Zawartość
Bitwa pod Anzio w 1944 r. Wynikała z alianckiej próby zerwania wojsk niemieckich z linii Gustawa podczas operacji Shingle. Oddziały ekspedycyjne dowodzone przez generała dywizji USA Johna P. Lucasa zabezpieczyły przyczółek w pobliżu Anzio i Nettuno na zachodnim wybrzeżu Włoch, ale jego dywizje szybko opanował niemiecki feldmarszałek Albert Kesselring. Kolejne ataki spowodowały ciężkie straty po obu stronach, choć przez cztery miesiące nie ruszono z impasu. Alianci w końcu wydostali się z przyczółka pod koniec maja, ułatwiając postęp, który doprowadził do ostatecznego schwytania Rzymu.
Pod koniec 1943 r. Kampania włoska stała się impasem, gdy grupa armii niemieckiej feldmarszałka Alberta Kesselringa zatrzymała atak aliancki w Cassino. Naczelny wódz aliancki, generał Sir Harold Alexander, doszedł do wniosku, że nie może zająć Rzymu, chyba że alianci rozpoczną amfibię i osłabią front Cassino, wycofując wojska niemieckie obsadzone linią Gustawa. Operacja Shingle, jedna z najbardziej źle pomyślanych operacji wojny, odbyła się trzydzieści pięć mil na południowy zachód od Rzymu 22 stycznia 1944 r., Kiedy wylądowały angloamerykańskie siły ekspedycyjne wielkości korpusu dowodzone przez generała dywizji amerykańskiej Johna P. Lucas'a w Anzio i Nettuno.
Aleksander uważał, że jeśli siły ekspedycyjne opanują Wzgórza Alban na północny wschód od Anzio, mogą zablokować niemieckie zaopatrzenie Cassino, zmuszając w ten sposób Kesselring do porzucenia Linii Gustawa i wycofania się do Apeninów. Lucas uznał, że siły Anzio nie są w stanie utrzymać zarówno Wzgórz Albańskich, jak i ważnej logistycznej linii ratunkowej prowadzącej do portu Anzio, i postanowił jedynie założyć przyczółek poza Anzio i Nettuno.
Kesselring szybko opanował zagrożenie alianckie i zmasował wojska niemieckie. W połowie lutego zrealizowali rozkaz Adolfa Hitlera, aby „zranić ropień na południe od Rzymu”, masową kontrofensywą mającą na celu zniszczenie przyczółka. Seria wściekłych ataków nie przełamała linii alianckiej, co jeden historyk określił jako „szarżę lekkiej brygady bez koni… zwykła rzeź”.
Lucas został zwolniony z dowództwa, chociaż powierzono mu misję, której nie miał praktycznej możliwości wypełnienia. Po czteromiesięcznym impasie, podczas którego straty brytyjskie i amerykańskie wyniosły łącznie siedem tysięcy zabitych, trzydzieści sześć tysięcy rannych lub zaginionych oraz czterdzieści cztery tysiące hospitalizowanych z powodu różnych obrażeń i chorób innych niż bydło, oblężenie Anzio ostatecznie zakończyło się 23 maja 1944 roku, kiedy Alianci rozpoczęli ofensywę.
Towarzysz Czytelnika w historii wojskowości. Pod redakcją Roberta Cowleya i Geoffreya Parkera. Copyright © 1996 Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. Wszelkie prawa zastrzeżone.
