Zawartość

• Wczesne lata i rodzina Józefa Stalina
• Dojście Józefa Stalina do władzy
• Związek Radziecki pod rządami Józefa Stalina
• Józef Stalin i II wojna światowa
• Późniejsze lata Józefa Stalina

Józef Stalin (1878–1953) był dyktatorem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) od 1929 do 1953 r. Pod rządami Stalina Związek Radziecki przekształcił się ze społeczeństwa chłopskiego w supermocarstwo przemysłowe i militarne. Jednak rządził nim terror, a miliony jego własnych obywateli zmarły podczas jego brutalnego panowania.

Urodzony w biedzie Stalin jako młody człowiek zaangażował się w rewolucyjną politykę, a także działalność przestępczą. Po śmierci lidera bolszewickiego Władimira Lenina (1870–1924) Stalin wymanewrował rywali o kontrolę nad partią. Po objęciu władzy kolektywizował rolnictwo i kazał stracić potencjalnych wrogów lub zesłać ich do obozów pracy przymusowej.

Stalin zjednoczył się ze Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią podczas II wojny światowej (1939–1945), ale później zaangażował się w coraz bardziej napięte stosunki z Zachodem znane jako Zimna Wojna (1946–1991). Po jego śmierci Sowieci rozpoczęli proces de-stalinizacji.

Wczesne lata i rodzina Józefa Stalina

Józef Stalin urodził się Josef Vissarionovich Djugashvili w dniu 18 grudnia 1878 r. Lub 6 grudnia 1878 r., Według kalendarza juliańskiego w starym stylu (chociaż później wynalazł dla siebie nową datę urodzenia: 21 grudnia 1879 r.), W małym miasteczku Gori , Gruzja, następnie część imperium rosyjskiego. Kiedy miał 30 lat, przyjął rosyjskie imię Stalin od „człowieka ze stali”.

Czy wiedziałeś? W 1925 r. Rosyjskie miasto Carycyn przemianowano na Stalingrad. W 1961 roku, w ramach procesu stalinizacji, miasto położone wzdłuż najdłuższej rzeki Europy, Wołgi, stało się znane jako Wołgograd. Dziś jest to jedno z największych miast Rosji i kluczowe centrum przemysłowe.

Stalin dorastał biednie i był jedynakiem. Jego ojciec był szewcem i alkoholikiem, który bił syna, a matka była praczką. Jako chłopiec Stalin zachorował na ospę, która pozostawiła po nim blizny na całe życie. Jako nastolatek zdobył stypendium na seminarium w pobliskim mieście Tblisi i studiowanie kapłaństwa w gruzińskim kościele prawosławnym. Tam zaczął potajemnie czytać dzieło niemieckiego filozofa społecznego i autora „Manifestu komunistycznego” Karola Marksa, interesując się ruchem rewolucyjnym przeciwko monarchii rosyjskiej. W 1899 r. Stalin został wydalony z seminarium za brakujące egzaminy, chociaż twierdził, że dotyczy to propagandy marksistowskiej.

Po ukończeniu szkoły Stalin stał się podziemnym agitatorem politycznym, biorąc udział w demonstracjach robotniczych i strajkach. Przyjął imię Koba, po fikcyjnym gruzińskim wyjętym spod prawa bohaterze, i przyłączył się do bardziej wojowniczego skrzydła marksistowskiego ruchu socjaldemokratycznego, bolszewików, kierowanych przez Władimira Lenina. Stalin również zaangażował się w różne działania przestępcze, w tym napady na banki, z których dochody zostały wykorzystane na sfinansowanie partii bolszewickiej. Był kilkakrotnie aresztowany w latach 1902–1913 i więziony i zesłany na Syberię.

W 1906 r. Stalin poślubił Ekaterinę „Kato” Svanidze (1885–1907), krawcową. Para miała jednego syna Jakowa (1907–1943), który zmarł jako więzień w Niemczech podczas II wojny światowej. Ekaterina zmarła na tyfus, gdy jej syn był niemowlęciem. W 1918 r. (Niektóre źródła przytaczają 1919 r.) Stalin poślubił swoją drugą żonę, Nadieżdę „Nadyę” Alliluyevę (1901–1932), córkę rosyjskiego rewolucjonisty. Mieli dwoje dzieci, chłopca i dziewczynkę. Nadieżda popełniła samobójstwo we wczesnych latach trzydziestych. Stalin również spłodził kilkoro dzieci nieślubnych.

Dojście Józefa Stalina do władzy

W 1912 r. Lenin, następnie na emigracji w Szwajcarii, mianował Józefa Stalina, aby służył w pierwszym Komitecie Centralnym partii bolszewickiej. Trzy lata później, w listopadzie 1917 r., Bolszewicy przejęli władzę w Rosji. Związek Radziecki został założony w 1922 roku, a jego pierwszym przywódcą był Lenin. W ciągu tych lat Stalin kontynuował wspinanie się po szczeblach partyjnych, aw 1922 r. Został sekretarzem generalnym Komitetu Centralnego Partii Komunistycznej, co umożliwiło mu mianowanie sojuszników na stanowiska rządowe i zwiększenie bazy wsparcia politycznego.

Po śmierci Lenina w 1924 r. Stalin ostatecznie wymanewrował rywali i wygrał walkę o władzę o kontrolę nad partią komunistyczną. Pod koniec lat dwudziestych został dyktatorem Związku Radzieckiego.

Związek Radziecki pod rządami Józefa Stalina

Począwszy od późnych lat 20. XX wieku, Józef Stalin rozpoczął serię pięcioletnich planów mających na celu przekształcenie Związku Radzieckiego ze społeczeństwa chłopskiego w supermocarstwo przemysłowe. Jego plan rozwoju koncentrował się na rządowej kontroli gospodarki i obejmował przymusową kolektywizację sowieckiego rolnictwa, w której rząd przejął kontrolę nad gospodarstwami. Miliony rolników odmówiły współpracy z rozkazami Stalina i zostali zastrzeleni lub zesłani na karę. Wymuszona kolektywizacja doprowadziła również do powszechnego głodu w całym Związku Radzieckim, który zabił miliony.

CZYTAJ WIĘCEJ: Jak Józef Stalin zagłodził miliony w głodzie na Ukrainie

Stalin rządził terrorem i miał totalitarny uścisk, aby wyeliminować każdego, kto mógłby mu się sprzeciwić. Rozszerzył uprawnienia tajnej policji, zachęcał obywateli do szpiegowania się nawzajem i kazał milionom ludzi zabić lub wysłać do systemu obozów pracy przymusowej w Gułagu. W drugiej połowie lat 30. XX wieku Stalin ustanowił Wielką Czystkę, serię kampanii mających na celu uwolnienie partii komunistycznej, wojska i innych części społeczeństwa radzieckiego od tych, które uważał za zagrożenie.

CZYTAJ WIĘCEJ: Jak zdjęcia stały się bronią podczas Wielkiej Czystości Stalina

Ponadto Stalin zbudował wokół siebie kult osobowości w Związku Radzieckim. Miasta zostały przemianowane na jego cześć. Radzieckie książki historyczne zostały przepisane, aby nadać mu bardziej znaczącą rolę w rewolucji i mitologizować inne aspekty jego życia. Był przedmiotem pochlebnej grafiki, literatury i muzyki, a jego nazwisko stało się częścią hymnu narodowego ZSRR. Jego rząd kontrolował także sowieckie media.

Józef Stalin i II wojna światowa

W 1939 r., W przededniu II wojny światowej, Józef Stalin i niemiecki dyktator Adolf Hitler (1889–1945) podpisali pakt o nieagresji. Stalin przystąpił następnie do aneksji części Polski i Rumunii, a także państw bałtyckich: Estonii, Łotwy i Litwy. Rozpoczął także inwazję na Finlandię. Następnie, w czerwcu 1941 r., Niemcy złamały pakt nazistowsko-sowiecki i zaatakowały ZSRR, czyniąc znaczne wczesne inwazje. (Stalin zignorował ostrzeżenia Amerykanów i Brytyjczyków, a także własnych agentów wywiadu, dotyczące potencjalnej inwazji, a Sowieci nie byli przygotowani na wojnę).

Gdy wojska niemieckie zbliżyły się do radzieckiej stolicy Moskwy, Stalin pozostał tam i kierował spaloną ziemią polityką obronną, niszcząc wszelkie zapasy i infrastrukturę, które mogłyby przynieść korzyść wrogowi. Fala skierowała się w stronę Sowietów wraz z bitwą pod Stalingradem od sierpnia 1942 r. Do lutego 1943 r., Podczas której Armia Czerwona pokonała Niemców i ostatecznie wypędziła je z Rosji.

W miarę postępu wojny Stalin uczestniczył w najważniejszych konferencjach sojuszniczych, w tym w Teheranie (1943) i Jałcie (1945). Jego żelazna wola i zręczne umiejętności polityczne pozwoliły mu grać lojalnego sojusznika, nigdy nie porzucając wizji rozszerzonego powojennego imperium sowieckiego.

Późniejsze lata Józefa Stalina

Józef Stalin nie złagodniał z wiekiem: ścigał panowanie terroru, czystek, egzekucji, zesłańców do obozów pracy i prześladowań w powojennym ZSRR, tłumiąc wszelkie sprzeciwy i wszystko, co cuchnęło wpływami obcych, zwłaszcza zachodnich. Ustanowił rządy komunistyczne w całej Europie Wschodniej, aw 1949 r. Wprowadził Sowietów w erę nuklearną, wybuchając bombę atomową. W 1950 r. Udzielił komunistycznemu przywódcy Korei Północnej Kim Il Sungowi (1912-1994) zezwolenia na inwazję na popartą przez USA Koreę Południową, wydarzenie, które wywołało wojnę koreańską.

Stalin, który w późniejszych latach stawał się coraz bardziej paranoikiem, zmarł 5 marca 1953 r. W wieku 74 lat po udarze mózgu. Jego ciało zostało zabalsamowane i zachowane w mauzoleum Lenina na Placu Czerwonym w Moskwie do 1961 r., Kiedy to zostało usunięte i pochowane w pobliżu murów Kremla w ramach procesu de-stalinizacji zainicjowanego przez następcę Stalina Nikitę Chruszczowa (1894-1971).

Według niektórych szacunków był odpowiedzialny za śmierć 20 milionów ludzi podczas brutalnych rządów.

Dostęp do setek godzin historycznych filmów, bez reklam, dzięki HISTORY Vault. Rozpocznij bezpłatny okres próbny już dziś.