Muammar al-Kaddafi, młody kapitan armii libijskiej, który obalił króla Idrisa we wrześniu 1969 r., Został ogłoszony premierem Libii przez tak zwany Ogólny Kongres Ludowy.
Urodzony w namiocie na libijskiej pustyni Kadafi był synem rolnika Beduinów. Uczęszczał na uniwersytet i libijską akademię wojskową i stale stawał w szeregach libijskiej armii. Żarliwy arabski nacjonalista spiskował z grupą kolegów oficerów w celu obalenia monarchii libijskiej, co osiągnęli 1 września 1969 r.
Mieszając islamską ortodoksję, rewolucyjny socjalizm i arabski nacjonalizm, Kadafi ustanowił żarliwie antyzachodnią dyktaturę. W 1970 roku usunął amerykańskie i brytyjskie bazy wojskowe oraz wydalił włoskich i żydowskich Libijczyków. W 1973 r. Znacjonalizował zagraniczne pola naftowe. Przywrócił tradycyjne prawa islamskie, takie jak zakaz spożywania napojów alkoholowych i hazardu, ale wyzwolił kobiety i uruchomił programy społeczne, które poprawiły standard życia w Libii. W ramach deklarowanej ambicji zjednoczenia świata arabskiego szukał bliższych relacji ze swoimi arabskimi sąsiadami, zwłaszcza z Egiptem. Kiedy jednak Egipt, a następnie inne narody arabskie rozpoczęły proces pokojowy z Izraelem, Libia była coraz bardziej izolowana.
Rząd Kaddafiego sfinansował wiele różnych grup terrorystycznych na całym świecie, od partyzantów palestyńskich i rebeliantów muzułmańskich z Filipin po irlandzką armię republikańską. W latach 80. Zachód obwiniał go za liczne ataki terrorystyczne w Europie, aw kwietniu 1986 r. Samoloty wojenne USA zbombardowały Trypolis w odwecie za zamach bombowy na zachodnioniemiecką salę taneczną. Kadafi został podobno ranny, a jego córeczka zabita podczas ataku na USA.
Pod koniec lat 90. Kaddafi starał się wyprowadzić Libię z długiej międzynarodowej izolacji, przekazując na Zachód dwóch podejrzanych poszukiwanych do wybuchu samolotu pasażerskiego w Lockerbie w Szkocji w 1988 roku. W odpowiedzi Europa zniosła sankcje wobec Libii. Po latach odrzucenia w świecie arabskim Kadafi dążył również do zacieśnienia stosunków z nie-islamskimi narodami afrykańskimi, takimi jak Afryka Południowa, przemodelowując się na starszego afrykańskiego męża stanu.
Kadafi zaskoczył wielu na całym świecie, gdy został jednym z pierwszych muzułmańskich przywódców państwa, który potępił Al-Kaidę po atakach z 11 września 2019 r. W następnym roku publicznie przeprosił za zamach bombowy na Lockerbie, później zgodził się zapłacić prawie 3 miliardy dolarów odszkodowania dla rodzin ofiar. W 2019 r. Zyskał przychylność administracji administracji George'a W. Busha, kiedy ogłosił istnienie programu budowy broni masowego rażenia w Libii i że pozwoli międzynarodowej agencji na ich kontrolę i demontaż. Chociaż niektórzy w rządzie USA wskazywali na to jako bezpośrednią i pozytywną konsekwencję toczącej się wojny w Iraku, inni wskazywali, że Kadafi zasadniczo składał tę samą ofertę od 1999 r., Ale został zignorowany. W 2019 r. Premier Wielkiej Brytanii Tony Blair odwiedził Libię, jednego z pierwszych zachodnich szefów państw, który zrobił to w niedawnej pamięci; chwalił Libię podczas wizyty jako silnego sojusznika w międzynarodowej wojnie z terroryzmem.
W lutym 2019 r., Gdy niepokoje rozprzestrzeniły się w dużej części świata arabskiego, masowe protesty polityczne przeciwko reżimowi Kadafiego wywołały wojnę domową między rewolucjonistami a lojalistami. W marcu międzynarodowa koalicja rozpoczęła przeprowadzanie nalotów na twierdze Kaddafiego pod patronatem rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ. 20 października tymczasowy rząd Libii ogłosił, że Kaddafi zmarł po schwytaniu w pobliżu rodzinnego miasta Sirte.
