Dwight D. Eisenhower, 34. prezydent Stanów Zjednoczonych i jeden z najbardziej cenionych amerykańskich generałów II wojny światowej, umiera w Waszyngtonie w wieku 78 lat.
Urodzony w Denison w Teksasie w 1890 roku, Eisenhower ukończył Akademię Wojskową Stanów Zjednoczonych w 1915 roku, a po I wojnie światowej stale wzrastał w szeregach armii amerykańskiej w czasie pokoju. Po wejściu USA w II wojnę światową został mianowany generalnym dowódcą europejskiego teatru operacji i nadzorował oddziały amerykańskie gromadzące się w Wielkiej Brytanii. W 1942 r. Eisenhower, który nigdy nie dowodził wojskami w terenie, dowodził Operacją Pochodnia, anglo-amerykańskimi lądowaniami w Maroku i Algierii.
Jako najwyższy dowódca mieszanej siły narodowości, służb i sprzętu alianckiego, Eisenhower zaprojektował system jednolitego dowodzenia i szybko zyskał szacunek swoich brytyjskich i kanadyjskich podwładnych. Z Afryki Północnej z powodzeniem kierował inwazjami na Tunezję, Sycylię i Włochy, aw styczniu 1944 r. Został mianowany najwyższym dowódcą alianckim operacji Overlord, alianckiej inwazji na północno-zachodnią Europę. Chociaż Eisenhower pozostawił wiele ze szczegółowego planowania rzeczywistego lądowania aliantów w rękach swoich zdolnych pracowników, takich jak brytyjski polowy marszałek Montgomery, pełnił rolę genialnego organizatora i administratora zarówno przed udaną inwazją, jak i po niej.
Po wojnie krótko służył jako prezydent Columbia University, po czym wrócił do służby wojskowej w 1951 r. Jako najwyższy dowódca połączonych sił lądowych i powietrznych Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO). Presja na Eisenhowera, by ubiegał się o prezydenta USA, była jednak wielka, a wiosną 1952 r. Zrzekł się dowództwa NATO, by kandydować na prezydenta na podstawie mandatu republikańskiego.
W listopadzie 1952 r. „Ike” odniósł doniosłe zwycięstwo w wyborach prezydenckich, aw 1956 r. Został ponownie wybrany podczas osuwiska. Popularny prezydent, nadzorował okres wielkiego wzrostu gospodarczego w Stanach Zjednoczonych i zręcznie nawigował po kraju, zwiększając napięcia na zimnej wojnie na arenie światowej. W 1961 roku przeszedł na emeryturę wraz z żoną Mamie Doud Eisenhower na farmie w Gettysburgu w Pensylwanii. Zmarł w 1969 roku i został pochowany na rodzinnej działce w Abilene, Kansas.