Alexander Dubcek, przywódca komunistyczny, który rozpoczął szeroko zakrojony program liberalnych reform w Czechosłowacji, jest zmuszony do rezygnacji z funkcji pierwszego sekretarza przez wojska radzieckie okupujące jego kraj. Zdecydowanie proradziecki Gustaw Husak został mianowany na jego czele czechosłowackim przywódcą, przywracając autorytarną dyktaturę komunistyczną w sowieckim państwie satelickim.

Trend liberalizacji w Czechosłowacji rozpoczął się w 1963 r., Aw 1968 r. Osiągnął swój szczyt po tym, jak Dubcek zastąpił Antonina Novotnego na stanowisku pierwszego sekretarza partii. Wprowadził szereg daleko idących reform politycznych i gospodarczych, w tym zwiększenie wolności słowa i zakończenie cenzury państwowej. W całym kraju świętowano starania Dubceka o ustanowienie „komunizmu o ludzkiej twarzy”, a krótki okres wolności stał się znany jako „praska wiosna”.

20 sierpnia 1968 r. Związek Radziecki odpowiedział na reformy Dubceka inwazją na Czechosłowację przez 600 000 żołnierzy Układu Warszawskiego. Praga nie chciała ustąpić, ale rozproszony opór studentów nie mógł się równać z czołgami sowieckimi. Reformy Dubceka zostały uchylone, a przywódcę zastąpił stanowczo proradziecki Gustaw Husak, który przywrócił autorytarny reżim komunistyczny w tym kraju.

W 1989 r., Kiedy rządy komunistyczne rozpadły się na całą Europę Wschodnią, Praga ponownie stała się miejscem demonstracji reform demokratycznych. W grudniu 1989 r. Rząd Husaka zgodził się na żądania parlamentu wielopartyjnego. Husak zrezygnował i po raz pierwszy od dwóch dekad Dubcek powrócił do polityki jako przewodniczący nowego parlamentu, który następnie wybrał dramatopisarza Vaclava Havla na prezydenta Czechosłowacji. Havel zasłynął podczas Praskiej Wiosny, a po rozpadzie Związku Radzieckiego jego sztuki zostały zakazane, a paszport skonfiskowany.