Tego dnia w 1865 r. Izba Reprezentantów Stanów Zjednoczonych uchwala 13. poprawkę do konstytucji, znoszącą niewolnictwo w Ameryce. Poprawka ta brzmi: „W Stanach Zjednoczonych ani w żadnym innym miejscu podlegającym ich jurysdykcji nie będzie ani niewolnictwa, ani przymusowej niewoli…

Kiedy rozpoczęła się wojna secesyjna, deklarowanym celem prezydenta Abrahama Lincolna było przywrócenie Unii. Ale na początku wojny Unia zaczęła raczej trzymać niewolników, którzy uciekli, niż zwracać ich właścicielom, więc niewolnictwo kończyło się wszędzie tam, gdzie zwyciężyła armia Unii. We wrześniu 1862 r. Lincoln wydał Proklamację Emancypacji, uwalniając wszystkich niewolników na obszarach, które nadal buntowały się przeciwko Unii. Środek ten otworzył kwestię tego, co zrobić z niewolnictwem w państwach przygranicznych, które nie ustąpiły, lub na obszarach, które zostały zajęte przez Unię przed proklamacją.

W 1864 r. Poprawka znosząca niewolnictwo przeszła przez Senat USA, ale zmarł w Izbie, gdy Demokraci zebrali się w imię praw państw. Wybory w 1864 r. Sprowadziły Lincolna z powrotem do Białego Domu wraz ze znaczną większością republikańską w obu domach, więc wydawało się, że poprawka zmierza do uchwalenia, gdy nowy Kongres zwołany w marcu 1865 r. Lincoln wolał, aby poprawka otrzymywała poparcie dwóch partii Demokraci wyrazili poparcie dla środek, ale wielu nadal się opierało. Poprawka przeszła od 119 do 56, siedem głosów powyżej niezbędnej większości dwóch trzecich głosów. Kilku Demokratów wstrzymało się od głosu, ale 13. Poprawka została wysłana do państw w celu ratyfikacji, która nadeszła w grudniu 1865 r. Wraz z wprowadzeniem poprawki instytucja, która w nieusuwalny sposób ukształtowała amerykańską historię, została wyeliminowana.