Tego dnia w 1943 r. Przyszły prezydent John F. Kennedy służy jako dowódca łodzi torpedowej na Wyspach Salomona, gdy jego statek zostaje wystrzelony przez japońską marynarkę wojenną.

Jako młody człowiek Kennedy desperacko chciał wejść do marynarki wojennej, ale pierwotnie został odrzucony z powodu chronicznych problemów zdrowotnych, zwłaszcza kontuzji pleców, którą doznał podczas gry w piłkę nożną podczas studiów na Uniwersytecie Harvarda. Jednak w 1941 r. Jego politycznie związany ojciec wykorzystał swoje wpływy, by wciągnąć Jacka, jak go nazywano, do marynarki wojennej. W 1942 r. Kennedy zgłosił się na ochotnika do pełnienia obowiązków statku PT (zmotoryzowanej torpedy) na Pacyfiku.

Według oficjalnego raportu Marynarki Wojennej w lipcu 1943 r. Kennedy i jego załoga PT 109 zostali skierowani do walki w pobliżu Wysp Salomona. W środku nocy 2 sierpnia ich łódź została staranowana przez japoński niszczyciel i zapaliła się. Kilku towarzyszy Kennedy'ego zostało wyrzuconych za burtę do morza płonącego oleju. Kennedy zanurkował, aby uratować trzech członków załogi, i w trakcie tego procesu połknął część toksycznej mieszaniny. (Kennedy później obwinił to za przewlekłe problemy żołądkowe). Przez 12 godzin Kennedy i jego załoga trzymali się rozbitego kadłuba, zanim nakazał im porzucić statek. Kennedy i inni dobrzy pływacy umieścili rannych na prowizorycznej tratwie, a następnie na zmianę pchali i holowali tratwę w odległości czterech mil w bezpieczne miejsce na pobliskiej wyspie.

Przez sześć dni Kennedy i jego załoga czekali na wyspie na ratunek. Przeżyli, pijąc mleko kokosowe i wodę deszczową, aż miejscowi wyspiarze odkryli żeglarzy i zaoferowali im jedzenie i schronienie. Każdej nocy Kennedy próbował sygnalizować innym okrętom amerykańskiej marynarki wojennej w okolicy.Podobno napisał też o łupinie orzecha kokosowego i wskazał wyspiarzom, by zabrali ją do pobliskiej bazy PT w Rendova. Wreszcie, 8 sierpnia, patrolowa marynarka wojenna zabrała ociężałych ocalałych.

12 czerwca 1944 r., Kiedy przebywał w szpitalu po rekonwalescencji po operacji pleców, Kennedy otrzymał najwyższe wyróżnienie Marynarki Wojennej i Korpusu Marynarki Wojennej za „odwagę, wytrwałość i doskonałe przywództwo przyczyniły się do uratowania wielu istnień ludzkich i były zgodne z najwyższymi tradycjami Służby Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. ”Przyszły prezydent otrzymał również Purpurowe Serce za rany otrzymane podczas bitwy.