Tego dnia w 1782 r. W Newburgh w Nowym Jorku generał George Washington, naczelny dowódca armii kontynentalnej, tworzy „Odznakę za zasługi wojskowe”, dekorację składającą się z fioletowego, jedwabnego w kształcie serca elementu, obszytego wąskie wiązanie srebra ze słowem Zasługa zaszyty na twarzy w kolorze srebrnym.

Odznaka miała być wręczona żołnierzom za „każdą szczególnie zasługującą na działanie akcję” i pozwoliła noszącemu przejść bez ochrony strażników i wartowników. Nazwisko i pułk honorowego miana miały być również wpisane w „Księdze Zasług”.

„Purpurowe serce” Waszyngtonu zostało przyznane tylko trzem znanym żołnierzom podczas wojny o niepodległość: Elijah Churchill, William Brown i Daniel Bissell, Jr. „Księga Zasługi” zaginęła, a dekoracja została w dużej mierze zapomniana do 1927 r., Kiedy to generał Charles P. Summerall, szef sztabu armii amerykańskiej, wysłał do Kongresu nieudany projekt ustawy o „przywróceniu odznaki zasługi wojskowej”.

W 1931 r. Następca Summerall, generał Douglas MacArthur, podjął się tej sprawy, mając nadzieję na przywrócenie medalu przed dwusetną rocznicą urodzin George'a Washingtona. 22 lutego 1932 r., W 200. rocznicę Waszyngtonu, Departament Wojny USA ogłosił utworzenie „Zakonu purpurowego serca”.

Oprócz aspektów oryginalnego projektu Waszyngtonu, nowe Purpurowe Serce wyświetla także popiersie Waszyngtonu i jego herbu. Order Purpurowego Serca, najstarsza amerykańska dekoracja wojskowa za zasługi wojskowe, przyznawana jest członkom sił zbrojnych USA, którzy zostali zabici lub ranni w akcji przeciwko wrogowi. Przyznawany jest także żołnierzom, którzy byli traktowani jak jeńcy wojenni.