Zawartość

• Podatek od whisky
• Przemoc podatkowa za whisky
• Atak na Bower Hill
• Zniszczenie Bower Hill
• Zagrożenie dla Pittsburgha
• Waszyngton jest milicją
• Uchylony podatek whisky
• Źródła

Rebelia whisky była powstaniem rolników i gorzelników w zachodniej Pensylwanii w 1794 r. W proteście przeciwko podatkowi od whisky uchwalonemu przez rząd federalny. Po latach agresji wobec poborców podatkowych region ostatecznie wybuchł w konfrontacji, w której prezydent Waszyngton odpowiedział wojskiem, by stłumić to, czego niektórzy obawiali się, może stać się rewolucją na wielką skalę. Sprzeciw wobec podatku od whisky i sam bunt zbudowały poparcie dla republikanów, którzy w 1802 r. Wyprzedzili władzę w Waszyngtonie.

Podatek od whisky

Podczas rewolucji amerykańskiej poszczególne państwa zaciągnęły znaczne długi. W 1790 r. Sekretarz skarbu Alexander Hamilton wezwał rząd federalny do przejęcia tego długu. Zasugerował także podatek akcyzowy od whisky, aby zapobiec dalszym trudnościom finansowym.

Prezydent George Washington był przeciwny sugestii Hamiltona dotyczącej podatku od whisky. W 1791 r. Waszyngton podróżował przez Wirginię i Pensylwanię, aby porozmawiać z obywatelami o swoich poglądach. Pomysł spotkał się z entuzjazmem przedstawicieli władz lokalnych, a Waszyngton zabrał to zapewnienie z powrotem do Kongresu, który uchwalił ustawę.

Ale protesty przeciwko nowemu podatkowi rozpoczęły się natychmiast, argumentując, że podatek był niesprawiedliwy dla małych producentów. Zgodnie z nowym prawem duzi producenci płacili podatek rocznie w wysokości sześciu centów za galon, a im więcej produkowali, tym dalsze ulgi podatkowe.

Mali producenci jednak utknęli z stawką dziewięciu centów za galon. Rolnicy podjęli dalszą kwestię, ponieważ tylko gotówka będzie akceptowana do zapłaty podatku.

Przemoc podatkowa za whisky

Prawo natychmiast przestało działać, ponieważ odmowa zapłaty podatków była tak powszechna, jak zastraszanie urzędników zatrudnionych w celu ich poboru.

Urzędnicy akcyzy wysłani w celu pobrania podatku spotkali się z nieposłuszeństwem i groźbami przemocy. Niektórzy producenci odmówili zapłaty podatku.

Być może nieuchronnie wybuchła przemoc. 11 września 1791 r. Oficer akcyzowy Robert Johnson jechał swoją trasą zbiórki w zachodniej Pensylwanii.

Johnson był otoczony przez 11 mężczyzn przebranych za kobiety, którzy rozebrali go nago, a następnie smołowali i upierzali, po czym ukradli mu konia i porzucili w lesie.

Johnson rozpoznał dwóch mężczyzn w tłumie. Złożył skargę i wydano nakazy aresztowania.

Wysłannik bydła o imieniu John Connor został wysłany z nakazami, i spotkał go ten sam los, co Johnson, i został przywiązany do drzewa w lesie przez pięć godzin, zanim go znaleziono. W odpowiedzi Johnson zrezygnował ze stanowiska, obawiając się dalszej przemocy.

Incydenty nasilały się w ciągu najbliższych kilku lat. W 1793 r. Dom brazylijskiego urzędnika akcyzowego w Pensylwanii został podzielony na dwa razy. Po raz pierwszy tłum ludzi wtargnął do środka i napadł na żonę i dzieci Wellsa.

Drugi incydent dotyczył sześciu mężczyzn w przebraniu, podczas gdy Wells był w domu. Intruzi zażądali od Wellsa kont księgowych i nalegali, aby zrezygnował z pozycji.

Atak na Bower Hill

Latem 1794 r. Marszałek federalny David Lenox rozpoczął proces doręczania pism 60 gorzelnikom w zachodniej Pensylwanii, którzy nie zapłacili podatku. 14 lipca Lenox przyjął usługi poborcy podatkowego i bogatego właściciela ziemskiego Johna Neville'a jako przewodnik po hrabstwie Allegheny.

15 lipca zbliżyli się do domu Williama Millera, który odmówił przyjęcia wezwania. Nastąpiła kłótnia, a kiedy Lenox i Neville odjechali, stanęli twarzą w twarz ze wściekłym tłumem, uzbrojeni w widły i niektóre muszkiety uważano za pijanych.

Ktoś powiedział tłumowi, że agenci federalni odciągają ludzi, ale Lenox i Neville mogli przejść, gdy uznano to za nieprawdę. Niemniej jednak strzelano, gdy dwaj mężczyźni odjechali.

Rankiem 16 lipca Neville spał w swoim domu, Bower Hill, gdy obudził go tłum wściekłych mężczyzn, którym wezwano poprzedniego dnia.

Mężczyźni twierdzili, że Lenox musiał iść z nimi, ponieważ istniało zagrożenie dla jego życia. Neville nie uwierzył mężczyznom i kazał im zejść ze swojej własności.

Kiedy tłum odmówił ruchu, Neville złapał pistolet i strzelił w tłum, uderzając i zabijając Olivera Millera. W odwecie tłum strzelił do domu.

Neville wszedł do domu i wydał sygnał dźwiękowy, po czym usłyszał dźwięk jego niewolników atakujących tłum bronią palną.

Sześciu mobów zostało rannych, zanim uciekli z ciałem Millera. Wieczorem tłum zebrał się ponownie na spotkaniu z grupą innych ludzi, którzy zadeklarowali zemstę na Neville'u.

Zniszczenie Bower Hill

17 lipca 1794 r. Aż 700 mężczyzn maszerowało do bębnów i zgromadziło się w domu Neville'a. Domagali się jego kapitulacji, ale major James Kirkpatrick, jeden z 10 żołnierzy, którzy przybyli do posiadłości, aby pomóc w jej obronie, odpowiedział, że Neville'a nie ma.

W rzeczywistości Kirkpatrick pomógł Neville'owi uciec z domu i ukryć się w wąwozie.

Tłum zażądał, aby żołnierze się poddali. Kiedy prośba została odrzucona, podpalili stodołę i mieszkania niewolników.

Kobietom z Neville pozwolono uciec w bezpieczne miejsce, po czym motłoch otworzył ogień do domu. Po godzinie strzelaniny przywódca mafii, James McFarlane, został zabity.

Wściekły tłum podpalił inne budynki, a żołnierze wkrótce się poddali, gdy posiadłość Bower Hill spłonęła.

Zagrożenie dla Pittsburgha

Niecały tydzień później motłoch spotkał się z lokalnymi dygnitarzami, którzy ostrzegali, że Waszyngton będzie bojownikami, aby ich zbombardować, a oni muszą najpierw uderzyć. Zamożny właściciel ziemski David Bradford wraz z kilkoma innymi mężczyznami zaatakował przewoźnika pocztowego i odkrył trzy listy z Pittsburgha wyrażające dezaprobatę dla ataku na własność Neville'a.

Bradford wykorzystał te listy jako wymówkę, aby zachęcić do ataku na Pittsburgh, zachęcając 7 000 mężczyzn do pojawienia się w Braddock's Field, na wschód od miasta.

Miasto Pittsburgh, w obawie przed przemocą, wysłało delegację, aby ogłosiła, że ​​trzech pisarzy została wydalona z miasta i zaoferowała prezent w postaci kilku beczek whisky.

Gdy dzień się skończył, tłum upił się głęboko z beczek i nie zainspirował ich do zejścia z Pittsburgha z jakąkolwiek furią, zamiast tego zyskał pozwolenie na pokojowe marsz przez Pittsburgh.

Waszyngton jest milicją

Mając oznaki, że rebelianci mają nadzieję wzniecić konflikt i sądząc, że wiąże się to z niepokojami w innych częściach kraju, Hamilton chciał żołnierzy do Pensylwanii, ale Waszyngton zdecydował się na wysłannika pokoju.

Wysłannik pokojowy zawiódł, a Waszyngton, pod patronatem Militia Acts z 1792 r., Przejął nadzwyczajną władzę, by zgromadzić ponad 12 000 ludzi z okolicznych stanów i wschodniej Pensylwanii jako milicję federalną.

Waszyngton spotkał się najpierw z rebeliantami, którzy zapewnili go, że milicja nie jest potrzebna i że porządek został przywrócony. Waszyngton zdecydował się zachować opcję wojskową, dopóki nie zostanie przedstawiony dowód na poddanie się.

Duża i dobrze uzbrojona milicja wkroczyła do zachodniej Pensylwanii i spotkała się z gniewnymi obywatelami, ale z niewielką przemocą. Kiedy nie pojawiła się armia rebeliantów, milicja zebrała podejrzanych buntowników.

Jednak inicjatorzy buntu już uciekli, a więźniowie milicji nie brali udziału w buncie. Zostali poprowadzeni do Filadelfii bez względu na stan procesu. Tylko dwóch mężczyzn zostało uznanych za winnych zdrady i obaj zostali ułaskawieni przez Waszyngton.

Uchylony podatek whisky

Federalna reakcja na powstanie whisky była powszechnie uważana za kluczowy test władzy federalnej, taki, który nowopowstały rząd Waszyngtonu odniósł sukces.

Podatek od whisky, który zainspirował powstanie, obowiązywał do 1802 r. Pod przywództwem prezydenta Thomasa Jeffersona i Partii Republikańskiej (która, podobnie jak wielu obywateli, sprzeciwiała się federalistycznej polityce podatkowej Hamiltona), podatek został zniesiony, ponieważ nadal jest prawie niemożliwy do pobrania .

Źródła

The Whisky Rebellion: Frontier Epilogue to the American Revolution. Thomas P. Slaughter.
Niepowodzenia prezydentów. Thomas J. Craughwell.
Rebelia whisky. Serwis Parku Narodowego.