Zawartość

• Odkryta czaszka neandertalczyka
• Neandertalczyk kontra Homo Sapiens
• DNA neandertalczyka
• Wymieranie neandertalskie
• ŹRÓDŁA

Neandertalczycy to wymarły gatunek hominidów, którzy byli najbliższymi krewnymi współczesnych ludzi. Mieszkali w całej Europie i części Azji od około 400 000 do około 40 000 lat temu i byli biegli w polowaniu na duże zwierzęta z epoki lodowcowej. Istnieją pewne dowody na to, że neandertalczycy krzyżowali się ze współczesnymi ludźmi, w rzeczywistości wielu ludzi dzieli dzisiaj niewielką część neandertalskiego DNA. Teorie o tym, dlaczego neandertalczycy wymarli, obfitują w wiele, ale ich zniknięcie nadal stanowi zagadkę dla naukowców badających ewolucję człowieka.

Naukowcy szacują, że ludzie i neandertalczycy (Homo neanderthalensis) miał wspólnego przodka, który żył 800 000 lat temu w Afryce.

Dowody skamielin sugerują, że neandertalski przodek mógł wyjechać z Afryki do Europy i Azji. Tam ewoluował neandertalski przodek Homo neanderthalensis około 400 000 do 500 000 lat temu.

Ludzki przodek pozostał w Afryce, ewoluując w gatunek naszHomo sapiens. Te dwie grupy mogą nie spotkać się ponownie, dopóki współczesni ludzie nie opuścili Afryki około 50 000 lat temu.

Odkryta czaszka neandertalczyka

W 1829 r. Część czaszki neandertalskiego dziecka znaleziono w jaskini niedaleko Engis w Belgii. Była to pierwsza znaleziona skamielina neandertalska, chociaż czaszka nie została rozpoznana jako należąca do neandertalczyka dopiero po kilkudziesięciu latach.

Kamieniołomy wycinające wapień w jaskini Feldhofer w Neandertal, małej dolinie rzeki Düssel w pobliżu niemieckiego miasta Düsseldorf, odkryli pierwsze zidentyfikowane kości neandertalskie w 1856 roku.

Anatomiści zastanawiali się nad kościami: wśród nich był kawałek czaszki, która wyglądała jak ludzka, ale niezupełnie. Czaszka neandertalska zawierała wydatny, kościsty grzbiet brwi i duże, szerokie nozdrza. Ciało neandertalskie było również grubsze i krótsze niż nasze.

W artykule z 1857 r. Niemiecki anatom Hermann Shaafhausen stwierdził, że skamielina neandertalska należała do „dzikiej i barbarzyńskiej rasy starożytnego człowieka”. Siedem lat później irlandzki geolog William King doszedł do wniosku, że skamielina neandertalska nie była ludzka i należała do osobnej gatunki, które nazwał Homo neanderthalensis.

Neandertalczyk kontra Homo Sapiens

Dowody skamielin sugerują, że neandertalczycy, podobnie jak wcześni ludzie, stworzyli asortyment wyrafinowanych narzędzi z kamienia i kości. Należą do nich małe ostrza, ręczny topór i skrobaki używane do usuwania mięsa i tłuszczu ze skóry zwierząt.

Neandertalczycy byli utalentowanymi myśliwymi, którzy używali włóczni do zabijania dużych ssaków z epoki lodowcowej, takich jak mamuty i wełniste nosorożce.

Niewiele wiadomo na temat kultury i zwyczajów neandertalczyków, chociaż istnieją pewne dowody, że neandertalczycy mogli tworzyć przedmioty symboliczne lub ozdobne, tworzyć dzieła sztuki, używać ognia i celowo chować swoich zmarłych.

Analiza genetyczna pokazuje, że neandertalczycy żyli w małych, izolowanych grupach, które miały ze sobą niewielki kontakt.

Neandertalczycy mieli większe mózgi niż ludzie, ale to nie znaczy, że byli mądrzejsi. Jedno z ostatnich badań wykazało, że duża część mózgu neandertalczyka była poświęcona na widzenie i kontrolę motoryczną.

Przydałoby się to do polowania i koordynowania ruchu ich krępych ciał, ale pozostawiło stosunkowo mało miejsca w mózgu w porównaniu do współczesnych ludzi dla obszarów kontrolujących myślenie i interakcje społeczne.

DNA neandertalczyka

Większość badaczy zgadza się, że współcześni ludzie i neandertalczycy krzyżowali się, chociaż wielu uważa, że ​​seks między tymi dwoma gatunkami występował rzadko.

Te krycia wprowadziły niewielką ilość neandertalskiego DNA do ludzkiej puli genowej. Obecnie większość ludzi żyjących poza Afryką ma śladowe ilości neandertalskiego DNA w swoich genomach.

Ludzie pochodzenia europejskiego i azjatyckiego mają około 2 procent neandertalskiego DNA. Rdzenni Afrykanie mogą mieć niewiele neandertalskiego DNA lub nie mieć go wcale. Jest tak, ponieważ oba gatunki nie spotkały się i nie połączyły do ​​czasu, gdy współczesni ludzie wyemigrowali z Afryki.

Niektóre geny neandertalczyka, które przetrwały dzisiaj u ludzi, mogą wpływać na cechy związane z ekspozycją na słońce. Należą do nich kolor włosów, koloryt skóry i wzory snu.

Neandertalczycy żyli w Europie i Azji od setek tysięcy lat, kiedy przybyli współcześni ludzie. Neandertalczycy byli już przystosowani do klimatu Eurazji, a niektórzy eksperci uważają, że neandertalskie DNA mogło przynieść pewne korzyści współczesnym ludziom, gdy opuścili Afrykę i skolonizowali punkty na północ.

Wymieranie neandertalskie

Neandertalczycy wymarli w Europie około 40 000 lat temu, około 5000 do 10 000 lat po pierwszym spotkaniu Homo sapiens. Istnieje kilka teorii ich wyginięcia.

Około 40 000 lat temu klimat stał się zimniejszy, przekształcając znaczną część Europy i Azji w rozległy, bezdrzewny step. Dowody skamielin wskazują, że ofiara neandertalczyków, w tym mamuty włochate, mogła przesunąć swój zasięg dalej na południe, pozostawiając neandertalczyków bez preferowanej żywności.

Ludzie, którzy stosowali bardziej zróżnicowaną dietę niż neandertalczycy i sieci handlu na duże odległości, mogliby lepiej nadawać się do poszukiwania żywności i przetrwania w trudnym, nowym klimacie.

Niektórzy naukowcy uważają, że neandertalczycy stopniowo znikali, krzyżując się z ludźmi. Przez wiele pokoleń krzyżowania neandertalczycy i niewielkie ilości ich DNA mogły zostać wchłonięte przez rasę ludzką.

Inne teorie sugerują, że współcześni ludzie przywieźli ze sobą jakąś chorobę z Afryki, na którą neandertalczycy nie mieli odporności, lub współcześni ludzie brutalnie eksterminowali neandertalczyków, gdy przecinali ścieżki, chociaż nie ma archeologicznych dowodów na to, że ludzie zabili neandertalczyków.

ŹRÓDŁA

Homo neanderthalensis, Smithsonian National Museum of Natural History.
Nowe spojrzenie na różnice w organizacji mózgu między neandertalczykami a anatomicznie współczesnymi ludźmi, Proceedings of the Royal Society B.
Wkład neandertalczyków w zmienność fenotypową u współczesnych ludzi, American Journal of Human Genetics.