Podczas wojny rosyjsko-japońskiej Port Arthur, rosyjska baza morska w Chinach, podlega japońskim siłom morskim pod dowództwem admirała Heihachiro Togo. Było to pierwsze z serii porażek, które do czerwca nieodwracalnie odwróciły losy imperialnego konfliktu przeciwko Rosji.

W lutym 1904 r., Po rosyjskim odrzuceniu japońskiego planu podziału Mandżurii i Korei na strefy wpływów, Japonia rozpoczęła niespodziewany atak morski na Port Arthur, dziesiątkując rosyjską flotę. W kolejnych walkach Japonia wygrała serię decydujących zwycięstw nad Rosjanami, którzy nie docenili potencjału militarnego swojego niezachodniego przeciwnika.

W styczniu 1905 r. Strategiczna baza morska Port Arthur przypadła Japończykom; w marcu wojska rosyjskie zostały pokonane w Shenyang w Chinach przez japońskiego feldmarszałka Iwao Oyamę; aw maju rosyjska flota bałtycka pod dowództwem admirała Zinowiego Rozhdestvenskiego została zniszczona przez flotę admirała Togo w pobliżu Wysp Tsushima. Te trzy kluczowe porażki przekonały Rosję, że dalszy opór przeciwko japońskim planom imperialnym wobec Azji Wschodniej był beznadziejny, aw sierpniu 1905 r. Prezydent Theodore Roosevelt pośredniczył w traktacie pokojowym w Portsmouth w stanie New Hampshire.

Japonia wyszła z konfliktu jako pierwsza nowoczesna potęga świata niezachodniego i postawiła na większą ekspansję imperium. Jednak dla Rosji katastrofalny przebieg wojny był jedną z bezpośrednich przyczyn rewolucji rosyjskiej w 1905 r.