O północy 1 lipca 1997 r. Hongkong powraca do chińskich rządów podczas ceremonii z udziałem brytyjskiego premiera Tony'ego Blaira, księcia Karola Walii, chińskiego prezydenta Jiang Zemina i sekretarz stanu USA Madeleine Albright. Kilka tysięcy Hongkongów protestowało przeciwko obrotowi, który poza tym był uroczysty i spokojny.
W 1839 r. Wielka Brytania najechała Chiny, by stłumić sprzeciw wobec ingerencji w sprawy gospodarcze, społeczne i polityczne tego kraju. Jednym z pierwszych aktów wojny w Wielkiej Brytanii było zajęcie Hongkongu, rzadko zamieszkanej wyspy u wybrzeży południowo-wschodnich Chin. W 1841 r. Chiny przekazały wyspę Brytyjczykom wraz z podpisaniem konwencji z Chuenpi, aw 1842 r. Podpisano traktat z Nankingu, formalnie kończący pierwszą wojnę opiumową.
Nowa kolonia brytyjska rozkwitła jako centrum handlowe Wschód-Zachód oraz brama handlowa i centrum dystrybucji dla południowych Chin. W 1898 r. Wielkiej Brytanii przyznano dodatkowe 99 lat rządów nad Hongkongiem na mocy drugiej konwencji pekińskiej. We wrześniu 1984 r., Po latach negocjacji, Brytyjczycy i Chińczycy podpisali formalne porozumienie zatwierdzające obrót wyspy w 1997 r. W zamian za chińską obietnicę zachowania systemu kapitalistycznego Hongkongu. 1 lipca 1997 r. Hongkong został pokojowo przekazany Chinom podczas ceremonii z udziałem licznych dygnitarzy chińskich, brytyjskich i międzynarodowych. Dyrektor naczelny nowego rządu Hongkongu, Tung Chee Hwa, sformułował politykę opartą na koncepcji „jeden kraj, dwa systemy”, zachowując w ten sposób rolę Hongkongu jako głównego centrum kapitalistycznego w Azji.
