Zawartość
31 grudnia 1775 r., Podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych (1775–1783), siły Patriot pod dowództwem pułkownika Benedykta Arnolda (1741–1801) i generała Richarda Montgomery'ego (1738–75) podjęły próbę przejęcia okupowanego przez Brytyjczyków Quebecu, a wraz z nim zdobyć poparcie dla sprawy amerykańskiej w Kanadzie. Atak się nie powiódł, a wysiłek kosztował Montgomery'ego życie. Bitwa o Quebec była pierwszą poważną porażką wojny o niepodległość dla Amerykanów.
Bitwa o Quebec: Tło
We wrześniu 1775 r., Za zgodą Drugiego Kongresu Kontynentalnego, dwie wyprawy wojsk amerykańskich rozpoczęły postęp w kierunku prowincji Quebec. Generał Richard Montgomery i jego wojska udali się nad jezioro Champlain i z sukcesem zdobyli Montreal 13 listopada, zanim udali się do Quebec City. Pułkownik Benedykt Arnold poprowadził swoich ludzi przez pustynię dzisiejszej Maine, zbliżając się bezpośrednio do miasta. W połowie listopada Arnold przybył na Równiny Abrahama pod Quebec. Prosił o kapitulację miasta, ale został odrzucony. Uznając, że brakuje mu środków do walki, Arnold musiał poczekać, aż Montgomery dołączy do niego wraz ze swoimi żołnierzami i zapasami.
Czy wiedziałeś? Miasto Quebec zostało założone w 1608 roku przez francuskiego odkrywcę Samuela de Champlaina.
Na początku grudnia 1775 r. Montgomery, Arnold i ich ludzie spotkali się na przedmieściach Quebecu i zażądali kapitulacji miasta. Generał Guy Carleton (1724-1808), gubernator prowincji Quebec, odrzucił ich żądanie.
Bitwa o Quebec: 31 grudnia 1775 r
W obliczu wygaśnięcia pod koniec roku zaciągu wojsk amerykańskich wojska ruszyły do Quebecu pod osłoną śniegu we wczesnych godzinach rannych 31 grudnia. Brytyjscy obrońcy byli jednak gotowi, a kiedy siły Montgomery'ego zbliżyły się do ufortyfikowanego miasta, Brytyjczycy otworzyli ogień ostrzałem artyleryjskim i muszkietowym. Montgomery zginął podczas pierwszego ataku, a po kilku kolejnych próbach penetracji obrony Quebecu jego ludzie zostali zmuszeni do odwrotu.
Tymczasem dywizja Arnolda spotkała podobny los podczas ataku na północną ścianę miasta. Bateria z dwoma pistoletami otworzyła ogień do nadciągających Amerykanów, zabijając szereg żołnierzy i raniąc Arnolda w nogę. Patriot Daniel Morgan (1736-1802) przejął dowodzenie i zrobił postępy przeciwko obrońcom, ale zatrzymał się przy drugiej ścianie fortyfikacji, aby poczekać na posiłki. Zanim reszta armii Arnolda w końcu przybyła, Brytyjczycy zreorganizowali się, zmuszając Patriotów do odwołania ataku. Z około 1200 Amerykanów, którzy uczestniczyli w bitwie, ponad 400 zostało schwytanych, rannych lub zabitych. Straty brytyjskie były niewielkie.
Po klęsce w Quebecu poobijani i chorzy Patrioci pozostali poza miastem z pomocą dodatkowych zapasów i posiłków, przeprowadzając nieskuteczne oblężenie. Jednak wraz z przybyciem floty brytyjskiej do Quebecu w maju 1776 r. Amerykanie wycofali się z tego obszaru.
Benedict Arnold: Zdrajca
Niecałe pięć lat po bitwie o Quebec Benedykt Arnold, ówczesny dowódca West Point, słynie ze zdrady, kiedy zgodził się oddać ważny fort Hudson River Brytyjczykom w zamian za pieniądze i dowództwo w armii brytyjskiej. Spisek został odkryty po tym, jak brytyjski szpieg John Andre (1750–80) został schwytany z obciążającymi dokumentami, zmuszając Arnolda do ucieczki do brytyjskiej ochrony i przyłączenia się do walki z krajem, który niegdyś tak dzielnie służył. Arnold wkrótce stał się jedną z najbardziej upokarzających postaci w amerykańskiej historii, a jego nazwisko było synonimem słowa zdrajca.
