Pocahontas, córka szefa konfederacji Indian Powhatan, poślubia angielskiego plantatora tytoniu Johna Rolfe w Jamestown w stanie Wirginia. Małżeństwo zapewniało pokój między osadnikami z Jamestown a Indianami Powhatan przez kilka lat.
W maju 1607 r. Około 100 angielskich kolonistów osiedliło się wzdłuż rzeki James w Wirginii, aby założyć Jamestown, pierwszą stałą angielską osadę w Ameryce. Osadnicy źle sobie radzili z powodu głodu, chorób i ataków Indian, ale pomagał im 27-letni angielski poszukiwacz przygód John Smith, który kierował wysiłkami przetrwania i mapował ten obszar. Podczas eksploracji rzeki Chickahominy w grudniu 1607 r. Smith i dwóch kolonistów zostali schwytani przez wojowników Powhatan. W tym czasie konfederacja Powhatan składała się z około 30 plemion zamieszkujących obszar Tidewater pod wodzą Anglików, Wahunsonacock. Towarzysze Smitha zostali zabici, ale oszczędzono go i wypuszczono (według relacji Smitha z 1624 roku) z powodu dramatycznego wstawiennictwa Pocahontas, 13-letniej córki wodza Powhatana. Naprawdę nazywała się Matoaka, a Pocahontas to imię dla zwierzaka, które zostało przetłumaczone na różne sposoby jako „zabawne” i „moja ulubiona córka”.
W 1608 roku Smith został prezydentem kolonii Jamestown, ale osada nadal cierpiała. Przypadkowy pożar zniszczył znaczną część miasta, a głód, choroby i indyjskie ataki trwały. W tym czasie Pocahontas często przybywała do Jamestown jako wysłannik swojego ojca, czasami niosąc prezenty, by pomóc trudnym osadnikom. Zaprzyjaźniła się z osadnikami i poznała angielskie sposoby. W 1609 r. Smith został ranny w wyniku pożaru w worku na proch i został zmuszony do powrotu do Anglii.
Po odejściu Smitha stosunki z Powhatanem pogorszyły się, a wielu osadników zmarło z głodu i chorób zimą 1609-10. Jamestown miał zostać opuszczony przez mieszkańców, kiedy Baron De La Warr (znany również jako Delaware) przybył w czerwcu 1610 roku z nowymi dostawami i odbudował osadę - rzekę Delaware i kolonię Delaware nazwano później jego imieniem. John Rolfe przybył także do Jamestown w 1610 roku, a dwa lata później uprawiał tam pierwszy tytoń, wprowadzając źródło utrzymania, które miałoby dla Wirginii ogromne znaczenie.
Wiosną 1613 roku angielski kapitan Samuel Argall wziął zakładnika Pocahontas, mając nadzieję, że wykorzysta ją do negocjacji trwałego pokoju z ojcem. Przywieziona do Jamestown została objęta opieką Sir Thomasa Gatesa, marszałka Wirginii. Gates traktował ją raczej jako gościa niż więźnia i zachęcał do nauki angielskich zwyczajów. Nawróciła się na chrześcijaństwo i została ochrzczona Lady Rebecca. Powhatan ostatecznie zgodziła się na warunki jej uwolnienia, ale do tego czasu zakochała się w Johnie Rolfe, który był o około 10 lat starszy. 5 kwietnia 1614 r. Pocahontas i John Rolfe pobrali się z błogosławieństwem wodza Powhatana i gubernatora Wirginii.
Ich małżeństwo przyniosło pokój między angielskimi kolonistami a Powhatanami, aw 1615 r. Pocahontas urodziła swoje pierwsze dziecko, Thomasa. W 1616 roku para popłynęła do Anglii. Tak zwana indyjska księżniczka zyskała popularność wśród angielskiej szlachty i została przedstawiona na dworze króla Jakuba I. W marcu 1617 r. Pocahontas i Rolfe przygotowali się do powrotu do Wirginii. Jednak na dzień przed wyjazdem Pocahontas zmarł prawdopodobnie na ospę i został pochowany w kościele parafialnym św. Jerzego w Grave w Anglii.
John Rolfe wrócił do Wirginii i zginął w masakrze w Indiach w 1622 r. Po edukacji w Anglii ich syn Thomas Rolfe wrócił do Wirginii i został wybitnym obywatelem. John Smith powrócił do Nowego Świata w 1614 roku, aby zbadać wybrzeże Nowej Anglii. Podczas kolejnej wyprawy w 1614 roku został schwytany przez piratów, ale uciekł po trzech miesiącach niewoli. Następnie wrócił do Anglii, gdzie zmarł w 1631 r.
