Sześć miesięcy po tym, jak kongres Republiki Teksasu zaakceptuje aneksję terytorium przez USA, Teksas zostaje przyjęty do Stanów Zjednoczonych jako 28. stan.

Po uzyskaniu niepodległości od Hiszpanii w 1820 roku Meksyk powitał zagranicznych osadników w słabo zaludnionym Teksasie, a duża grupa Amerykanów pod dowództwem Stephena F. Austina osiedliła się wzdłuż rzeki Brazos. Amerykanie wkrótce przewyższyli liczebnie mieszkańców Meksyku, a w latach 30. XIX wieku próby rządu meksykańskiego w celu uregulowania tych na wpół autonomicznych społeczności amerykańskich doprowadziły do ​​buntu. W marcu 1836 r., W trakcie konfliktu zbrojnego z rządem Meksyku, Teksas ogłosił niepodległość od Meksyku.

Wolontariusze z Teksasu początkowo ponieśli klęskę przeciwko siłom meksykańskiego generała Santa Anny, Alamo upadło, a oddziały Sama Houston zostały zmuszone do wycofania się na wschód. Jednak pod koniec kwietnia oddziały Houston zaskoczyły siły meksykańskie w San Jacinto, a Santa Anna została schwytana, co położyło kres meksykańskim staraniom o stłumienie Teksasu.

Obywatele niepodległej Republiki Teksasu wybrali prezydenta Sama Houston, ale także poparli wejście Teksasu do Unii. Prawdopodobieństwo przystąpienia Teksasu do Unii jako państwa niewolniczego opóźnia wszelkie formalne działania Kongresu USA o ponad dekadę. W 1844 r. Kongres ostatecznie zgodził się na aneksję terytorium Teksasu. W dniu 29 grudnia 1845 r. Teksas wszedł do Stanów Zjednoczonych jako państwo niewolnicze, poszerzając niepodważalne różnice w Stanach Zjednoczonych w kwestii niewolnictwa i rozpoczynając wojnę meksykańsko-amerykańską.