Zawartość

• Ewolucja i dobór naturalny
• Herbert Spencer
• Przetrwanie najsilniejszego i kapitalizmu Laisseza-Faire'a
• Eugenika
• nazistowskie Niemcy
• ŹRÓDŁA

Darwinizm społeczny to luźny zestaw ideologii, które pojawiły się pod koniec XIX wieku, w których teoria ewolucji Charlesa Darwina poprzez dobór naturalny została wykorzystana do uzasadnienia niektórych poglądów politycznych, społecznych lub ekonomicznych. Darwiniści społeczni wierzą w „przetrwanie najsilniejszych” - ideę, że niektórzy ludzie stają się potężni w społeczeństwie, ponieważ są z natury lepsi. Darwinizm społeczny był używany w celu usprawiedliwienia imperializmu, rasizmu, eugeniki i nierówności społecznych w różnych okresach w ciągu ostatniego półtora wieku.

Ewolucja i dobór naturalny

Zgodnie z teorią ewolucji Darwina, tylko rośliny i zwierzęta najlepiej przystosowane do ich środowiska przetrwają, aby się rozmnażać i przenosić swoje geny na następne pokolenie. Zwierzęta i rośliny, które są słabo przystosowane do swojego środowiska, nie przeżyją, aby się rozmnażać.

Charles Darwin opublikował swoje pojęcia dotyczące doboru naturalnego i teorii ewolucji w swojej wpływowej książce z 1859 roku O pochodzeniu gatunków.

Teoria ewolucji Darwina poprzez dobór naturalny była teorią naukową skoncentrowaną na wyjaśnieniu jego obserwacji na temat różnorodności biologicznej i tego, dlaczego różne gatunki roślin i zwierząt wyglądają inaczej.

Herbert Spencer

Jednak, próbując przekazać swoje naukowe pomysły brytyjskiej opinii publicznej, Darwin pożyczył popularne koncepcje, w tym „przetrwanie najsilniejszych” od socjologa Herberta Spencera i „walkę o byt” od ekonomisty Thomasa Malthusa, który wcześniej pisał o tym, jak ludzkie społeczeństwa ewoluują z czasem.

Darwin rzadko komentował społeczne implikacje swoich teorii. Ale dla tych, którzy śledzili Spencera i Malthusa, teoria Darwina zdawała się potwierdzać naukowo, co już uważali za prawdę w społeczeństwie ludzkim, że odpowiednie odziedziczone cechy, takie jak pracowitość i zdolność do gromadzenia bogactwa, podczas gdy niezdolni byli z natury leniwi i głupi.

Przetrwanie najsilniejszego i kapitalizmu Laisseza-Faire'a

Po tym, jak Darwin opublikował swoje teorie dotyczące ewolucji biologicznej i doboru naturalnego, Herbert Spencer dokonał dalszych podobieństw między swoimi teoriami ekonomicznymi a naukowymi zasadami Darwina.

Spencer zastosował ideę „przetrwania najlepiej przystosowanych” do tzw Laissez Faire lub nieskrępowany kapitalizm podczas rewolucji przemysłowej, w którym przedsiębiorstwom wolno działać przy niewielkiej regulacji ze strony rządu.

W przeciwieństwie do Darwina, Spencer wierzył, że ludzie mogą genetycznie przekazywać wyuczone cechy, takie jak oszczędność i moralność, swoim dzieciom.

Spencer sprzeciwiał się wszelkim prawom, które pomagały robotnikom, biednym i tym, których uważał za genetycznie słabych. Twierdził, że takie prawa byłyby sprzeczne z ewolucją cywilizacji, opóźniając wymieranie „niezdolnych”.

Innym wybitnym darwinistą społecznym był amerykański ekonomista William Graham Sumner. Był wczesnym przeciwnikiem państwa opiekuńczego. Uważał indywidualną konkurencję o własność i status społeczny za narzędzie do eliminacji słabych i niemoralnych populacji.

Eugenika

Gdy społeczna darwinistyczna racjonalizacja nierówności zyskała popularność pod koniec XIX wieku, brytyjski uczony Sir Francis Galton (pół kuzyn Darwina) wprowadził nową „naukę” mającą na celu poprawę rasy ludzkiej poprzez pozbycie się społeczeństwa z jej „niepożądanych”. eugenika.

Galton zaproponował lepszą ludzkość poprzez propagowanie brytyjskiej elity. Twierdził, że instytucje społeczne, takie jak opieka społeczna i azyl psychiatryczny, pozwoliły gorszym ludziom przetrwać i rozmnażać się na wyższych poziomach niż ich wyżsi odpowiednicy w bogatej brytyjskiej klasie.

Pomysły Galtona tak naprawdę nigdy nie znalazły zastosowania w jego kraju, ale stały się popularne w Ameryce, gdzie koncepcje eugeniki szybko nabrały mocy.

Eugenika stała się popularnym ruchem społecznym w Stanach Zjednoczonych, który osiągnął swój szczyt w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Książki i filmy promowały eugenikę, podczas gdy lokalne targi i wystawy odbywały się w całym kraju w konkursach „monter rodziny” i „lepsze dziecko”.

Ruch eugeniczny w Stanach Zjednoczonych koncentrował się na eliminowaniu niepożądanych cech z populacji. Zwolennicy ruchu eugenicznego uznali, że najlepszym sposobem na to jest zapobieganie posiadaniu dzieci przez „niezdolne” osoby.

W pierwszej połowie XX wieku 32 stany USA przyjęły przepisy, które doprowadziły do ​​przymusowej sterylizacji ponad 64 000 Amerykanów, w tym imigrantów, osób kolorowych, niezamężnych matek i chorych psychicznie.

nazistowskie Niemcy

Adolf Hitler, jeden z najbardziej znanych eugeników na świecie, czerpał inspirację z przymusowej sterylizacji w Kalifornii „słabych” w projektowaniu rasistowskiej polityki nazistowskich Niemiec.

Hitler zaczął czytać o eugenice i darwinizmie społecznym, gdy został uwięziony po nieudanej próbie zamachu stanu w 1924 r., Znanej jako pucz Beer Hall.

Hitler przyjął społeczną darwinistę w kwestii przetrwania najsilniejszych. Uważał, że niemiecka rasa panów osłabła z powodu wpływu nie-Aryjczyków w Niemczech. Dla Hitlera przetrwanie niemieckiej rasy „aryjskiej” zależało od jej zdolności do utrzymania czystości puli genów.

Naziści wycelowali w określone grupy lub rasy, które uważali za biologicznie gorsze pod względem eksterminacji. Byli to Żydzi, Romowie (Cyganie), Polacy, Sowieci, osoby niepełnosprawne i homoseksualiści.

Pod koniec II wojny światowej teorie darwinizmu i eugeniki społeczne straciły przychylność w Stanach Zjednoczonych i znacznej części Europy ze względu na ich związki z nazistowskimi programami i propagandą oraz dlatego, że teorie te były bezpodstawne z naukowego punktu widzenia.

ŹRÓDŁA

Darwinizm społeczny; Amerykańskie Muzeum Historii Naturalnej.
Hidden History America: The Eugenics Movement; Natura. 18 września 2019 r.
W imię Darwina; PBS.
Ofiary nazistowskiej ery: nazistowska ideologia rasowa; Muzeum Pamięci Holokaustu w Stanach Zjednoczonych