Tego dnia w 1941 r. Niemieccy żołnierze szaleją, zabijając tysiące cywilów jugosłowiańskich, w tym całe klasy uczniów.

Pomimo prób zachowania neutralności przed wybuchem II wojny światowej, Jugosławia ostatecznie uległa podpisaniu „traktatu przyjaźni” z Niemcami pod koniec 1940 r., W końcu dołączając do trójstronnego paktu „Oś” w marcu 1941 r. Masy Jugosławii zaprotestowały przeciwko temu sojuszowi, oraz wkrótce potem regenci, którzy próbowali utrzymać kruchą konfederację grup etnicznych i regionów od czasu stworzenia Jugosławii pod koniec I wojny światowej, popadli w zamach stanu, a armia serbska objęła władzę księcia Piotra. Książę - teraz król odrzucił sojusz z Niemcami - a Niemcy zemścili się bombardowaniem Luftwaffe w Belgradzie, zabijając około 17 000 ludzi.

Po upadku oporu w Jugosławii król Piotr wyjechał do Londynu, ustanawiając rząd na uchodźstwie. Następnie Hitler zaczął rzeźbić Jugosławię w państwa lalek, podzielone przede wszystkim według linii etnicznych, mając nadzieję na zdobycie lojalności niektórych, takich jak Chorwaci, z obietnicą powojennego niepodległego państwa. (W rzeczywistości wielu Chorwatów walczyło u boku Niemców w bitwie przeciwko Związkowi Radzieckiemu.) Węgry, Bułgaria i Włochy ugryzły Jugosławię, ponieważ serbscy opór regularnie masakrowano. 21 października w Kragujevac zamordowano 2300 mężczyzn i chłopców; W Kraljevo widział 7 000 kolejnych zabitych przez wojska niemieckie, aw rejonie Macvy zamordowano 6000 mężczyzn, kobiet i dzieci.

Serbscy partyzanci, walczący pod przewodnictwem socjalisty Josefa „Tito” Brozovicha, zdobyli poparcie Wielkiej Brytanii i pomoc ZSRR w ich walce z okupantami. „Ludzie po prostu nie uznają autorytetu… ślepo podążają za komunistycznymi bandytami”, narzekał jeden niemiecki urzędnik, który doniósł do Berlina.