Tego dnia w 1862 r. Generał Unii Ambrose Burnside odniósł wielkie zwycięstwo, gdy zdobyto oddziały Roanoke Island w Karolinie Północnej. Było to jedno z pierwszych wielkich zwycięstw Unii w wojnie secesyjnej i zapewniło Jankesom kontrolę nad ujściem Albemarle Sound, pozwalając im zagrozić Rebelska stolica Richmond w stanie Wirginia z południa.
Podczas pierwszej zimy wojny strategowie Unii skoncentrowali swoje wysiłki na zdobyciu obrony wybrzeża, aby odmówić ujścia morza Konfederatów. W sierpniu 1861 r. Jankesi zdobyli dwa kluczowe forty na Outer Banks w Karolinie Północnej, torując drogę kampanii przeciwko wyspie Roanoke. 11 stycznia 1862 r. Burnside wziął 15 000 żołnierzy i flotyllę 80 statków do Outer Banks. Siły ekspedycyjne przybyły do Hatteras Inlet 13 stycznia, ale zła pogoda opóźniła atak o trzy tygodnie. 7 lutego Burnside wylądował na wyspie 10 000 żołnierzy. Spotkało ich około 2500 konfederatów. Burnside zaatakował, a jego siły pokonały zewnętrzną obronę wyspy. Dowódca konfederatów pułkownik Henry Shaw wycofał się na północny koniec wyspy, ale nie miał szans na ucieczkę. 8 lutego Shaw poddał się całej swojej sile.
Jankesi ponieśli śmierć 37 mężczyzn i 214 rannych, podczas gdy Konfederaci stracili 23 mężczyzn zabitych i 62 rannych przed kapitulacją. Unia kontrolowała teraz istotną część wybrzeża. Zwycięstwo nastąpiło dwa dni po tym, jak generał Unii Ulysses S. Grant zajął Fort Henry w północnym Tennessee i, po raz pierwszy w wojnie, Północ miała powód do optymizmu.
