Indyjski przywódca polityczny i przywódca wojenny Shawnee Tecumseh (1768–1813) osiągnął pełnoletność wśród wojen granicznych, które spustoszyły dolinę Ohio pod koniec XVIII wieku. Brał udział w serii nalotów na osadę przygraniczną Kentucky i Tennessee w latach 80. XVIII wieku, a do 1800 r. Pojawił się jako wybitny wódz. Tecumseh przekształcił zakonników swego brata w ruch polityczny, co doprowadziło do założenia osady Prophetstown w 1808 r. Po Prophetstown został zniszczony podczas bitwy pod Tippecanoe, szef Shawnee walczył z siłami pro-brytyjskimi w wojnie 1812 roku aż do swojej śmierci w bitwie o Tamizę.
Urodzony w Old Piqua, nad rzeką Mad, w zachodnim Ohio, Tecumseh dorastał w wieku męskim pośród wojen granicznych, które spustoszyły dolinę Ohio w ostatnim kwartale XVIII wieku. W 1774 r. Jego ojciec, Puckeshinwa, zginął w bitwie pod Point Pleasant, aw 1779 r. Jego matka, Methoataske, towarzyszyła tym Shawneesom, którzy wyemigrowali do Missouri. Wychowany przez starszą siostrę, Tecumpease, towarzyszył starszemu bratu, Chiksice, podczas serii nalotów na osady graniczne w Kentucky i Tennessee pod koniec lat 80. XIX wieku. Nie brał udziału w klęsce gen. Josiaha Harmara (1790), ale poprowadził grupę zwiadowczą, która monitorowała postępy gen. Arthura St. Claira (1791) i walczyła w Fort Recovery i Fallen Timbers (1794). Rozgoryczony klęską Indian, nie wziął udziału w kolejnych negocjacjach i odmówił podpisania traktatu z Greenville (1795).
Do 1800 roku Tecumseh pojawił się jako wybitny dowódca wojenny. Poprowadził grupę wojujących, młodszych wojowników i ich rodzin znajdujących się we wsi nad rzeką White River w środkowo-wschodniej Indianie. Tam w 1805 roku Lalawethika, jeden z młodszych braci Tecumseha, doświadczył serii wizji, które przekształciły go w wybitnego przywódcę religijnego. Przyjmując nazwę Tenskwatawa, czyli „Otwarte drzwi”, nowy prorok Shawnee zaczął głosić nativistyczną rewitalizację, która zdawała się oferować Indianom wyzwolenie religijne od ich problemów.
Tecumseh niechętnie przyjmował nauki swojego brata do 16 czerwca 1806 r., Kiedy to prorok dokładnie przewidział zaćmienie słońca, a Hindusi z całego środkowego zachodu gromadzili się w wiosce Shawnee w Greenville w Ohio. Tecumseh powoli przekształcił wyznawców swojego brata w ruch polityczny. W 1808 r. Tecumseh i Prorok przenieśli swoją wioskę do ujścia rzek Tippecanoe i Wabash, gdzie nowa osada, Prophetstown, nadal przyciągała Indian. Po utracie dużej części ziemi indyjskiej na mocy traktatu w Fort Wayne (1809) Tecumseh stopniowo przyćmił swojego brata jako głównego przywódcę ruchu. Podróżował po Środkowym Zachodzie, zachęcając plemiona do utworzenia konfederacji politycznej, aby zapobiec dalszej erozji ich ziem. W listopadzie 1811 r., Gdy Tecumseh był na Południu, próbując rekrutować Potoki do swojej konfederacji, siły USA maszerowały przeciwko Prophetstown. W kolejnej bitwie na Tippecanoe pokonali Proroka, spalili osadę i zniszczyli zapasy żywności dla Indian.
Po powrocie z Południowej Tecumseh próbował odbudować swoją zrujnowaną konfederację. Ale kiedy wybuchła wojna w 1812 r., Wycofał się do Michigan, gdzie pomagał Brytyjczykom w zdobyciu Detroit i poprowadził prorosyjskich Indian w późniejszych akcjach w południowym Michigan (Monguagon) i północnym Ohio (Fort Meigs). Kiedy William Henry Harrison dokonał inwazji na Górną Kanadę, Tecumseh niechętnie towarzyszył brytyjskim odwrotom. Został zabity przez siły amerykańskie w bitwie nad Tamizą 5 października 1813 r.
Polityczne przywództwo, oratorium, humanitaryzm i odwaga Tecumseha przyciągnęły uwagę przyjaciół i wrogów. Był bardzo podziwiany zarówno przez Brytyjczyków, jak i Amerykanów. Po jego śmierci (jego ciała nigdy nie udało się odzyskać) rozwinęła się wokół niego znaczna mitologia, która stała się amerykańskim bohaterem ludowym.
Towarzysz Czytelnika w historii Ameryki. Eric Foner i John A. Garraty, redaktorzy. Copyright © 1991 Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. Wszelkie prawa zastrzeżone.
