Tego dnia w 1934 r. Potężna burza miliony ton gleb wierzchnich przeleciała przez spieczony region Wielkich Równin w Stanach Zjednoczonych, daleko na wschód od Nowego Jorku, Bostonu i Atlanty.
W czasie, gdy Wielkie Równiny zostały zasiedlone w połowie XIX wieku, ziemia była pokryta trawą preryjną, która utrzymywała wilgoć w ziemi i powstrzymywała większość gleby przed wysadzeniem nawet podczas suchych zaklęć. Jednak na początku XX wieku rolnicy zaorali większość trawy, aby stworzyć pola. Wejście USA w I wojnę światową w 1917 r. Spowodowało ogromne zapotrzebowanie na pszenicę, a farmy zaczęły przesuwać swoje pola do granic możliwości, orając coraz więcej użytków zielonych za pomocą nowo wynalezionego traktora. Orka kontynuowana była po wojnie, kiedy to przyspieszenie przyspieszyło wprowadzenie jeszcze mocniejszych ciągników benzynowych. W latach dwudziestych produkcja pszenicy wzrosła o 300 procent, powodując nadwyżkę na rynku do 1931 roku.
W tym roku w regionie rozprzestrzeniła się silna susza. Gdy rośliny umarły, wiatr zaczął przenosić kurz z przeoranych i wypasanych ziem. Liczba zgłoszonych burz pyłowych skoczyła z 14 w 1932 r. Do 28 w 1933 r. W następnym roku sztormy zmniejszyły częstotliwość, ale wzrosły, osiągając najsurowszą burzę jeszcze w maju 1934 r. W ciągu dwóch dni wysoka równe wiatry złapały i niosły około 350 milionów ton mułu aż z północnych Wielkich Równin do wschodniego wybrzeża. Według The New York Times, kurz „osiadł w oczach i gardłach płaczących i kaszlących Nowojorczyków”, a nawet wysyła około 300 mil na morzu, widząc, jak pył gromadzi się na ich pokładach.
Burze piaskowe zmusiły tysiące rodzin z Teksasu, Arkansas, Oklahomy, Kolorado, Kansas i Nowego Meksyku do przesiedlenia się i migracji do Kalifornii, gdzie były szyderczo znane jako „Okies” - bez względu na to, z jakiego stanu pochodzą. Dzięki tym przeszczepom życie na Zachodzie nie było dużo łatwiejsze niż to, co im pozostało, ponieważ w najgorszych latach Wielkiego Kryzysu praca była niewielka i mało opłacalna.
Kolejna potężna burza z 15 kwietnia 1935 r., Zwana „Czarną niedzielą”, jeszcze bardziej zwróciła uwagę na desperacką sytuację w regionie Great Plains, którą reporter Robert Geiger nazwał „Dust Bowl”. Tego roku, w ramach Nowego Ładu program, Prezydent Franklin D.Administracja Roosevelt zaczęła egzekwować federalne przepisy dotyczące metod uprawy, w tym płodozmianu, siewu trawy i nowych metod orki. Udało się to do pewnego stopnia, zmniejszając burze piaskowe nawet o 65 procent, ale dopiero koniec suszy jesienią 1939 r. Naprawdę przyniesie ulgę.
