Tego dnia w 1901 r. Prezydent USA William McKinley umiera po zastrzeleniu przez obłąkanego anarchistę podczas Wystawy Panamerykańskiej w Buffalo w stanie Nowy Jork.
McKinley wygrał swoją pierwszą siedzibę w Kongresie w wieku 34 lat i spędził 14 lat w Izbie, stając się znany jako wiodący republikański ekspert w dziedzinie taryf. Po utracie mandatu w 1890 r. McKinley pełnił dwie funkcje gubernatora Ohio. W 1896 roku stał się wiodącym republikańskim kandydatem na prezydenta, wspierany przez bogatego przemysłowca z Ohio, Marka Hanna. Tej jesieni McKinley pokonał swojego demokratycznego rywala, Williama Jenningsa Bryana, o największą popularność od czasów wojny secesyjnej.
Jako prezydent McKinley stał się znany jako „kontrowersyjny” obrońca dużych firm, który cieszył się niespotykanym wzrostem podczas swojej administracji. Opowiadał się za taryfą ochronną jako sposobem na ochronę amerykańskich przedsiębiorstw i siły roboczej przed zagraniczną konkurencją i skutecznie argumentował za stosowaniem złotego standardu waluty.
Przede wszystkim jednak prezydenturę McKinleya zdominowała jego polityka zagraniczna. W kwietniu 1898 r. Został zmuszony przez Kongres i amerykańską opinię publiczną do interwencji w walce Kuby o niepodległość od hiszpańskich rządów kolonialnych. W pierwszej amerykańskiej wojnie przeciwko obcemu mocarstwu od 1812 r. Stany Zjednoczone skutecznie pokonały Hiszpanię w zaledwie trzy miesiące, uwalniając Kubę, choć wyspa stała się amerykańskim protektoratem i aneksowała Puerto Rico, Guam i Filipiny. Po raz pierwszy Stany Zjednoczone stały się potęgą kolonialną.
Rosnące zainteresowanie Ameryki Pacyfikiem spowodowało, że administracja McKinleya znacznie zwiększyła swoje zaangażowanie w politykę azjatycką. W 1900 roku McKinley wysłał tysiące żołnierzy amerykańskich do Chin, aby pomóc w stłumieniu Rebelii Bokserów, mającej na celu wypędzenie obcokrajowców. Jego agresywna polityka „otwartych drzwi” zadeklarowała poparcie USA dla niepodległych Chin i argumentowała, że wszystkie narody mające interesy handlowe w Chinach powinny móc konkurować na równych zasadach.
Popularny McKinley wygrał drugą kadencję jeszcze większą przewagą nad Bryanem, który zaatakował go za swój „imperializm” na Pacyfiku i, w kraju, wzrost nielegalnych monopoli lub trustów. Nie było jednak czasu na zobaczenie, co przyniesie jego druga kadencja. 6 września 1901 r., Stojąc w kolejce odbiorczej na Wystawie Panamerykańskiej w Buffalo, do McKinleya zwrócił się Leon Czolgosz, polsko-amerykański anarchista z ukrytym rewolwerem .32 w chusteczce. Wyciągając broń, Czolgosz dwukrotnie postrzelił McKinleya z bliskiej odległości. Jedna kula odbiła się od guzika skafandra, ale druga wpadła mu do żołądka, przeszła przez nerki i utkwiła w plecach. Kiedy był operowany, lekarze nie znaleźli kuli, a gangrena wkrótce rozprzestrzeniła się po jego ciele. McKinley zmarł osiem dni później. Czolgosz został skazany za morderstwo i stracony wkrótce po strzelaninie.
