Izba Reprezentantów głosuje 346–17, aby zatwierdzić cytaty pogardy wobec 10 pisarzy, reżyserów i producentów z Hollywood. Ci ludzie odmówili współpracy podczas przesłuchań dotyczących komunizmu w przemyśle filmowym, które odbyły się w House Un-American Activities Committee (HUAC). „Hollywood 10”, jak znani byli mężczyźni, zostaje skazany na rok więzienia. Sąd Najwyższy podtrzymał później zarzuty o pogardę. Zarzuty te wynikały z odmowy 10 mężczyzn odpowiadania na pytania postawione przez HUAC dotyczące tego, czy byli oni, czy kiedykolwiek byli członkami partii komunistycznej. Podczas przesłuchań, które często wybuchały gniewem, mężczyźni potępili pytania jako naruszenie ich praw do Pierwszej Poprawki. Albert Maltz, Dalton Trumbo, John Howard Lawson, Samuel Ornitz, Ring Lardner, Jr., Lester Cole, Alvah Bessie, Herbert Biberman, Edward Dmytryk i Robert Adrian Scott zostali oskarżeni o pogardę Kongresu. Przewodniczący HUAC, J. Parnell Thomas, odrzucił argumenty podniesione przez mężczyzn, twierdząc, że Kongres ma wszelkie prawo zapytać ludzi o ich przynależność polityczną. „Konstytucja - oświadczył - nigdy nie miała na celu maskowania ani osłaniania tych, którzy ją zniszczą”. Hollywood 10 odpowiedziała wspólnym oświadczeniem, w którym twierdzili, że HUAC udało się „Kongresowi powołać się na Kartę Praw pogarda. ”„ Stany Zjednoczone ”- podsumowuje oświadczenie -„ mogą zachować swobody konstytucyjne lub zachować komitet Thomasa. Nie może zachować obu. ”Wpływ zarzutów przeciwko Hollywood 10 był natychmiastowy i długotrwały. Hollywood szybko ustanowiło tzw. „Czarną listę”, zbiór nazwisk hollywoodzkich osobistości podejrzanych o związki komunistyczne. Osoby na liście rzadko znajdowały pracę w filmach. Pogardliwe zarzuty wywołały również przerażający wpływ na przemysł filmowy w Hollywood, a producenci, reżyserzy i pisarze unikali tematów, które można by uznać za najmniej kontrowersyjne, lub narażać ich na zarzuty o łagodność wobec komunizmu. Czarna lista nie została całkowicie złamana do lat sześćdziesiątych.
