Tego dnia w 2019 r.Miep Gies, ostatnia ocalała z niewielkiej grupy osób, która pomogła ukryć żydowską dziewczynę, Anne Frank i jej rodzinę przed nazistami podczas II wojny światowej, umiera w Holandii w wieku 100 lat. Po odkryciu Franków w 1944 r. I wysłaniu do obozów koncentracyjnych, Gies uratowała zeszyty, które pozostawiła Anne Frank, opisujące jej dwa lata ukrycia. Pisma te zostały później opublikowane jako „Anne Frank: Pamiętnik młodej dziewczyny”, który stał się jednym z najczęściej czytanych opowiadań o Zagładzie.
Miep Gies urodziła się w katolickiej rodzinie klasy robotniczej w Wiedniu w Austrii 15 lutego 1909 r. W wieku 11 lat, z powodu braku żywności w swojej ojczyźnie po I wojnie światowej, została wysłana do Holandii, aby żyć z przybranym rodzina, która nazywała ją Miep (miała na imię Hermine Santrouschitz). W 1933 r. Rozpoczęła pracę jako sekretarka dla Otto Franka, który prowadził małą amsterdamską firmę produkującą substancję używaną do produkcji dżemu. W następnym roku żona Franka i dwie córki, Margot i Anne, opuściły swoje rodzinne Niemcy, aby dołączyć do niego w stolicy Holandii.
W maju 1940 r. Niemcy, którzy weszli do II wojny światowej we wrześniu poprzedniego roku, zaatakowali Holandię i szybko uczynili życie coraz bardziej restrykcyjnym i niebezpiecznym dla ludności żydowskiej w tym kraju. Na początku lipca 1942 r. Rodzina Franków ukryła się w mieszkaniu na poddaszu za firmą Otto Franka. W końcu dołączyli do nich wspólnik biznesowy Otto Franka, jego żona i syn, a także dentysta Miep Gies, wszyscy byli Żydami. Gies wraz ze swoim mężem Janem, holenderskim pracownikiem socjalnym, i kilkoma innymi pracownikami Otto Franka ryzykowali własnym życiem, aby przemycić żywność, zapasy i wiadomości ze świata zewnętrznego do tajnego mieszkania (znanego jako Tajny aneks) . Gies i jej mąż nawet spędzili noc w ukryciu z grupą, aby dowiedzieć się z pierwszej ręki, jak to jest.
4 sierpnia 1944 r., Po 25 miesiącach ukrywania się, osiem osób z Tajnego Aneksu zostało odkrytych przez Gestapo, niemiecką tajną policję państwową, która dowiedziała się o kryjówce od anonimowego typera, który nigdy nie został ostatecznie zidentyfikowany. Podczas nalotu Gies pracowała w budynku i uniknęła aresztowania, ponieważ oficer pochodził z rodzinnego Wiednia i współczuł jej. Później poszła do komendy policji i bezskutecznie próbowała zapłacić łapówkę za uwolnienie grupy.
Mieszkańcy Tajnego Aneksu zostali wysłani do obozów koncentracyjnych; przeżył tylko Otto Frank. Po tym, jak został wyzwolony przez wojska radzieckie z Auschwitz w styczniu 1945 r., Wrócił do Amsterdamu, gdzie Miep Gies podarował mu kolekcję notatników i kilkaset luźnych dokumentów zawierających spostrzeżenia, które nastolatka Anne Frank napisała podczas ukrywania się. Gies odzyskała materiały z Tajnego Aneksu krótko po aresztowaniu Franków i ukryła je w biurku. Unikała czytania gazet podczas wojny z szacunku dla prywatności Anny.
Otto Frank, który mieszkał z rodziną Gies po wojnie, skompilował pisma swojej córki w rękopis, który został po raz pierwszy opublikowany w Holandii w 1947 r. Pod tytułem „Het Acheterhuis” („Tylny załącznik”). Później wydana w języku angielskim jako „Anne Frank: The Diary of a Young Girl”, książka sprzedała się w dziesiątkach milionów egzemplarzy na całym świecie.
W 1987 r. Gies opublikowała wspomnienie „Anne Frank Remembered”, w którym napisała: „Nie jestem bohaterem. Stoję na końcu długiej, długiej linii dobrych Holendrów, którzy zrobili to, co zrobiłem, a jeszcze bardziej w tych mrocznych i okropnych czasach lata temu, ale zawsze jak wczoraj w sercu tych z nas, którzy dają świadectwo. Nigdy nie mija dzień, że nie myślę o tym, co się wtedy wydarzyło. ”
Gies zmarł w 2019 roku, w wieku 100 lat.
