Zawartość

• Eleanor of Aquitaine: Early Life
• Eleanor z Akwitanii zostaje królową Francji
• Eleanor zostaje królową Anglii
• Eleanor of Aquitaine and Court of Love
• Eleanor of Aquitaine: uwięzienie
• Eleanor of Aquitaine: Regency and Death

Eleanor of Aquitaine (1122-1204) była jedną z najpotężniejszych i najbardziej wpływowych postaci średniowiecza. Dziedziczenie rozległej posiadłości w wieku 15 lat uczyniło ją najbardziej poszukiwaną narzeczoną swojego pokolenia. W końcu zostanie królową Francji, królową Anglii i poprowadzi krucjatę do Ziemi Świętej. Przypisuje się jej także ustanowienie i zachowanie wielu dworskich rytuałów rycerskich.

Eleanor of Aquitaine: Early Life

Eleanor urodziła się w dzisiejszej południowej Francji, najprawdopodobniej w 1122 roku. Była dobrze wykształcona przez swojego kulturalnego ojca, Williama X, księcia Akwitanii, gruntownie obeznana z literaturą, filozofią i językami oraz wyszkolona do rygorów życia dworskiego kiedy stała się spadkobiercą ojca w wieku 5 lat. Zapalona jeźdźca prowadziła aktywne życie, dopóki nie odziedziczyła tytułu ojca i rozległych ziem po jego śmierci w wieku 15 lat, stając się jednym pociągnięciem księżnej Akwitanii i zdecydowanie najbardziej kwalifikująca się samotna młoda kobieta w Europie. Została objęta opieką króla Francji, aw ciągu kilku godzin została zaręczona z jego synem i spadkobiercą Ludwikiem. Król wysłał eskortę 500 mężczyzn, aby przekazać wiadomość Eleanor i przetransportować ją do jej nowego domu.

Czy wiedziałeś? Mówi się, że Eleanor z Akwitanii jest odpowiedzialna za wprowadzenie wbudowanych kominków, używanych po raz pierwszy podczas renowacji pałacu jej pierwszego męża Louisa w Paryżu. Zszokowana lodowatą północą po jej wychowaniu w południowej Francji innowacja Eleanor rozprzestrzeniła się szybko, zmieniając ówczesne rozwiązania wewnętrzne.

Eleanor z Akwitanii zostaje królową Francji

Louis i Eleanor pobrali się w lipcu 1137 r., Ale mieli niewiele czasu na wzajemne poznanie się, zanim ojciec króla Ludwika zachorował i umarł. W ciągu kilku tygodni od ślubu Eleanor znalazła się w posiadaniu przebiegłego i niechlujnego Pałacu Cîté w Paryżu, który byłby jej nowym domem. W dzień Bożego Narodzenia tego samego roku Louis i Eleanor zostali koronowani na króla i królową Francji.

Pierwsze lata Ludwika i Eleanor jako władców były obarczone walką o władzę z własnymi wasalami, potężnym hrabią Theobald z Szampanii o jednego i z papieżem w Rzymie. Louis, wciąż młody i zdezorientowany, dokonał szeregu wojskowych i dyplomatycznych pomyłek, które stawiały go w sprzeczności z Papieżem i kilkoma jego potężniejszymi panami. Konflikt, który nastąpił, zakończył się masakrą setek niewinnych w mieście Vitry podczas oblężenia miasta, duża liczba ludności schroniła się w kościele, który został podpalony przez wojska Louisa. Czując winę z powodu swojej roli w tragedii od lat, Louis chętnie odpowiedział na wezwanie papieża do krucjaty w 1145 roku.Eleanor dołączyła do niego na niebezpiecznej i nieszczęsnej drodze na zachód. Krucjata nie poszła dobrze, a Eleanor i Louis coraz bardziej się wyobcowali. Po kilku trudnych latach, podczas których Eleanor starała się o unieważnienie, a Louis spotkał się z rosnącą krytyką publiczną, w 1152 r. Zostali ostatecznie unieważnieni ze względu na pokrewieństwo (pokrewieństwo krwi) i rozdzielili się, a ich dwie córki pozostawiono pod opieką króla.

Eleanor zostaje królową Anglii

W ciągu dwóch miesięcy od jej unieważnienia, po odparciu prób poślubienia jej z innymi wysokopoziomowymi francuskimi arystokratami, Eleanor poślubiła Henry'ego, hrabiego Anjou i księcia Normandii. Mówi się, że miała romans z ojcem jej nowego męża i była bliżej spokrewniona z jej nowym mężem niż z Louisem, ale małżeństwo trwało nadal iw ciągu dwóch lat Henry i Eleanor zostali koronowani na króla i królową Anglii po przystąpieniu Henry'ego do tronu angielskiego po śmierci króla Stefana.

Małżeństwo Eleonory z Henrykiem było bardziej udane niż jej pierwsze, choć nie brakowało dramatu i niezgody. Henry i Eleanor często się kłócili, ale w wieku od 1152 do 1166 r. Dali ośmioro dzieci. Skala roli Eleanor w rządach Henry'ego jest w dużej mierze nieznana, choć wydaje się mało prawdopodobne, aby kobieta o jej renomowanej energii i wykształceniu byłaby całkowicie bez wpływu. Niemniej jednak nie pojawia się ponownie w publicznie aktywnej roli, dopóki nie odłączy się od Henry'ego w 1167 r. I nie przeniesie domu na swoje ziemie w Poitiers. Chociaż przyczyny rozpadu jej małżeństwa z Henrykiem pozostają niejasne, prawdopodobnie można je przypisać coraz bardziej widocznym niewiernościom Henry'ego.

Eleanor of Aquitaine and Court of Love

Czas Eleanor jako kochanki swoich ziem w Poitiers (1168–1173) ustanowił legendę o Sądzie Miłości, w którym podobno promuje kulturę rycerską wśród swoich dworzan, która miała daleko idący wpływ na literaturę, poezję, muzykę i folklor. Chociaż pewne fakty na temat sądu pozostają w sporze pośród stuleci nagromadzonych legend i mitów, wydaje się, że Eleanor, być może wraz z córką Marie, ustanowiła sąd, który w dużej mierze koncentrował się na dworskiej miłości i symbolicznym rytuale, który chętnie podejmowali trubadurowie i pisarze tamtych dni, promulgowani przez poezję i pieśń. Podobno ten dwór przyciągnął artystów i poetów oraz przyczynił się do rozkwitu kultury i sztuki. Ale bez względu na to, jak istniał taki sąd, wydaje się, że nie przetrwał późniejszego schwytania i uwięzienia Eleanor, co skutecznie odsunęło ją od władzy i wpływów przez następne 16 lat.

Eleanor of Aquitaine: uwięzienie

W 1173 roku, syn Eleonory, „młody” Henry, uciekł do Francji, najwyraźniej by spisek przeciwko swojemu ojcu i przejąć tron ​​angielski. Eleanor, podobno aktywnie wspierająca plany syna wobec jej wyrzeczonego męża, została aresztowana i uwięziona za zdradę. Po aresztowaniu spędziła kolejne 16 lat, przemieszczając się między różnymi zamkami i twierdzami w Anglii, podejrzana o agitację przeciwko interesom męża, a niektórzy twierdzili, że odegrała rolę w śmierci jego ulubionej kochanki, Rosamund. Po latach buntu i buntu młody Henry w końcu zapadł na chorobę w 1183 roku i zmarł, błagając na łożu śmierci o uwolnienie matki. Henry uwolnił ją pod strażą, aby pozwolić jej wrócić do Anglii w 1184 r., Po czym dołączyła do jego domu przynajmniej przez część każdego roku, przyłączając się do niego w uroczystych okolicznościach i wznawiając niektóre z ceremonialnych obowiązków królowej.

Eleanor of Aquitaine: Regency and Death

Henryk II zmarł w lipcu 1189 r., A ich syn Ryszard zastąpił go; jednym z jego pierwszych czynów było uwolnienie matki z więzienia i przywrócenie jej do pełnej wolności. Eleonora rządziła jako regent w imieniu Richarda, gdy przejął obowiązki ojca w prowadzeniu Trzeciej Krucjaty, która ledwo rozpoczęła się po śmierci Henryka II. Po zakończeniu krucjaty Richard (znany jako Ryszard Lwie Serce) powrócił do Anglii i rządził aż do swojej śmierci w 1199 roku. Eleanor dożyła spotkania ze swoim najmłodszym synem, Janem, koronowanym na króla po śmierci Ryszarda i zatrudniona przez Jana jako wysłannika do Francji. Później poprze panowanie Johna przeciwko rebelii jej wnuka Artura i ostatecznie przejdzie na emeryturę jako zakonnica do opactwa w Fontevraud, gdzie została pochowana po jej śmierci w 1204 r.