Zawartość
John Rolfe przybył do Jamestown wraz ze 150 innymi osadnikami w 1610 roku, w ramach nowego statutu zorganizowanego przez Virginia Company. Zaczął eksperymentować z uprawą tytoniu, ostatecznie wykorzystując nasiona wyhodowane w Indiach Zachodnich, aby rozwinąć pierwszy opłacalny eksport Wirginii. W 1614 r. Rolfe poślubiła córkę miejscowego wodza rdzennych Amerykanów, Matoaka (lepiej znanego pod pseudonimem z dzieciństwa Pocahontas), który został wzięty do niewoli przez angielskich osadników i nawrócony na chrześcijaństwo. Para popłynęła do Anglii ze swoim małym synem w 1616 roku; siedem miesięcy później Pocahontas zmarł, przygotowując się do podróży do domu. Rolfe powrócił do Wirginii, ożenił się ponownie i pełnił ważną rolę w życiu gospodarczym i politycznym kolonii aż do śmierci w 1622 r.
tło
Niewiele wiadomo o wczesnym życiu Rolfe'a, z wyjątkiem tego, że urodził się około 1585 roku i prawdopodobnie był synem małego właściciela ziemskiego w Norfolk w Anglii. W czerwcu 1609 roku Rolfe i jego żona popłynęli do Ameryki Północnej na pokładzie Sea Venture, w ramach nowej czarteru zorganizowanej przez Virginia Company. Statek został złapany podczas huraganu na Karaibach i rozbity na jednej z wysp Bermudów. Grupa ostatecznie przybyła do Wirginii, w pobliżu osady Jamestown, w maju 1610 roku, a żona Rolfe zmarła wkrótce po ich przybyciu.
Czy wiedziałeś? Wcześni osadnicy z Jamestown podjęli kilka nieudanych prób rozwoju dochodowych przedsiębiorstw, w tym przemysłu wydobywczego, szklarskiego, tarcicy i sasafrasu. Eksperymentując z uprawą i suszeniem tytoniu z nasion uzyskanych z Karaibów, John Rolfe opracował pierwszy opłacalny eksport kolonii.
Przed 1611 r. Rolfe zaczął uprawiać nasiona tytoniu uprawiane w Indiach Zachodnich; prawdopodobnie pozyskał je z Trynidadu lub innej karaibskiej lokalizacji. Kiedy nowy tytoń został wysłany do Anglii, okazał się niezwykle popularny, przyczyniając się do przełamania hiszpańskiego monopolu na tytoniu i stworzenia stabilnej gospodarki dla Wirginii. Do 1617 r. Kolonia eksportowała 20 000 funtów tytoniu rocznie; liczba ta podwoiła się w następnym roku.
Małżeństwo z Pocahontas
Rdzenni Amerykanie mieszkający w regionie wokół Jamestown mówili językiem Algonquin i byli zorganizowani w sieć różnych plemion pod dowództwem naczelnika Powhatana. Jedną z córek wodza była Matoaka, która jako dziecko nosiła przydomek Pocahontas („Mała psota”). Angielscy osadnicy w Jamestown znali Pocahontas od 1607 roku, kiedy miała zaledwie około 10 lat. Kapitan John Smith napisał później, że młoda księżniczka uratowała go przed śmiercią, kiedy Powhatan trzymał go w niewoli w grudniu 1607 r. W 1613 r. Anglicy schwytali Pocahontas i zatrzymali ją dla okupu. W niewoli uczyła się angielskiego, nawróciła się na chrześcijaństwo i została ochrzczona imieniem Rebecca.
Rolfe uzyskał zgodę Powhatana, a także gubernatora wojskowego Wirginii, Sir Thomasa Dale'a, na poślubienie Pocahontas. Ich małżeństwo w dniu 5 kwietnia 1614 r. Zapewni chwiejny pokój między angielskimi osadnikami a miejscowymi Indianami przez następne osiem lat. Para miała jednego syna, Thomasa, urodzonego w 1615 roku. W następnym roku Virginia Company sponsorowała wycieczkę dla rodziny do Anglii, gdzie zostali entuzjastycznie przyjęci i mieli formalną audiencję u króla Jakuba I. Pocahontasa (lub Lady Rebecca, jak ją znano) był postrzegany jako świetny przykład rdzennego Amerykanina, który został „ucywilizowany” i pomyślnie przystosował się do angielskich zwyczajów.
Śmierć Pocahontas i Aftermath
Niestety, Pocahontas zachorował podczas przygotowań do podróży z powrotem do Wirginii, prawdopodobnie z powodu nieznanych chorób, które nie występowały w Ameryce. Zmarła w marcu 1617 r. W gospodzie w mieście Grave i tam została pochowana. Młody Thomas również zachorował, ale później wyzdrowiał. Przebywał w Anglii z bratem Rolfe'a i wrócił do Ameryki dopiero wiele lat później. Rolfe nigdy więcej nie zobaczy swojego syna; popłynął z powrotem do Wirginii, a później ponownie poślubił Joan Peirce (lub Pearce), córkę jednego z pozostałych kolonistów. W 1621 r. Rolfe został powołany do Rady Stanu Wirginia w ramach zreorganizowanego rządu kolonialnego.
Wraz ze śmiercią Powhatana w 1618 r. Rozpadł się niestabilny pokój między Anglikami a rdzennymi Amerykanami. Plemiona Algonquian coraz bardziej rozgniewały się na nienasyconą potrzebę ziemi przez kolonistów, głównie z powodu ich chęci uprawy tytoniu. W marcu 1622 r. Algonquianie (pod następcą Powhatana, Opechankeno) dokonali poważnego ataku na angielską kolonię, zabijając około 350 do 400 mieszkańców, czyli jedną czwartą populacji. John Rolfe zmarł w tym samym roku, chociaż nie wiadomo, czy zginął w masakrze, czy zmarł w innych okolicznościach.
