Zawartość

• Wczesne lata Jamesa Polka
• Polityk z Tennessee
• The Dark Horse Candidate
• James Polk jako prezydent
• James Polk: Later Years
• GALERIE ZDJĘĆ
• James K. Polk

James Polk (1795–1849) pełnił funkcję 11. prezydenta USA w latach 1845–1849. W czasie jego kadencji terytorium Ameryki wzrosło o ponad jedną trzecią i po raz pierwszy rozszerzyło się na cały kontynent. Przed jego prezydenturą Polk pracował w ustawodawcy w Tennessee i Kongresie USA; w 1839 r. został gubernatorem Tennessee. Demokrata, który był stosunkowo nieznany poza kręgami politycznymi, wygrał wybory prezydenckie w 1844 roku jako kandydat na czarnego konia. Jako prezydent obniżył taryfy, zreformował krajowy system bankowy i rozstrzygnął spór graniczny z Brytyjczykami, który zabezpieczył terytorium Oregon dla Stanów Zjednoczonych. Polk poprowadził także naród do wojny meksykańsko-amerykańskiej (1846–1848), w której Stany Zjednoczone nabyły Kalifornię i znaczną część dzisiejszego Południowego Zachodu. Polk dotrzymał obietnicy kampanii jako prezydenta na czas określony i nie szukał reelekcji. Wkrótce po opuszczeniu Białego Domu zmarł w wieku 53 lat.

Wczesne lata Jamesa Polka

James Knox Polk urodził się 2 listopada 1795 r. W chatce w Meklemburgii w Karolinie Północnej. Jako chłopiec Polk, najstarszy z 10 dzieci, przeprowadził się z rodziną do Columbia w Tennessee, gdzie jego ojciec został zamożnym geodetą, plantatorem i biznesmenem. Młodszy Polk często chorował jako dziecko, a jako nastolatek przeżył poważną operację na kamienie moczowe. Operacja została wykonana przed pojawieniem się nowoczesnych środków antyseptycznych i znieczulających; Polk podobno otrzymał trochę brandy jako środek uspokajający. Czołowy student, Polk, ukończył University of North Carolina w 1818 roku i studiował prawo u wiodącego adwokata w Nashville. Został przyjęty do palestry w 1820 roku i otworzył praktykę prawniczą w Kolumbii. Wszedł do polityki w 1823 roku, kiedy został wybrany do Izby Reprezentantów Tennessee.

Czy wiedziałeś? Oprócz tego, że przydomek „Młoda Hickory”, Polk, elokwentny mówca o małej posturze, został nazwany „Napoleon z pnia”.

W 1824 r. Polk poślubił Sarah Childress (1803–1891), dobrze wykształconego Tennesseana i pobożnego Prezbiterianina z bogatej rodziny. Para nigdy nie miała dzieci, a Sarah Polk stała się bliskim doradcą męża przez całą karierę polityczną. Jako pierwsza dama była uroczą i popularną gospodynią, chociaż zakazała mocnego trunku w Białym Domu i unikała tańca, teatru i wyścigów konnych.

Polityk z Tennessee

W 1825 r. Wyborcy z Tennessee wybrali Jamesa Polka do amerykańskiej Izby Reprezentantów, gdzie miałby służyć przez siedem kadencji i występować w charakterze przewodniczącego Izby od 1835 do 1839 r. W Kongresie Polk był protegowanym siódmego prezydenta Ameryki, Andrew Jacksona (1767- 1845), inny Demokrata i Tennessean, który przebywał w Białym Domu od 1829 do 1837 roku. Polk poparł prawa stanów i poparł plan Jacksona dotyczący zdemontowania Banku Stanów Zjednoczonych i zastąpienia go zdecentralizowanym rządowym systemem bankowym. Później Polk zyskał przydomek „Młoda Hickory”, odniesienie do jego mentora Jacksona, który został nazwany „Old Hickory” ze względu na swoją wytrzymałość.

Polk opuścił Kongres w 1839 r. I został gubernatorem Tennessee. Pobiegł w wyborach w 1841 roku i przegrał; kolejny bieg gubernatora w 1843 r. również zakończył się porażką

The Dark Horse Candidate

W 1844 roku James Polk niespodziewanie został nominowany przez prezydenta Demokratów. Pojawił się jako kandydat na kompromis po bardziej prawdopodobnym wyborze, były prezydent Martin Van Buren (1782–1862), który stracił ofertę reelekcji w 1840 r., Nie zdołał uzyskać nominacji partii. Polk stał się tym samym pierwszym kandydatem na prezydenta amerykańskiego czarnego konia. George Dallas (1792-1864), amerykański senator z Pensylwanii, został wybrany na biegnącego partnera Polka.

W wyborach powszechnych Polk wystąpił przeciwko senatorowi Stanów Zjednoczonych Henry'emu Clayowi (1777-1852), Kentuckianowi i założycielowi partii Whig. Wigowie wykorzystali hasło kampanii „Kim jest James K. Polk?” ”, Nawiązując do faktu, że Polk nie był dobrze znany poza światem polityki. Jednak ekspansjonistyczna platforma Polka sprzyjająca aneksji Teksasu spodobała się wyborcom. Wąsko wygrał prezydenturę z 49,5 procentami głosów powszechnych i marginesem wyborczym wynoszącym 170–105.

James Polk jako prezydent

W wieku 49 lat James Polk był młodszy niż jakikolwiek poprzedni prezydent, kiedy wszedł do Białego Domu. Pracoholik, nowy dyrektor naczelny Ameryki, wyznaczył ambitny program z czterema głównymi celami: obniżeniem ceł, przywróceniem niezależnego skarbu USA, zabezpieczeniem terytorium Oregon i przejęciem terytoriów Kalifornii i Nowego Meksyku od Meksyku. Polk ostatecznie osiągnął wszystkie swoje cele. Był orędownikiem oczywistego przeznaczenia - przekonaniem, że Stany Zjednoczone są skazane na ekspansję na kontynencie północnoamerykańskim i pod koniec czterech lat urzędowania naród po raz pierwszy rozszerzył się z Oceanu Atlantyckiego na Ocean Atlantycki Pacyfik.

W 1845 r. Stany Zjednoczone zakończyły aneksję Teksasu, który 29 grudnia stał się 28. państwem. Ten ruch doprowadził do zerwania stosunków dyplomatycznych z Meksykiem (z którego Teksas zbuntował się w 1836 r.). Po tym, jak Stany Zjednoczone wysłały żołnierzy do spornego regionu granicznego wokół rzeki Rio Grande, wybuchła wojna meksykańsko-amerykańska (1846–1848). Stany Zjednoczone wygrały dwuletnią bitwę, w wyniku czego Meksyk zrezygnował z roszczeń do Teksasu. Uznała także Rio Grande za południową granicę Ameryki i w zamian za 15 milionów dolarów scedowała ziemię, która składa się w całości lub w części dzisiejszej Kalifornii, Arizony, Kolorado, Nevady, Nowego Meksyku, Utah i Wyoming. (Mimo zwycięstwa USA wojna okazała się kontrowersyjna i ponownie rozpętała debatę o przedłużeniu niewolnictwa, która ostatecznie doprowadziłaby do wojny secesyjnej w Ameryce w latach 60. XIX wieku.)

Na mocy traktatu z Oregonu z 1846 r. Polk zarządzał kolejnym znaczącym nabyciem gruntów - tym razem bez wojny - kiedy jego administracja dyplomatycznie rozstrzygnęła spór graniczny z Brytyjczykami i uzyskała pełną kontrolę nad współczesnymi stanami Waszyngtonu, Oregonu i Idaho, jak a także części Montany i Wyoming.

Na froncie krajowym Polk obniżył taryfy, starając się ożywić handel i stworzył niezależny Departament Skarbu USA. (Fundusze federalne były wcześniej zdeponowane w bankach prywatnych lub stanowych). Również w tym czasie utworzono US Naval Academy, Smithsonian Institution i Department of Interior, a oprócz Teksasu dwa kolejne stany: Iowa (1846) i Wisconsin (1848) „wstąpił do Unii.

James Polk: Later Years

James Polk dotrzymał obietnicy kampanii, by służyć tylko przez jedną kadencję i nie starał się o reelekcję w 1848 r. Jego następcą został Zachary Taylor (1784–1850), przywódca wojskowy, który zdobył uznanie podczas wojny meksykańsko-amerykańskiej i kandydował na prezydenta Bilet wigów.

Polk opuścił Biały Dom w marcu 1849 r. I wrócił do swojego domu, Polk Place, w Nashville. Stres związany z prezydenturą pozostawił go w złym stanie zdrowia i zmarł tego lata, 15 czerwca, w wieku 53 lat. Został pochowany na Polk Place. W 1893 r. Jego szczątki wraz z resztkami jego żony, która przeżyła go o ponad 40 lat, zostały przeniesione do Kapitolu w Tennessee w Nashville.

Dostęp do setek godzin historycznych filmów, bez reklam, dzięki HISTORY Vault. Rozpocznij bezpłatny okres próbny już dziś.

GALERIE ZDJĘĆ

James K. Polk