Zawartość
W czasie wybuchu II wojny światowej w Europie amerykańska społeczność naukowa walczyła o nadrobienie postępów Niemiec w rozwoju energetyki atomowej. Na początku lat czterdziestych rząd USA zatwierdził ściśle tajny program badań jądrowych i rozwoju o kryptonimie „Projekt Manhattan”. Jego celem było opracowanie pierwszej na świecie bomby atomowej. Wiele badań i prac rozwojowych nad projektem miało miejsce w obiekcie zbudowanym w Los Alamos w Nowym Meksyku. W lipcu 1945 r. Naukowcy z Los Alamos z powodzeniem eksplodowali pierwszą bombę atomową w miejscu testowym Trinity w pobliskim Alamogordo.
Projekt Manhattan
Od 1939 r. Niektórzy amerykańscy naukowcy, w tym wielu uchodźców faszystowskich reżimów w Europie, opowiadali się za opracowaniem sposobów wykorzystania rozszczepienia jądrowego do celów wojskowych. Pod koniec 1941 r. Nad rządem przejęło Biuro Badań Naukowych i Rozwoju rządu federalnego, kierowane przez naukowca Vannavara Busha. Po wejściu Stanów Zjednoczonych do II wojny światowej Korpus Inżynierów Armii USA miał za zadanie zbudowanie ogromnej ilości niezbędnych roślin, laboratoriów i innych obiektów badawczych i testowych.
Czy wiedziałeś? Mieszkańcy Los Alamos, znani jako strona lub projekt „Y”, żyli bardzo ograniczonym życiem: ich poczta była cenzurowana, rozmowy telefoniczne były monitorowane, a nawet ich interakcja z członkami rodziny była ściśle kontrolowana. Wszystkie dokumenty pocztowe i oficjalne wymieniają lokalizację witryny tylko jako P.O. Box 1663, Santa Fe, Nowy Meksyk.
Wiele wstępnych badań przeprowadzono na Columbia University w Nowym Jorku, a ściśle tajne badania znane były później pod kryptonimem Manhattan Project. Ponad 30 laboratoriów i lokalizacji oraz ponad 130 000 osób zostało ostatecznie zaangażowanych w różne aspekty badań jądrowych i rozwoju, z trzema głównymi lokalizacjami w Oak Ridge, Tennessee; Richland, Waszyngton; i Los Alamos w Nowym Meksyku, które stały się wirtualnie ściśle tajnymi miastami atomowymi.
Jak działała produkcja
Średniej wielkości reaktor zbudowany w Oak Ridge produkował uran-235 i pluton, które byłyby wykorzystywane jako niezbędne komponenty bomby atomowej. Zakład Oak Ridge wyprodukował większość uranu używanego do budowy bomby „Little Boy”, która miała zostać zrzucona nad japońskim miastem Hiroszima w sierpniu 1945 r.
W ciągu roku pierwszy na świecie reaktor plutonu na dużą skalę pracował w Hanford, a na początku 1945 r. Dostawy wzbogaconego plutonu z trzech reaktorów były wysyłane do Los Alamos co pięć dni. Materiał ten zostanie wykorzystany w pierwszych testach bomby atomowej, a także w „Grubym człowieku”, bomba atomowa spadła na Nagasaki. Wreszcie obiekt w Los Alamos służył jako główny „think tank” projektu Manhattan. Jego inżynierowie, kierowani przez J. Roberta Oppenheimera, byli odpowiedzialni za ostateczną budowę, testowanie i dostawę bomb.
Test Trójcy Świętej
O 5:30 16 lipca 1945 roku naukowcy z Los Alamos zdetonowali bombę plutonową w miejscu testowym znajdującym się w bazie sił powietrznych USA w Alamogordo w Nowym Meksyku, około 120 mil na południe od Albuquerque. Oppenheimer wybrał nazwę „Trinity” na stronę testową, inspirowaną poezją Johna Donne'a. Test zaplanowano na 4 rano, ale kiedy nadszedł czas, padał deszcz, a wyznaczona godzina została przesunięta z powrotem do 5:30. Napięcia były bardzo wysokie w miejscu testowym, gdzie zgromadzili się między innymi naukowiec Enrico Fermi, który wyreżyserował pierwszą reakcję łańcuchową w grudniu 1942 roku. Generał brygady wojskowej Leslie Groves, Bush, Oppenheimer i inni.
Kiedy bomba została w końcu zdetonowana na szczycie stalowej wieży, po intensywnym błysku światła i nagłej fali gorąca rozległ się potężny wybuch dźwięku odbijający się echem w dolinie. Kula ognia rozerwała niebo, a następnie została otoczona przez gigantyczną chmurę grzybową rozciągającą się na około 40 000 stóp. Dzięki mocy równoważnej około 21 000 ton TNT bomba całkowicie zniszczyła stalową wieżę, na której spoczywała. Rozpoczął się wiek nuklearny.
