Abigail Fillmore (1798–1853) była pierwszą amerykańską damą (1850–1853) i żoną Millarda Fillmore'a, 13. prezydenta Stanów Zjednoczonych. Jako pierwsza dama pracująca poza domem poznała swojego przyszłego męża, gdy była jego nauczycielką w szkole w stanie Nowy Jork. Wspierała rozwijającą się karierę polityczną męża, chociaż jej pogarszające się zdrowie uniemożliwiło jej udział w większości społecznych spotkań jako pierwsza dama. Przez całe życie miłośniczka książek, jej trwały wkład polegał na stworzeniu biblioteki Białego Domu, którą zbudowała ze środków, które zabezpieczyła od Kongresu.
Ostatnia z pierwszych kobiet urodzonych w XVIII wieku, Abigail Powers, była najmłodszym z siedmiorga dzieci Abigail Newland i ministra baptystów Lemuela Lelanda Powersa. Wczesne lata spędziła w Stillwater w stanie Nowy Jork, zanim śmierć ojca spowodowała przeniesienie rodziny do miasta Sempronius. Abigail otrzymała solidne wykształcenie pomimo trudności finansowych, ponieważ jej lekcje szkolne zostały uzupełnione ogromną kolekcją książek jej ojca. Jednak brak stabilnego dochodu rodzinnego oznaczał, że musiała wnosić wkład, gdy była wystarczająco dorosła, co doprowadziło do rozpoczęcia kariery nauczycielskiej w wieku 16 lat.
Abigail została zatrudniona w prywatnej akademii w New Hope w stanie Nowy Jork, kiedy Fillmore został jej uczniem w 1819 roku. Podobnie jak jego nauczyciel, Fillmore wykazywał zapał do nauki pomimo skromnego pochodzenia i zbliżyli się podczas wspólnego studiowania. Przyszły prezydent przeniósł się do Buffalo, aby kontynuować karierę prawniczą, ale pomimo ich długiej separacji i sceptycyzmu w stosunku do rodziny Abigail odnośnie jego przydatności jako męża, związek przetrwał dzięki częstej korespondencji. Pobrali się w domu jej najstarszego brata na Morawach w Nowym Jorku 5 lutego 1826 r.
Abigail nadal uczyła przez ponad rok po ślubie, ale po zajściu w ciążę z pierwszym z dwójki dzieci, skupiła się na karierze męża. Jako cenny doradca w czasie swojego kongresmena w Stanach Zjednoczonych w latach 1836–42, na bieżąco śledziła ważne kwestie dnia, czytając gazety i słuchając debat, a swoją wizytówkę pozostawiła urzędnikom państwowym i ministrom spraw zagranicznych, aby nawiązać kontakty. Abigail poprawiła także profil męża poprzez publiczne występy, choć zdecydowanie wolała uczęszczać do galerii sztuki i wykładów niż na błyskotliwe wydarzenia towarzyskie.
Po części z powodu utrzymującej się kontuzji stopy, która utrudniała utrzymanie się, Abigail przekazała obowiązki społeczne pierwszej damy swojej córce Mary Abigail, gdy było to możliwe. Była o wiele bardziej entuzjastycznie nastawiona do gości niektórych znanych artystów tamtej epoki, w tym pisarzy Waszyngtonu Irvinga i Charlesa Dickensa oraz śpiewaczki operowej Jenny Lind. Pozostała ważnym doradcą podczas pełnienia funkcji męża na stanowisku prezydenta, chociaż jego niezastosowanie się do jej sugestii zawetowania ustawy o zbiegłym niewolniku prawdopodobnie skazało jego szanse na ponowne nominowanie partii wigów w 1852 r.
Pod koniec administracji Fillmores, wyruszając w podróż po stanach południowych, nagle anulowali te plany, gdy Abigail zachorowała na skutek prześwietlenia podczas inauguracji następcy Franklina Pierce'a. Została przeniesiona do pobliskiego hotelu Willard w celu opieki, ale zapadła na zapalenie oskrzeli zaledwie 26 dni po opuszczeniu Białego Domu, najkrótszego okresu spośród byłej pierwszej damy. Jej śmierć upamiętniono odroczeniem Kongresu i zamknięciem biur publicznych stolicy na jeden dzień. Została pochowana na Cmentarzu Leśnym w pobliżu starego domu rodzinnego w Buffalo.
Dostęp do setek godzin historycznych filmów, bez reklam, dzięki HISTORY Vault. Rozpocznij bezpłatny okres próbny już dziś.
