Tego dnia w 1779 r. Kongres ustanawia Korpus Inżynierów Armii USA, który pomaga planować, projektować i przygotowywać infrastrukturę środowiskową i strukturalną dla armii USA. Korpus inżynierów armii amerykańskiej, złożony z robotników cywilnych, członków armii kontynentalnej i francuskich oficerów, odegrał istotną rolę w najważniejszych bitwach o wojnę o niepodległość w Bunker Hill, Saratoga i Yorktown.

Członkowie Korpusu, którzy dołączyli w chwili jego założenia w 1779 r., Opuścili armię wraz z towarzyszami wojennymi pod koniec wojny o niepodległość. W 1794 r. Kongres utworzył Korpus Artylerów i Inżynierów, aby służył temu samemu celowi pod nowym rządem federalnym. Sam Korpus Inżynierów został przywrócony jako trwały podział rządu federalnego w 1802 roku.

Po przywróceniu Korpus rozpoczął główne zadanie tworzenia i utrzymywania fortyfikacji wojskowych. Obowiązki te wzrosły w trybie pilnym, gdy nowe Stany Zjednoczone przygotowywały się do drugiej wojny z Wielką Brytanią przed 1812 r. Największym wkładem Korpusu w tej epoce była obrona portu w Nowym Jorku, a zbudowane przez niego fortyfikacje nie tylko przekonały brytyjskich dowódców marynarki wojennej podczas wojny w 1812 r. trzymał się z dala od miasta, ale później posłużył jako fundament Statuy Wolności.

W kolejnych latach Korpus Inżynierów Armii USA ewoluował od świadczenia usług dla wojska do pomagania w mapowaniu niezbadanych terytoriów, które staną się zachodnimi Stanami Zjednoczonymi. Począwszy od 1824 r. Korpus przejął także odpowiedzialność za nawigację i kontrolę powodzi w systemach rzecznych kraju.

Dziś Korpus Inżynierów Armii USA składa się z ponad 35 000 cywilów i żołnierzy. W ostatnich latach Korpus pracował nad odbudową projektów w Afganistanie i Iraku, a także nad odbudową Nowego Orleanu po huraganie Katrina.