Zawartość
W czerwcu 1947 roku, podczas lotu swoim małym samolotem, biznesmen i cywilny pilot Kenneth Arnold doniósł, że widział dziewięć obiektów poruszających się z dużą prędkością przez niebo nad Waszyngtonem Mount Rainier. Powszechnie opublikowane doniesienia o doświadczeniach Arnolda, a następnie rosnąca liczba zgłoszonych obserwacji UFO, skłoniły Siły Powietrzne USA do rozpoczęcia dochodzenia w sprawie tych obserwacji, zwanego Operacją Znak, w 1948 r.
Wstępne dochodzenie doprowadziło do powstania Projektu Blue Book w 1952 r .; projekt ten stał się najdłuższym z oficjalnych dochodzeń rządu USA w sprawie obserwacji UFO, opracowujących raporty dotyczące ponad 12 000 obserwacji lub powiązanych wydarzeń od 1952 r. do jego demontażu w 1969 r.
CZYTAJ WIĘCEJ: Interaktywna mapa: Obserwacje UFO potraktowane poważnie przez rząd USA
Wczesne zwiedzanie
Chociaż doniesienia o tajemniczych obiektach latających często przypisywanych duchom, aniołom, fantomom, duchom lub innym zjawiskom nadprzyrodzonym istniały od stuleci, II wojna światowa i towarzyszący jej rozwój nauki o rakietach oznaczały nowy poziom zainteresowania tym, co oficjalnie stałoby się znane jako niezidentyfikowane obiekty latające (UFO). Pierwsze dobrze znane obserwacje UFO miały miejsce w czerwcu 1947 r., Kiedy cywilny pilot i biznesmen Kenneth Arnold doniósł o widzeniu dziewięciu obiektów, świecących jasnoniebiesko-białych, latających w formacji „V” z prędkością do 1700 km / h na niebie nad Waszyngtonem Rainier.
Czy wiedziałeś? Kenneth Arnold porównał ruch dziewięciu tajemniczych obiektów nad Mount Rainier do ruchu „spodka, jeśli przeskoczysz go przez wodę”. Stwierdzenie to później doprowadziło do błędnego przekonania, że obiekty miały kształt spodków, oraz do powszechnego użycia „latającego spodka” jako synonimu UFO.
Po tym, jak wiadomość o doświadczeniach Arnolda dotarła do mediów, w Stanach Zjednoczonych odnotowano wysyp podobnych obserwacji, w tym bardzo kontrowersyjny raport o czymś, co wyglądało na rozbite UFO w pobliżu bazy armii USA w Roswell w Nowym Meksyku. (Armia twierdziła, że przedmiotowym obiektem były wrak balonu meteorologicznego, twierdzi, że „ufologowie” o spiskach będą później dyskutować.) W odpowiedzi na rosnącą liczbę raportów związanych z UFO, Siły Powietrzne USA rozpoczęły Operację Sign w 1948 r. Wśród początkowych teorii uczestników projektu było to, że niektóre UFO były w rzeczywistości samolotami radzieckimi (w końcu była to era zimnej wojny), chociaż wysunęły również hipotezę, że niektóre mogą być statkami kosmicznymi pozaziemskimi.
CZYTAJ WIĘCEJ: kiedy amerykański myśliwiec wdał się w walkę psów z UFO
Utworzenie projektu Blue Book i panelu Robertsona
Zapytania Air Force dotyczące UFO miały miejsce na tle szalonego zainteresowania ludem dziwnymi latającymi obiektami, które osiągnęły swój szczyt wkrótce po rozpoczęciu Projektu Blue Book w 1951 roku. Projekt Blue Book miał swoją siedzibę w bazie sił powietrznych Wright-Patterson w Ohio. stać się najdłuższym z oficjalnych dochodzeń rządu USA w sprawie UFO. Administracja prezydenta Harry'ego S. Trumana, zaniepokojona uderzającą liczbą obserwacji UFO w 1952 r., Obawiała się wybuchu histerii w tej sprawie. W 1953 r. Centralna Agencja Wywiadowcza (CIA) zareagowała na te obawy, zwołując panel ekspertów złożony z fizyków H.P. Robertson z California Institute of Technology, aby omówić kwestię UFO.
CZYTAJ WIĘCEJ: kiedy UFO brzęczyło Białym Domem, a siły powietrzne obwiniały pogodę
Panel Robertsona spotykał się przez trzy dni, podczas których przeprowadzali wywiady z oficerami wojskowymi i urzędnikami Blue Book oraz przeglądali zdjęcia i filmy rzekomych UFO. Panel stwierdził, że nie ma podstaw do tak zwanej hipotezy pozaziemskiej i że UFO nie stanowią zagrożenia dla bezpieczeństwa. W pełni 90 procent obserwacji, według panelu Robertsona, można przypisać działaniom astrologicznym lub meteorologicznym lub przyczynom spowodowanym przez człowieka, takim jak balony lub reflektory. Ustalenia panelu nie zostały w pełni odtajnione aż do 1979 r., Wzbudzając podejrzenia, że spisek rządowy jest w toku.
CZYTAJ WIĘCEJ: Poznaj J. Allena Hynka, astronoma, który jako pierwszy sklasyfikował „Bliskie spotkania” z UFO
Raport Condon
W ciągu następnych 17 lat, Projekt Blue Book będzie gromadził raporty z 12 618 obserwacji UFO lub powiązanych wydarzeń. Podobnie jak panel Robertsona, Blue Book ostatecznie zaklasyfikuje ponad 90 procent z nich jako „zidentyfikowane”, co oznacza, że zostały spowodowane przez znane zjawisko astronomiczne, atmosferyczne lub sztuczne (wywołane przez człowieka). Pozostałe 700 incydentów pozostało „niezidentyfikowanych”; dotyczyły one przypadków, w których nie było wystarczających informacji, aby przypisać zdarzenie znaną przyczynę.
W 1966 r. Siły Powietrzne zwróciły się z prośbą o utworzenie innego komitetu w celu zbadania szczegółów 59 obserwacji UFO zbadanych przez Projekt Blue Book. Komitet, kierowany przez dr Edwarda Condyna z siedzibą w University of Colorado, opublikował swoje „Badanie naukowe niezidentyfikowanych obiektów latających”, lepiej znane jako Raport Condonowski z 1968 roku. Według raportu Condon, obserwacje, które zbadali, nie wykazały dowód jakiejkolwiek nietypowej działalności, i zalecił, aby Siły Powietrzne zaprzestały dochodzeń w sprawie incydentów związanych z UFO. W 1969 r., W odpowiedzi na raport z Londynu oraz malejącą liczbę obserwacji UFO, oficjalnie zakończono Projekt Blue Book; wśród wniosków wyciągnięto wnioski z obserwacji sklasyfikowanych jako „niezidentyfikowane”, nie było żadnych dowodów przedłożonych ani odkrytych przez Siły Powietrzne, że były one wynikiem technologii wykraczającej poza zakres współczesnej wiedzy naukowej lub że były pojazdami pozaziemskimi.
„Ufologia” trwa
Pomimo lekceważącej postawy wyrażonej w raporcie Condon'a i późniejszego demontażu Projektu Blue Book, cywilne dochodzenia w sprawie UFO były kontynuowane, ponieważ wielu „ufologów” było niezadowolonych z wniosków rządu. W 1974 roku astronom J. Allen Hynek, który był doradcą Projektu Blue Book, stworzył Centrum Badań UFO (CUFOS). Organizacja ta nadal analizuje obserwacje UFO i rozważa hipotezę, że mogą one być dowodem na aktywność pozaziemską.
Oprócz badań UFO prowadzonych w Stanach Zjednoczonych, podobną pracę wykonano przez lata w innych krajach na całym świecie, w tym w Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Australii, Grecji i Szwecji. W styczniu 1979 r. Brytyjska Izba Lordów przeprowadziła nawet trzygodzinną debatę na temat UFO i wniosek (ostatecznie pokonany), aby rząd brytyjski podał do wiadomości publicznej to, co o nich wiedział.
