Konferencja poczdamska (17 lipca - 2 sierpnia 1945 r.), Która odbyła się pod Berlinem, była ostatnim spotkaniem II wojny światowej zorganizowanym przez „wielką trójkę” głów państw. W rozmowach udział wzięli amerykański prezydent Harry S. Truman, premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill (i jego następca, Clement Attlee) oraz sowiecki premier Joseph Stalin, i powołali Radę Ministrów Spraw Zagranicznych oraz centralną Sojuszniczą Radę Kontroli ds. Administracji Niemiec. Przywódcy osiągnęli różne porozumienia w sprawie niemieckiej gospodarki, kary dla zbrodniarzy wojennych, granice lądowe i odszkodowania. Chociaż rozmowy koncentrowały się głównie na powojennej Europie, Wielka Trójka wydała również deklarację domagającą się „bezwarunkowego poddania się” Japonii.
Konferencja poczdamska, która odbyła się pod Berlinem, 17 lipca - 2 sierpnia 1945 r., Była ostatnim z trzech wielkich spotkań podczas II wojny światowej.Uczestniczyli w nim premier Joseph Stalin ze Związku Radzieckiego, nowy amerykański prezydent Harry S. Truman oraz premier Winston Churchill z Wielkiej Brytanii (zastąpiony 28 lipca przez jego następcę, Klemensa Attlee). 26 lipca przywódcy wydali oświadczenie, w którym domagali się „bezwarunkowego poddania się” Japonii, ukrywając fakt, że prywatnie zgodzili się pozwolić Japonii zachować cesarza. W przeciwnym razie konferencja koncentrowała się na powojennej Europie. Uzgodniono Radę Ministrów Spraw Zagranicznych z udziałem Wielkiej Trójki oraz Chin i Francji. Ustanowiono administrację wojskową Niemiec, z centralną Sojuszniczą Radą Kontroli (wymóg jednomyślności decyzji acc okaże się później paraliżujący). Przywódcy osiągnęli różne porozumienia dotyczące niemieckiej gospodarki, kładąc główny nacisk na rozwój rolnictwa i przemysłu niemilitarnego. Instytucje, które kontrolowały gospodarkę za czasów nazistów, miały zostać zdecentralizowane, ale wszystkie Niemcy byłyby traktowane jako jedna jednostka gospodarcza. Zbrodniarze wojenni staną przed sądem. Prośba Stalina o określenie granicy polsko-niemieckiej została odłożona do czasu traktatu pokojowego, ale konferencja zaakceptowała przeniesienie ziemi na wschód od Odry i Nysy z Niemiec do Polski. Jeśli chodzi o odszkodowania, wypracowano kompromis oparty na wymianie wyposażenia kapitałowego ze strefy zachodniej na surowce ze wschodu. Rozwiązało to spór, ale stało się precedensem w zarządzaniu gospodarką niemiecką według strefy, a nie w sposób kompleksowy, jak miały nadzieję mocarstwa zachodnie. Chociaż powojenna Europa zdominowała program poczdamski, wojna na Pacyfiku czaiła się za sceną. Truman otrzymał wiadomość o udanym teście bomb atomowych wkrótce po przybyciu do Poczdamu; powiedział Churchillowi tę wiadomość, ale wspomniał Stalinowi o „nowej broni”. Truman nadal zabiegał o pomoc Stalina przeciwko Japonii, ale wiedział, że jeśli bomba się powiedzie, rosyjska pomoc nie będzie potrzebna. Rzeczywiście, bomba dałaby Stanom Zjednoczonym bezprecedensową władzę w powojennym świecie. Towarzysz Czytelnika w historii Ameryki. Eric Foner i John A. Garraty, redaktorzy. Copyright © 1991 Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. Wszelkie prawa zastrzeżone.
