Jerry Lee Lewis nie był jedynym rockmanem z wczesnego chrześcijaństwa, który starał się pogodzić swoje przekonania religijne z moralnymi implikacjami muzyki, którą stworzył. Być może był jedynym, który uchwycił jeden z jego kryzysów religijnych na taśmie, jednak w międzyczasie gra jedną z jego legendarnych hitów. To było 8 października 1957 r., Że porzucenie szkoły biblijnej Jerry Lee Lewis położył ostateczną wersję „Great Balls of Fire”, podczas przegranej bitwy ze swoim sumieniem i legendarnym Samem Phillipsem, szefem Sun Records.
Jerry Lee Lewis po raz pierwszy trafił do Sun Records we wrześniu 1956 r., Mając nadzieję, że uda mu się złapać wielką przerwę w tym samym studiu nagrań w Memphis, w którym złapał go Elvis. Rezultatem pierwszej sesji Lewisa, w listopadzie 1956 roku, był niewielki hit „Crazy Arms”, ale sześć miesięcy później on i Phillips uderzyli w złoto dzięki „Whole Lotta Shakin 'Goin On”, milionowej sprzedaży. Charakterystyczny dla Lewisa styl uderzającego fortepianu i elektryczna obecność na scenie sprawiły, że stała się natychmiastową gwiazdą, ale gwiazdorstwo nie uciszyło wątpliwości, jakie wzbudziło go w kościele Zgromadzenia Zgromadzenia Bożego w sprawie rock and rolla. Wątpliwości te będą widoczne, gdy wróci do studia tego dnia w 1957 roku.
Minęły godziny od sesji „Great Balls Of Fire”, kiedy Jerry Lee zaczął kłócić się z Samem Phillipsem, że piosenka była zbyt grzeszna, aby mógł ją nagrać. Gdy obaj głośno ze sobą rozmawiali, Phillips błagał Lewisa, aby uwierzył, że jego muzyka może być siłą napędową dobra moralnego.
Phillips: „Możesz uratować dusze!”
Lewis: „Nie, nie, nie, nie!”
Phillips: „TAK!”
Lewis: „Jak diabeł może uratować dusze?… Mam diabeł we mnie!
Jerry Lee w jakiś sposób pogodził się z konfliktem w ciągu następnej godziny, stając się wystarczająco wygodny, aby zacząć z różnych entuzjazmów wypowiadać się w drodze do entuzjazmu, mówiąc: „Jesteś gotowy, aby to przerwać? Gotowy do wyjścia? ”Tuż przed rozpoczęciem ujęcia, które wkrótce stanie się jego drugim singlem z przebojami.
Moralne zmagania Jerry'ego Lee Lewisa były kontynuowane przez długą historię, która nigdy nie doszłaby do siebie po ujawnieniu w 1958 r. Jego małżeństwa z 13-letnim kuzynem. Jednak u szczytu swoich mocy po „Great Balls Of Fire” był postacią tak magnetyczną jak każda inna w historii rock and rolla. Jak powiedział później producent Don Dixon w wywiadzie dla NPR: „Mały Richard był zabawny, Elvis był fajny, ale Jerry Lee Lewis był przerażający.”
