Zawartość

• Diabeł w Biblii
• Imiona diabłów
• Diabeł w innych religiach
• Diabeł i piekło
• Diabeł i czarownice
• Diabeł w czasach współczesnych
• Źródła

Diabeł, zwany także Szatanem, jest najlepiej znany jako nemezis dobrych ludzi na całym świecie. Jego wizerunek i historia ewoluowały przez lata, ale ta złowroga istota i jego legion demonów nadal budzą strach u ludzi z różnych środowisk jako przeciwieństwo wszystkiego, co dobre.

Diabeł w Biblii

Chociaż Diabeł jest obecny w jakiejś formie w wielu religiach i można go porównać do niektórych mitologicznych bogów, prawdopodobnie najbardziej znany jest ze swojej roli w chrześcijaństwie. We współczesnych przekładach biblijnych diabeł jest przeciwnikiem Boga i ludu Bożego.

Powszechnie uważa się, że Diabeł po raz pierwszy pojawił się w Biblii w Księdze Rodzaju jako wąż, który przekonał Ewę, która następnie przekonała Adama, by zjadł zakazany owoc z „drzewa wiedzy” w Ogrodzie Eden. W dalszej części historii, po tym, jak Ewa zakochała się w zwodniczych sposobach Diabła, ona i Adam zostali wygnani z Ogrodu Eden i skazani na śmierć.

Wielu chrześcijan uważa, że ​​Diabeł był kiedyś pięknym aniołem o imieniu Lucyfer, który przeciwstawił się Bogu i upadł z łaski. To założenie często opiera się na biblijnej księdze Izajasza, która mówi: „Jakże spadłeś z nieba, Lucyferze, synu poranka! Jakże ściąłeś ziemię, co osłabiło narody ”.

Imiona diabłów

Jednak niektórzy biblijni uczeni twierdzą, że Lucyfer nie jest właściwym imieniem, ale opisowym wyrażeniem oznaczającym „gwiazdę poranną”. Mimo to nazwa utknęła, a Diabeł często nazywany jest Lucyferem.

Imiona diabła są liczne: poza Lucyferem można go nazywać Księciem Ciemności, Belzebubem, Mefistofelesem, Władcą Much, Antychrystem, Ojcem Kłamstw, Molochem lub po prostu Szatanem.

Księga Ezechiela zawiera kolejny fragment biblijny, który chrześcijanie określają jako dowód istnienia diabła. Upomina chciwego Króla Tyru, ale także odnosi się do króla jako cheruba, który był kiedyś w Ogrodzie Edenu. W rezultacie niektórzy tłumacze Biblii uważają, że Król Tyr był uosobieniem Diabła.

Diabeł pojawia się częściej w Biblii, szczególnie w Nowym Testamencie. Jezus i wielu jego apostołów ostrzegało ludzi, aby uważali na podstępne podstępy diabła, które doprowadzą ich do ruiny. I to Diabeł kusił Jezusa na pustyni, aby „upadł i oddał mu pokłon” w zamian za bogactwa i chwałę.

Diabeł w innych religiach

Większość innych religii i kultur naucza o istocie zła, która wędruje po ziemi, siejąc spustoszenie i walcząc z siłami dobra. W islamie diabeł znany jest jako Szajtan i podobnie jak diabeł w chrześcijaństwie, uważa się, że zbuntował się także przeciwko Bogu. W judaizmie szatan jest czasownikiem i ogólnie odnosi się do trudności lub pokusy do pokonania zamiast dosłownej istoty.

W buddyzmie Maara jest demonem, który kusił Buddę z dala od jego ścieżki oświecenia. Podobnie jak Jezus chrześcijaństwa oparł się diabłu, Budda również oparł się pokusie i pokonał Maarę.

U ludzi prawie każdej religii, a nawet tych, którzy nie wyznają religii, Diabeł prawie zawsze jest synonimem strachu, kary, negatywności i niemoralności.

Diabeł i piekło

Być może najtrwalsze obrazy diabła są związane z piekłem, które Biblia określa jako miejsce wiecznego ognia przygotowanego dla diabła i jego aniołów. Biblia nie mówi jednak, że diabeł będzie panował nad piekłem, tylko że w końcu zostanie tam wygnany.

Pomysł, że diabeł rządzi piekłem, mógł pochodzić z wiersza Dantego Alighieri, Boska Komedia, opublikowane na początku XIV wieku. W nim Bóg stworzył piekło, kiedy wyrzucił diabła i jego demony z Nieba z taką mocą, że stworzyły ogromną dziurę w środku ziemi.

W swoim wierszu Dante przedstawił Diabła jako groteskową, skrzydlatą istotę o trzech twarzach, które gryzą przebiegłego grzesznika, którego skrzydła wiały zimne wiatry w całej sferze piekielnej.

Biblia nie opisuje szczegółowo Diabła. Wczesne interpretacje artystyczne Boska Komedia z szokującymi obrazami Diabła i jego demonów, zadającymi niemal niewyobrażalne ludzkie cierpienia, tylko ośmieliły ludzkie myśli o piekle i Diable.

A pod koniec średniowiecza Diabeł przybrał postać rogatej, trzymającej trójząb postaci z ogonem, który przetrwał do czasów współczesnych.

Diabeł i czarownice

Strach przed diabłem jest przynajmniej częściowo odpowiedzialny za histerię czarownic Europy i Nowej Anglii w XVI i XVII wieku. Protestanci i katolicy oskarżali wielu ludzi o praktykowanie czarów i zawieranie umów z diabłem.

Purytanie mieszkający we wczesnych koloniach Nowej Anglii byli przerażeni diabłem. Wierzyli, że dał moc wiedźmom wiernym mu. Ten strach zrodził niesławne procesy czarownic w Salem w Salem w stanie Massachusetts.

Surowy styl życia purytanów, ich lęk przed obcymi i przerażenie tak zwaną „magią diabła” doprowadziły ich do oskarżenia co najmniej 200 osób o czary w latach 1692–1693. 20 osób zostało straconych.

Diabeł w czasach współczesnych

Tłumaczenia religijne są często kontrowersyjne. Zazwyczaj istnieje pewien stopień zgody na interpretację wczesnych czasów, a diabły nie są wyjątkiem.

Mimo to w całej historii reputacja diabła jako złoczyńcy niewiele się zmieniła.Większość chrześcijan wciąż wierzy, że dosłownie zmienił świat i jest odpowiedzialny za większość światowej korupcji i chaosu.

Jednak nie wszystkie religie unikają diabła. Ludzie Kościoła Szatana, znani jako sataniści, nie czczą Diabła, ale przyjmują go jako symbol ateizmu, dumy i wolności, między innymi. Inny typ satanistów, teistyczni sataniści, czczą diabła jako bóstwo. Mogą praktykować satanistyczne rytuały, a nawet zawierać pakty satanistyczne.

Nie brakuje filmów hollywoodzkich z udziałem diabła. Grał go część elity Hollywood, jak Jack Nicholson, Vincent Price i Al Pacino. A po tym, jak postać Mii Farrow urodziła potomstwo Szatana w horrorze Dziecko Rosemary, oczekujące matki, które widziały ten film, tego żałowały.

Biorąc pod uwagę losy bitwy między dobrem a złem, prawdopodobnie wpływ Diabła pozostanie, a on będzie nadal wpływał na religię i popkulturę.

Źródła

Krótka historia prób czarownic z Salem. Smithsonian.com.
Kult diabła w średniowieczu. Loyola University New Orleans.
Koncepcje żydowskie: demony i demonologia. Żydowska Biblioteka Wirtualna.
Puritans wierzy w szatana i czary. Gettysburg College.
Spotkanie Buddy z Mara Tempter: ich reprezentacja w literaturze i sztuce. Dostęp do wglądu.
Czy „Lucyfer” jest diabłem w Księdze Izajasza 14:12? Argument KJV przeciwko nowoczesnym tłumaczeniom. Bible.org.
Satanista, dlaczego wszystko, co myślisz, że wiesz o jego religii, jest złe. Niezależny.
Teistyczny satanizm: nowe satanizmy ery Internetu. TheisticSatanism.com.