Zawartość

• Stawki
• Przygotowanie sceny do bitwy
• Zamówienie specjalne 191
• Bitwa o Antietam
• Bloody Lane
• Bitwa o Antietam się kończy
• Związek twierdzi zwycięstwo

Bitwa pod Antietam, zwana także Bitwą o Sharpsburg, miała miejsce 17 września 1862 r. W Antietam Creek w pobliżu Sharpsburg w stanie Maryland. Stanowiło to wyzwanie dla armii Konfederacji Generalnej Roberta E. Lee z Północnej Wirginii przeciwko armii Potomaca generała Unii Jerzego McClellana i było zwieńczeniem próby Lee najechania północy. Wynik bitwy miałby zasadnicze znaczenie dla kształtowania przyszłości Ameryki i pozostaje najbardziej śmiercionośną jednodniową bitwą w całej amerykańskiej historii wojskowej.

Stawki

W połowie lata 1862 r. Prezydent Abraham Lincoln miał dokument proklamacji emancypacji, w którym ogłosili wolność dla wszystkich niewolników w tak zwanych zbuntowanych stanach, które już nie mają.

Ale po kilku nieoczekiwanych i demoralizujących stratach Unii, w tym klęsce dźwiękowej generała dywizji generała Johna Pope'a podczas drugiej bitwy o Bull Run, stało się jasne, że Konfederacja nie będzie łatwa do zniszczenia.Gabinet Lincolna obawiał się, że w tym czasie proklamacja Emancypacji będzie wydawać się desperacka i trudna do wyegzekwowania, więc Lincoln postanowił poczekać do kolejnego decydującego zwycięstwa Unii.

Aby jeszcze bardziej skomplikować sprawę, republikanie stanęli przed wyborami śródterminowymi w listopadzie 1862 r., A ich zwycięstwa nie było w torbie. Sfrustrowani polityką Lincolna i przebiegiem wojny, Demokraci rozpoczęli kampanię antywojenną, mając nadzieję na przejęcie Izby Reprezentantów USA.

Generał Robert E. Lee również uznał sprzeciw wśród szeregów Lincolna i miał nadzieję, że zwycięstwo bitewne na ziemi Unii może obalić poparcie kongresu Lincolna i raz na zawsze zabezpieczyć Konfederację.

W Europie, Francji i Wielkiej Brytanii z niepokojem obserwowano wojnę Ameryki między Stanami. Do tej pory pozostali na uboczu, ale ponieważ znosili niedobory bawełny i południe wydawało się, że zdobywają przewagę, rozważali legitymizację Konfederacji, posunięcie, które może mieć drastyczne konsekwencje.

Przygotowanie sceny do bitwy

Po tym, jak Lee pokrzyżował plan generała George'a B. McClellana oblężenia wioski i lata 1862 roku w Richmond, stolicy Konfederacji Stanów Ameryki podczas kampanii na półwyspie, McClellan wycofał się. Mając nadzieję na skorzystanie z niskiego morale Unii i pozornej nieudolności, Lee postanowił popchnąć swoją armię na północ przez Potomac i do Maryland, gdzie wkrótce zajęli miasto Frederick.

9 września Lee wydał specjalne zamówienie 191 określające jego „kampanię w Maryland”. Jego plan wejścia na terytorium północne podzielił jego armię, każąc każdej jednostce maszerować do określonego miasta: Boonsboro i Hagerstown w Maryland oraz Harper's Ferry i Martinsburg w Zachodniej Wirginii .

Zamówienie specjalne 191

Po tym, jak Konfederaci porzucili swój kemping wokół Fredericka, armia McClellana wprowadziła się. To, co stało się potem, było kluczowe: 13 września dwóch żołnierzy Unii, szeregowy Barton W. Mitchell i sierżant John M. Bloss, odkryli kopię Specjalnego Zakonu 191 ze szczegółowym Konfederatem ruchy wojsk, rzekomo owinięte wokół trzech cygar.

Po zapoznaniu się z cennym znaleziskiem ekstatyczny McClellan podobno wykrzyknął: „Oto gazeta, za pomocą której, jeśli nie będę w stanie ubić Bobby'ego Lee, chętnie pójdę do domu”. Natychmiast przeniósł swoją armię w nadziei na udaremnienie planów bitewnych Lee.

A kiedy Lee usłyszał, że brakuje kopii Specjalnego Rozkazu 191, wiedział, że jego rozproszona armia jest bezbronna i rzucił się, by zjednoczyć swoje jednostki.

14 września u podstawy South Mountain w pobliżu Sharpsburga oddziały konfederatów generałów D.H. Hill i Jamesa Longstreeta napotkały opór Unii i poniosły ciężkie straty. Lee planował wycofać się do Wirginii, ale zmienił zdanie po wysłuchaniu generała Konfederacji Thomasa Jonathana Jacksona, znanego jako Stonewall Jackson, który złapał prom Harpera.

Zamiast tego Lee nakazał swojej armii przegrupować się w Antietam Creek niedaleko Sharpsburga.

Bitwa o Antietam

Bitwa o Antietam rozpoczęła się o świcie 17 września, gdy mgła uniosła się. Jednostki Longstreet i Hill utworzyły prawe i środkowe flanki Konfederacji na zachód od Antietam Creek, a jednostki Jacksona i generała brygady Johna G. Walkera uformowały lewe skrzydło Konfederacji.

Wszyscy żołnierze Lee byli wyczerpani i głodni, a wielu było chorych. Obserwowali i czekali, jak armia McClellana zbiera się wzdłuż wschodniej strony potoku. Siły Unii przewyższały liczebnie Konfederatów o dwa do jednego, choć McClellan uważał, że siły Lee były znacznie większe.

Oddziały z obu stron walczyły na 30-akrowym polu kukurydzy należącym do Davida Millera. Oddziały Unii wystrzeliły najpierw na lewą flankę Konfederacji i rozpoczęła się rzeź. Konfederackie wojska zaciekle walczyły z ofensywą po ofensywie, aby zapobiec przejęciu, zmieniając pole kukurydzy w ogromne pole zabijania. Zaledwie osiem godzin później było ponad 15 000 ofiar.

Bloody Lane

W pobliżu centrum pola bitwy innym miejscem uboju był pas zagrodowy zwany „Sunken Road”, gdzie oddział około Hill, liczący około 2600 ludzi, ułożył relingi wzdłuż nasypu, aby wzmocnić swoją pozycję przeciwko generałowi Unii Williamowi H. Frenchowi 5500 zbliżających się żołnierzy.

Gdy przybyły wojska francuskie, walki rozpoczęły się z bliskiej odległości. Trzy godziny później żołnierze Unii odepchnęli Konfederatów, a ponad 5000 ludzi zmarło lub zostało rannych. Walki były tak krwawe, że Sunken Road zyskało nową nazwę: Bloody Lane.

Przez ponad trzy godziny mniej niż 500 żołnierzy Konfederacji trzymało Dolny Most przeciwko wielokrotnym atakom dziewiątego korpusu generała Unii Ambrose Burnside'a. Po tym, jak żołnierze Burnside w końcu wzięli most i mieli Konfederat w zasięgu wzroku, przybyły posiłki i odepchnęły je z powrotem.

Bitwa o Antietam się kończy

Gdy zapadła noc, tysiące ciał zaśmiecały rozległe pole bitwy w Antietam, a obie strony przegrupowały się i zabiły swoich rannych. Zaledwie dwanaście godzin intensywnej i często bliskiej walki z muszkietami i armatami przyniosło około 23 000 ofiar śmiertelnych, w tym około 3650 ofiar śmiertelnych.

Następnego dnia, gdy Lee rozpoczął żmudną pracę polegającą na przeniesieniu zniszczonych żołnierzy z powrotem do Wirginii, McClellan, co zaskakujące, nie zrobił nic. Mimo przewagi pozwolił Lee wycofać się bez oporu. Z jego punktu widzenia wykonał misję zmuszenia żołnierzy Lee z Maryland i zapobieżenia zwycięstwu Konfederacji na ziemi Unii.

Prezydent Lincoln jednak nie był zadowolony. Pomyślał, że McClellan stracił świetną okazję, by skopać Armię Północnej Wirginii, gdy byli na dole i potencjalnie zakończyć wojnę. Po tym, jak zmęczony wojną generał wielokrotnie odmawiał rozkazom Lincolna ścigania wycofujących się żołnierzy Lee, Lincoln usunął McClellana z dowództwa 5 listopada 1862 r.

Związek twierdzi zwycięstwo

Historycy wojskowi uważają bitwę pod Antietam za impas. Mimo to Unia odniosła zwycięstwo. A trzymanie Konfederatów w ich południowej skrzyni umożliwiło prezydentowi Lincoln w końcu uwolnić swoją Proklamację Emancypacji 22 września 1862 r.

Jak na ironię, obwieszczenie Lincolna nie uwolniło niewolników w stanie Maryland od kilku stanów niewolniczych, które pozostały w Unii, ponieważ dotyczyły tylko niewolników w stanach rebeliantów. Mimo to poparł pomysł, że wojna nie dotyczyła tylko praw państw, ale także powstrzymania niewolnictwa.

Uważa się, że zwycięstwo Unii w Antietam i Proklamacja Emancypacji Lincolna są powodem, dla którego republikanie przeprowadzili Izbę w wyborach śródokresowych w 1862 r. Położyli także kres wszelkiej nadziei, że Francja i Wielka Brytania uznają Konfederację i przyjdą im z pomocą. To dodatkowo odizolowało Konfederację i utrudniło im ponowne zaopatrzenie swoich żołnierzy i obywateli.

W historii amerykańskiej armii nigdy nie było bardziej krwawego dnia niż 17 września 1862 roku. Bitwa pod Antietam nie tylko zmieniła przebieg wojny domowej, ale także ujawniła horror wojny w sposób, jakiego nigdy wcześniej nie widziano, dzięki dramatyczne fotografie fotografa Aleksandra Gardnera na polu bitwy.

Być może rzeczywistość bitwy najlepiej opisał żołnierz Unii Charles Goddard w liście do swojej matki: „Jeśli okropności wojny nie można zobaczyć na tym polu bitwy, nie można ich nigdzie zobaczyć”.

Źródła
Lost Order, Lost Cause. Centralna Agencja Wywiadowcza.
Bitwa o Antietam: punkt zwrotny w wojnie domowej. Instytut Historii Amerykańskiej im. Gildera Lehrmana.
Bitwa o Antietam. Serwis Parku Narodowego.
Kampania Maryland z 1862 roku. Civil War Trust.
Kampania Półwyspu. Encyklopedia Virginia.
Znaczenie bitwy o Antietam. Antietam w sieci.
Specjalne zamówienia nr 191. Serwis Parku Narodowego.
Dlaczego Lee Enter Maryland? Antietam w sieci.