Venera 3, sowiecka sonda wystrzelona z Kazachstanu 15 listopada 1965 r. zderza się z Wenus, drugą planetą od Słońca. Mimo że Venera 3 nie udało się zmierzyć atmosfery Wenus, jako pierwszy bezzałogowy statek kosmiczny dotarł na powierzchnię innej planety. Cztery lata wcześniej sonda USA Mariner 2 był pierwszym statkiem kosmicznym, który przeleciał wystarczająco blisko Wenus, aby wykonać pomiary naukowe planety, odkrywając na powierzchni temperatury powierzchni przekraczające 800 stopni Fahrenheita.

W 1967 r. Venera 4 udało się gdzie Venera 3 nie powiodło się, z powodzeniem wyrzucając do atmosfery Wenus kilka instrumentów naukowych, w tym termometr, barometr, miernik gęstości atmosferycznej i analizatory gazu. Następnie w 1970 roku Venera 7 stał się pierwszym statkiem kosmicznym stworzonym przez ludzi do miękkiego lądowania na Wenus, z powodzeniem zapisując obrazy i dane przez 23 minuty, zanim uległ ekstremalnie wysokiej temperaturze i ciśnieniu atmosferycznemu występującemu na powierzchni planety.