Amerykański odkrywca Richard Byrd i trzej towarzysze wykonują pierwszy lot nad biegunem południowym, lecąc ze swojej bazy na szelfie lodowym Rossa na biegun iz powrotem za 18 godzin i 41 minut.
Richard Evelyn Byrd nauczył się latać w marynarce wojennej USA i służył jako pilot w I wojnie światowej. Doskonały nawigator, który został wysłany przez marynarkę wojenną na Grenlandię w 1924 r., Aby pomóc w eksploracji regionu arktycznego drogą powietrzną. Zachwycony doświadczeniem latania nad lodowcami i lodem morskim, postanowił spróbować pierwszego lotu nad biegunem północnym.
9 maja 1926 r Josephine Ford opuścił Spitsbergen w Norwegii, Byrd jako nawigator i Floyd Bennet jako pilot. Piętnaście godzin i 30 minut później para wróciła i oznajmiła, że zakończyła misję. Za osiągnięcie obaj mężczyźni zostali odznaczeni Kongresowym Medalem Honoru. Pozostały jednak pewne wątpliwości, czy faktycznie przelatywały nad biegunem północnym, aw 1996 r. Znaleziono dziennik Byrda, który trzymał podczas lotu, który sugerował, że Josephine Ford zawrócił o 150 mil od celu z powodu wycieku ropy. Jednak pod koniec lat dwudziestych niewielu podejrzewało, że Byrd zawiódł w swojej misji.
W 1927 r. Prestiż Byrda wzrósł, gdy wykonał wstrząsający lot non-stop przez Atlantyk z trzema towarzyszami. Słynny, jak był, nie miał problemów ze znalezieniem sponsorów finansowych na wyprawę na Antarktydę. Pierwsza wyprawa Antarktydy Byrda była największą i najlepiej wyposażoną wyprawą, jaka kiedykolwiek odbyła się na kontynencie południowym. Odkrywcy wyruszyli jesienią 1928 r., Budując duży obóz o nazwie „Mała Ameryka” na szelfie lodowym Ross niedaleko Zatoki Wielorybów. Stamtąd przeprowadzili loty przez kontynent Antarktydy i odkryli znacznie nieznane terytorium.
O 15:29 28 listopada 1929 r. Byrd, pilot Bernt Balchen i dwaj inni wystartowali z Małej Ameryki w Floyd Bennett, kierował się na Biegun Południowy. Kompasy magnetyczne były bezużyteczne tak blisko bieguna, więc odkrywcy byli zmuszeni polegać na kompasach słonecznych i umiejętnościach Byrda jako nawigatora. O 20.15 zrzucili zapasy na przyjęcie geologiczne w pobliżu Gór Królowej Maud, a następnie kontynuowali. Najtrudniejszy etap podróży nastąpił godzinę później, kiedy Floyd Bennett walczył o zdobycie wystarczającej wysokości, aby bezpiecznie latać nad płaskowyżem polarnym. O kilkaset metrów pokonali przełęcz o długości 11 000 stóp między Mount Fridtjof Nansen i Mount Fisher, a następnie poleciał na Biegun Południowy, osiągając go około 1 w nocy 29 listopada. Przelecieli kilka kilometrów za biegunem, a następnie do prawo i lewo, aby zrekompensować wszelkie błędy nawigacyjne. Byrd upuścił małą amerykańską flagę na słup, a odkrywcy ruszyli do domu, bezpiecznie lądując w Little America o 10:11.
W 1933 r. Byrd, obecnie admirał marynarki wojennej, poprowadził drugą wyprawę na Antarktydę. Zimą 1934 r. Spędził pięć miesięcy w pułapce na stacji meteorologicznej oddalonej o 123 mil od Little America. W sierpniu 1934 r. Został ostatecznie uratowany w rozpaczliwie chorym stanie. W 1939 r. Byrd przejął dowództwo amerykańskiej służby antarktycznej na wniosek prezydenta Franklina D. Roosevelta i poprowadził trzecią wyprawę na kontynent. Podczas II wojny światowej służył w sztabie szefa operacji morskich. Po wojnie poprowadził swoją czwartą wyprawę na Antarktydę, największą do tej pory próbę, a jego samoloty zostały zmapowane na ponad 500 000 mil kontynentu. W 1955 r. Poprowadził swoją piątą i ostatnią wyprawę na Antarktydę. Zmarł w 1957 r.
