17 sierpnia 1969 r. Najbardziej udane wydarzenie w historii muzyki - Woodstock Music & Art Fair - kończy się po trzech dniach pokoju, miłości i rock'n'roll w Nowym Jorku.
Pomyślany jako „Trzy dni pokoju i muzyki” Woodstock był owocem współpracy Johna Robertsa, Joela Rosenmana, Artiego Kornfielda i Michaela Langa. Ich pomysłem było zarobienie wystarczającej ilości pieniędzy na tym wydarzeniu, aby zbudować studio nagrań w pobliżu artystycznego miasteczka Woodstock. Gdy nie mogli znaleźć odpowiedniego miejsca w samym mieście, organizatorzy postanowili zorganizować festiwal na 600-akrowej farmie mlecznej w Betel, w Nowym Jorku, 50 km od Woodstock, którego właścicielem jest Max Yasgur.
CZYTAJ WIĘCEJ: 8 najbardziej pamiętnych występów w Woodstock
Zanim nadszedł weekend festiwalu, grupa sprzedała ogółem 186 000 biletów i spodziewała się pojawienia nie więcej niż 200 000 osób. Jednak w piątek wieczorem tysiące chętnych wcześnie przybyłych naciskało na bramy wejściowe. Obawiając się, że nie będą w stanie kontrolować tłumu, promotorzy podjęli decyzję o otwarciu koncertu dla wszystkich bezpłatnie. Prawie pół miliona ludzi uczestniczyło w Woodstock, zagłuszając drogi wokół Betel z ośmioma milami ruchu.
Moczeni przez deszcz i tarzający się w błotnistej ziemi na polach Yasgur, młodzi fani najlepiej opisani jako „hipisi” euforycznie przyjmowali występy takie jak Janis Joplin, Arlo Guthrie, Joe Cocker, Joan Baez, Creedence Clearwater Revival, The Grateful Dead, Jefferson Samolot, Sly i Family Stone i Crosby, Stills, Nash i Young. The Who wystąpił we wczesnych godzinach porannych 17 sierpnia, a Roger Daltrey wydał „See Me, Feel Me” z klasycznego albumu Tommy gdy słońce zaczęło wschodzić. Najbardziej pamiętnym momentem koncertu dla wielu fanów był zamykający występ Jimiego Hendrixa, który dał rozkoszne, rockowe solo na gitarze „The Star Spangled Banner”.
5 powodów, dla których Woodstock '69 stał się legendarny
Przy niewystarczającej liczbie łazienek i namiotów pierwszej pomocy, aby pomieścić tak ogromny tłum, wielu określiło atmosferę festiwalu jako chaotyczną. Zaskakująco mało było przypadków przemocy, chociaż jeden nastolatek został przypadkowo przejechany i zabity przez traktor, a drugi zmarł z powodu przedawkowania narkotyków. Wielu muzyków wykonało piosenki wyrażające swój sprzeciw wobec wojny w Wietnamie, sentyment, który entuzjastycznie podzieliła zdecydowana większość publiczności. Później termin „Woodstock Nation” byłby używany jako ogólny termin opisujący kontrkulturę młodzieży z lat 60.
25-lecie firmy Woodstock odbyło się w 1994 roku w Saugerties w stanie Nowy Jork. Na koncercie, znanym jako Woodstock II, wystąpili Bob Dylan i Crosby, Stills and Nash, a także nowsze akty, takie jak Nine Inch Nails i Green Day. Wydarzenie, które odbyło się w kolejny deszczowy, błotnisty weekend, przyciągnęło około 300 000 osób. Główny festiwal z okazji 50. rocznicy zaplanowano na 2019 r., Ale nigdy nie został zrealizowany.
CZYTAJ WIĘCEJ: Jak festiwal muzyczny, który powinien był być katastrofą, stał się ikoną
