Tego dnia w 1773 r. Parlament brytyjski uchwala ustawę o herbacie, projekt mający uchronić słabnącą firmę East India od bankructwa, znacznie obniżając podatek od herbaty płacony rządowi brytyjskiemu, a tym samym przyznając mu de facto monopol na Amerykański handel herbatą. Ponieważ cała legalna herbata weszła do kolonii przez Anglię, co pozwoliło East India Company płacić niższe podatki w Wielkiej Brytanii, a także pozwoliło jej taniej sprzedawać herbatę w koloniach. Nawet nieopodatkowana holenderska herbata, która nielegalnie przedostała się do kolonii przez przemyt, była droższa od herbaty z Indii Wschodnich po tym, jak ten akt zaczął obowiązywać.
Premier Wielkiej Brytanii, Frederick, Lord North, który zainicjował ustawodawstwo, uważał, że niemożliwe jest, aby koloniści protestowali przeciwko taniej herbacie; on się mylił. Wielu kolonistów uważało ten czyn za kolejny przykład tyranii podatkowej, właśnie dlatego, że pozostawił wcześniejsze cło na herbatę wchodzącą do kolonii na miejscu, jednocześnie usuwając cło na herbatę wjeżdżającą do Anglii.
Kiedy trzy statki z herbatą niosące herbatę East India Company, Dartmouth, Eleonora i Bóbr, przybył do Boston Harbor, koloniści zażądali zwrotu herbaty do Anglii.Po tym, jak gubernator stanu Massachusetts Thomas Hutchinson odmówił poparcia ładunku, lider Patriot Samuel Adams zorganizował tak zwaną Boston Tea Party z około 60 członkami radykalnie anty-brytyjskich Synów Wolności. 16 grudnia 1773 r. Patrioci weszli na pokład brytyjskich statków w przebraniu Indian Mohawk i zrzucili do wody skrzynie z herbatą o wartości 18 000 GBP (prawie 1 milion USD w dzisiejszych pieniądzach).
Parlament, oburzony przez Boston Tea Party i inne rażące akty zniszczenia brytyjskiej własności, uchwalił w następnym roku akty przymusu, znane kolonistom jako akty nie do zniesienia. Akty przymusu zamknęły Boston na żeglugę handlową, ustanowiły formalne brytyjskie rządy wojskowe w Massachusetts, uczyniły brytyjskich urzędników odpornymi na ściganie karne w Ameryce i wymagały od kolonistów dzielenia wojsk brytyjskich. Koloniści zwołali następnie pierwszy Kongres Kontynentalny, aby rozważyć zjednoczony amerykański opór wobec tego, co postrzegali jako ucisk Wielkiej Brytanii.
