Adwokat Robert Bork odwołuje specjalnego prokuratora Watergate Archibalda Coxa; Prokurator generalny Richardson i zastępca prokuratora generalnego Ruckelshaus składają rezygnację w proteście. Cox przeprowadził szczegółowe dochodzenie w sprawie włamania do Watergate, które ujawniło, że włamanie było tylko jednym z wielu możliwych nadużyć władzy przez Biały Dom Nixona. Nixon nakazał Richardsonowi zwolnić Coxa, ale odmówił i zrezygnował, podobnie jak Ruckelshaus, kiedy Nixon poprosił go o zwolnienie specjalnego prokuratora. Bork zgodził się zwolnić Coxa i natychmiast nastąpił zgiełk. Ta seria rezygnacji i zwolnień stała się znana jako masakra w sobotnią noc i oburzyła opinię publiczną i media. Dwa dni później Domowa Komisja Sądownicza zaczęła badać możliwe impeachment Nixona.
Skandal w Watergate wiązał się z włamaniem do biur Demokratycznego Komitetu Narodowego w kompleksie mieszkaniowym Watergate w Waszyngtonie, D.C., 23 czerwca 1972 r. W końcu dowiedziano się, że tuszowanie dotarło aż do Białego Domu; Prezydent Nixon, w obliczu impeachmentu, zrezygnował z prezydentury w sierpniu 1974 r. Miało to poważny wpływ na sytuację w Wietnamie. Nixon przekonał prezydenta Nguyen Van Thieu do wyrażenia zgody na postanowienia porozumień pokojowych w Paryżu, osobiście obiecując (ponad 30 razy), że Stany Zjednoczone ponownie wejdą w konflikt, jeśli Wietnamczycy naruszyliby porozumienie pokojowe. Jednak następca Nixona, Gerald R. Ford, nie był w stanie dotrzymać obietnic Nixona, ponieważ nie był w stanie, pomimo desperackich próśb Thieu o pomoc, zmusić Kongres do pozyskania znacznych funduszy na pomoc dla Wietnamu Południowego. Po utracie jedynego źródła pomocy i wsparcia Wietnam Południowy upadł w kwietniu 1975 r.
