Addis Abeba, stolica Etiopii, podlega siłom Etiopskiego Ludowo-Rewolucyjnego Frontu Demokratycznego (EPRDF), kończąc formalnie 17 lat rządów marksistowskich w kraju Afryki Wschodniej.
W 1974 r. Haile Selassie, przywódca Etiopii od 1930 r., Został obalony w wyniku przewrotu wojskowego. Nowi władcy Etiopii ustanowili reżim marksistowski, stracili tysiące swoich przeciwników politycznych i związali się ze Związkiem Radzieckim. Wojna z Somalią i dotkliwe susze w latach 80. przyniosły głód ludności Etiopii, prowadząc do znacznych wewnętrznych walk i ruchów niepodległościowych w regionach Erytrei i Tigre.
Na początku 1991 r. EPRDF, koalicja tygrysów organizacji rebeliantów pod przewodnictwem Melesa Zenawi, zaczęła odnosić prawdziwe sukcesy i pokonała armię Etiopii, zmuszając dyktatora wojskowego Haile Mariam Mengistu do ucieczki z kraju. 28 maja 1991 r., W trakcie rozmów o zawieszeniu broni, czołgi EPRDF weszły do Addis Abeby praktycznie bez sprzeciwu. Niedługo potem utworzono rząd w okresie przejściowym, którego prezydentem był Meles Zenawi. W lipcu opracowano nową demokratyczną konstytucję, a niepodległość Erytrei została uznana bez incydentów.
