Konfederat generalny Thomas „Stonewall” Jackson chwyta Harpers Ferry w stanie Wirginia (obecnie Zachodnia Wirginia) i około 12 000 żołnierzy Unii, gdy armia generała Roberta E. Lee przenosi się na północ do Maryland.

Garnizon federalny w Harpers Ferry był podatny na atak Konfederacji po inwazji Lee na Maryland we wrześniu. Miasto strategiczne nad rzeką Potomakiem zostało odcięte od reszty armii Unii. Generał George B. McClellan, dowódca armii Potomaku, wysłał s do generała Unii Dixona Milesa, dowódcy garnizonu Harpers Ferry, aby za wszelką cenę zajął miasto. McClellan obiecał pomóc, ale musiał poradzić sobie z resztą armii Konfederacji.

Jackson rzucił swoją artylerię na miejsce i 14 września zaczął ostrzeliwać miasto. Jankesi nie mieli dość amunicji, a Miles stawiał niewielki opór, zanim zgodził się poddać 15 września rano. Pomoc Milesa, generał Julius White, jechał Jackson, aby wynegocjować warunki kapitulacji, jedno działo Konfederacji nadal strzelało. Miles został śmiertelnie ranny po ostatnim strzale wystrzelonym w Harpers Ferry.

Jankesi poddali 73 sztuki artylerii, 13 000 karabinów i około 12 000 ludzi w Harpers Ferry. Było to największe pojedyncze poddanie Unii przez wojnę.

Upadek Harpers Ferry przekonał Lee do zmiany planów. Po ciężkich stratach 14 września w Maryland w bitwie o South Mountain, na północny wschód od Harpers Ferry, Lee zamierzał zebrać swoje rozproszone wojska i wrócić do Wirginii. Teraz, mając Harpers Ferry bezpieczny, wezwał Jacksona, by przyłączył się do reszty sił wokół Sharpsburga w stanie Maryland. Dwa dni później, 17 września, Lee i McClellan stoczyli bitwę pod Antietam.