Zawartość
W październiku 1947 r. 10 członków hollywoodzkiego przemysłu filmowego publicznie potępiło taktykę zastosowaną przez House Un-American Activities Committee (HUAC), komisję śledczą amerykańskiej Izby Reprezentantów, podczas dochodzenia w sprawie domniemanego wpływu komunizmu na amerykański film biznes. Ci wybitni scenarzyści i reżyserzy, którzy stali się znani jako Hollywood Ten, otrzymali wyroki więzienia i zakazano im pracy w głównych studiach filmowych w Hollywood. Ich wyzywające postawy umieściły ich również w centrum debaty krajowej na temat kontrowersyjnej antykomunistycznej rozprawy, która przetoczyła się przez Stany Zjednoczone na przełomie lat 40. i 50. XX wieku. Oprócz Hollywood Ten, innym członkom przemysłu filmowego z domniemanymi więzami komunistycznymi zakazano później pracy w dużych studiach filmowych. Czarna lista z Hollywood dobiegła końca w latach sześćdziesiątych.
Czerwoni w Hollywood
W latach następujących po II wojnie światowej (1939–1945) Stany Zjednoczone i Związek Radziecki zaangażowały się w napiętą rywalizację militarną i polityczną, która stała się znana jako zimna wojna. Chociaż USA i ich komunistyczny rywal rzadko spotykają się ze sobą bezpośrednio, obaj próbowali zwiększyć swoje wpływy i promować swoje systemy rządów na całym świecie. Wielu Amerykanów uważało, że bezpieczeństwo ich narodu zależy od zapobiegania rozprzestrzenianiu się komunizmu, a postawa ta stworzyła atmosferę strachu i podejrzeń w wielu częściach kraju.
Czy wiedziałeś? Wielu z dziesięciu pisarzy z Hollywood kontynuowało produkcję scenariuszy pod przybranymi nazwiskami po ich umieszczeniu na czarnej liście. Używając pseudonimu Robert Rich, Dalton Trumbo napisał scenariusz do filmu „Odważny”, który zdobył nagrodę Akademii za najlepszy scenariusz w 1957 roku.
House Un-American Activities Committee został oskarżony o zbadanie zarzutów o wpływy komunistyczne i wywroty w USA w pierwszych latach zimnej wojny. Członkowie komitetu szybko skupili się na hollywoodzkim przemyśle filmowym, który był postrzegany jako siedlisko działalności komunistycznej. Ta reputacja powstała w latach 30. XX wieku, kiedy trudności gospodarcze związane z Wielkim Kryzysem zwiększyły atrakcyjność organizacji lewicowych dla wielu walczących aktorów i pracowników studia.
Wraz z nadejściem zimnej wojny antykomunistyczni ustawodawcy zaczęli się obawiać, że przemysł filmowy może służyć jako źródło wywrotowej propagandy. Chociaż popularne filmy hollywoodzkie z lat 30. i 40. XX wieku nie były dowodem na nadrzędny program socjalistyczny, dochodzenie trwało. W październiku 1947 r. Ponad 40 osób związanych z przemysłem filmowym otrzymało wezwania do stawienia się przed HUAC pod zarzutem utrzymywania lojalności komunistycznej lub bycia zaangażowanym w działalność wywrotową.
Oskarżanie oskarżycieli
Podczas przesłuchań śledczych członkowie HUAC przedstawiali świadków o ich przeszłych i obecnych związkach z partią komunistyczną. Świadome, że ich odpowiedzi mogą zrujnować ich reputację i karierę, większość osób albo szukała łagodności, współpracując z śledczymi, albo cytowała swoją Piątą Poprawkę przeciwko samooskarżeniu. Jednak grupa 10 scenarzystów i reżyserów z Hollywood przyjęła inne podejście i otwarcie zakwestionowała zasadność dochodzeń komitetu.
10 osób, które przeciwstawiły się HUAC, to Alvah Bessie (ok. 1904-85), Herbert Biberman (1900-71), Lester Cole (ok. 1904-85), Edward Dmytryk (1908-99), Ring Lardner Jr. (1915- 2019), John Howard Lawson (1894-1977), Albert Maltz (1908-1985), Samuel Ornitz (1890-1957), Robert Adrian Scott (1912-73) i Dalton Trumbo (1905-76). Ci ludzie, którzy stali się znani jako Hollywood Ten, nie tylko odmówili współpracy w dochodzeniu, ale potępili antykomunistyczne przesłuchania HUAC jako oburzające pogwałcenie ich praw obywatelskich, ponieważ Pierwsza Poprawka do Konstytucji USA dała im prawo do przynależności do dowolnej organizacji politycznej, którą wybrali. Niektórzy porównali metody przymusu i zastraszające taktyki komitetu z opresyjnymi środkami wprowadzonymi w nazistowskich Niemczech. „Nie jestem tu sądzony” - powiedział scenarzysta Lawson. „Ten komitet jest w trakcie procesu”.
Więziony i umieszczony na czarnej liście
Hollywood Ten zapłaciło wysoką cenę za swoje działania podczas przesłuchań HUAC. W listopadzie 1947 r. Zostali powołani za obrazę Kongresu. W obliczu procesu pod zarzutem w kwietniu 1948 r. Każdy mężczyzna został uznany za winnego i skazany na rok więzienia i zapłacenie grzywny w wysokości 1000 USD. Po bezskutecznym zaskarżeniu wyroków zaczęli oni spełniać swoje warunki w 1950 r. W więzieniu jeden członek grupy, Edward Dmytryk, postanowił współpracować z rządem. W 1951 r. Zeznawał na przesłuchaniu HUAC i podał nazwiska ponad 20 kolegów z branży, o których twierdził, że są komunistami.
Trwalsza kara nadeszła w wyniku czarnej listy branży filmowej. Kierownictwo studia nie chciało, aby ich biznes był kojarzony z radykalną polityką w oczach publiczności filmowej i dlatego zgodził się, że nie zatrudni Hollywood Ten (z wyjątkiem Dmytryka) ani nikogo innego podejrzanego o powiązanie z komunistą Przyjęcie. Czarna lista przemysłu filmowego stale rosła, gdy Kongres kontynuował dochodzenie w latach 50. XX wieku, w wyniku czego wiele karier zostało zniszczonych. Czarna lista zakończyła się w latach sześćdziesiątych.
Dziesiątka z Hollywood była kontrowersyjną postacią w momencie, gdy rozpoczęli protest, a ich działania nadal inspirują debatę kilkadziesiąt lat później. Niektórzy uważają swoją karę za uzasadnioną, ponieważ jednostki zostały przyjęte do komunistów, podczas gdy inni ogólnie uważają ich za bohaterów, którzy wypowiadali się przeciwko nadużyciom Czerwonej Strachu i bronili Konstytucji USA, kiedy wielu ich kolegów milczało .
