Zawartość

• Co to jest ludobójstwo?
• PRÓBY NUREMBERGA
• Konwencja ludobójstwa
• Ludobójstwo w Bośni
• Ludobójstwo RWANDAN
• MIĘDZYNARODOWY TRYBUNAŁ KARNY (ICC)

Ludobójstwo to termin używany do opisania przemocy wobec członków grupy narodowej, etnicznej, rasowej lub religijnej z zamiarem zniszczenia całej grupy. Słowo stało się powszechne dopiero po II wojnie światowej, kiedy ujawniono pełny zakres okrucieństw popełnionych przez reżim nazistowski wobec europejskich Żydów podczas tego konfliktu. W 1948 r. Organizacja Narodów Zjednoczonych uznała ludobójstwo za przestępstwo międzynarodowe; termin ten zostanie później zastosowany do przerażających aktów przemocy popełnionych podczas konfliktów w byłej Jugosławii i w afrykańskim kraju Rwandy w latach 90.

Co to jest ludobójstwo?

Słowo „ludobójstwo” zawdzięcza swoje istnienie Raphaelowi Lemkinowi, polsko-żydowskiemu prawnikowi, który uciekł z nazistowskiej okupacji w Polsce i przybył do Stanów Zjednoczonych w 1941 roku. Jako chłopiec Lemkin był przerażony, gdy dowiedział się o setkach tureckiej rzezi tysięcy Ormian podczas I wojny światowej

Lemkin później opracował termin opisujący nazistowskie zbrodnie przeciwko europejskim Żydom podczas II wojny światowej i wprowadził ten termin do świata prawa międzynarodowego w nadziei na zapobieganie i karanie takich przerażających zbrodni przeciwko niewinnym ludziom.

W 1944 r. Stworzył słowo „ludobójstwo”, łącząc jegenos, greckie słowo oznaczające rasę lub plemię, z sufiksem łacińskimcide ("zabić").

PRÓBY NUREMBERGA

W 1945 r. Dzięki niemałym wysiłkom Lemkina „ludobójstwo” zostało włączone do karty Międzynarodowego Trybunału Wojskowego ustanowionego przez zwycięskie mocarstwa alianckie w Norymberdze w Niemczech.

Trybunał oskarżył i osądził najwyższych nazistowskich urzędników za „zbrodnie przeciwko ludzkości”, które obejmowały prześladowania na tle rasowym, religijnym lub politycznym, a także nieludzkie czyny popełniane wobec ludności cywilnej (w tym ludobójstwa).

Po tym, jak procesy norymberskie ujawniły straszny zasięg zbrodni nazistowskich, Zgromadzenie Ogólne ONZ podjęło uchwałę w 1946 r., Zgodnie z którą zbrodnia ludobójstwa podlega karze na mocy prawa międzynarodowego.

Konwencja ludobójstwa

W 1948 r. Organizacja Narodów Zjednoczonych zatwierdziła Konwencję w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa (CPPCG), w której ludobójstwo zdefiniowano jako jeden z szeregu działań „popełnionych z zamiarem zniszczenia, w całości lub w części, narodowej, etnicznej , grupa rasowa lub religijna. ”

Obejmowało to zabijanie lub powodowanie poważnych obrażeń cielesnych lub psychicznych członków grupy, narzucanie warunków życia mających na celu doprowadzenie do śmierci grupy, nakładanie środków mających na celu zapobieganie porodom (tj. Przymusową sterylizację) lub przymusowe usuwanie dzieci z grupy.

„Zamiarem zniszczenia” ludobójstwa jest oddzielenie go od innych zbrodni ludzkości, takich jak czystki etniczne, których celem jest przymusowe wydalenie grupy z obszaru geograficznego (poprzez zabijanie, przymusowe deportacje i inne metody).

Konwencja weszła w życie w 1951 r. I odtąd została ratyfikowana przez ponad 130 krajów. Chociaż Stany Zjednoczone były jednym z pierwszych sygnatariuszy konwencji, Senat USA ratyfikował ją dopiero w 1988 r., Kiedy prezydent Ronald Reagan podpisał ją pod silnym sprzeciwem ze strony tych, którzy jej zdaniem ograniczą suwerenność USA.

Chociaż CPPCG wykazało, że istniało zło ludobójstwa, jego rzeczywista skuteczność w powstrzymywaniu takich zbrodni pozostała widoczna: żaden kraj nie powołał się na konwencję w latach 1975–1979, kiedy reżim Czerwonych Khmerów zabił około 1,7 miliona ludzi w Kambodży ( kraj, który ratyfikował CPPCG w 1950 r.).

Ludobójstwo w Bośni

W 1992 r. Rząd Bośni i Hercegowiny ogłosił niepodległość od Jugosławii, a przywódcy bośniackich Serbów zaatakowali zarówno Bośniaków (muzułmanów z Bośni), jak i chorwackich cywilów za okrutne zbrodnie. Spowodowało to ludobójstwo w Bośni i śmierć około 100 000 osób do 1995 r.

W 1993 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ ustanowiła Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii (MTKJ) w Hadze w Holandii; był to pierwszy międzynarodowy trybunał od Norymbergi i pierwszy posiadający mandat do ścigania zbrodni ludobójstwa.

W ciągu ponad 20 lat działalności MTKJ oskarżył 161 osób o przestępstwa popełnione podczas wojen na Bałkanach. Wśród czołowych oskarżonych liderów byli byli przywódca Serbii Slobodan Miloszević, były przywódca bośniackich Serbów Radovan Karadzić i były dowódca wojskowy Serbów bośniackich Ratko Mladić.

Podczas gdy Miloszević zmarł w więzieniu w 2019 r., Zanim zakończył się jego długi proces, MTKJ skazał Karadzica za zbrodnie wojenne w 2019 r. I skazał go na 40 lat więzienia.

W 2019 r., W swoim ostatnim poważnym postępowaniu karnym, MTKJ uznał Mladicia za „rzeźnika Bośni” za swoją rolę w okrucieństwach wojennych, w tym za masakrę ponad 7 000 mężczyzn i chłopców w Bośniakach w Srebenicy w lipcu 1995 r. ludobójstwo i inne zbrodnie przeciwko ludzkości i skazały go na dożywocie.

Ludobójstwo RWANDAN

Od kwietnia do połowy lipca 1994 r. Członkowie Hutu w Rwandzie mordowali od 500 000 do 800 000 osób, głównie mniejszości Tutsi, z przerażającą brutalnością i szybkością. Podobnie jak w przypadku byłej Jugosławii społeczność międzynarodowa niewiele zrobiła, aby powstrzymać ludobójstwo w Rwandzie podczas jej trwania, ale tamtej jesieni ONZ rozszerzyła mandat MTKJ o Międzynarodowy Trybunał Karny dla Rwandy (ICTR) z siedzibą w Tanzanii.

Jugosłowiański i rwandyjski trybunał pomógł dokładnie wyjaśnić, jakie rodzaje działań można zaklasyfikować jako ludobójcze, a także jak ustalić odpowiedzialność karną za te działania. W 1998 r. ICTR stanowiły ważny precedens, że systematyczny gwałt jest w rzeczywistości zbrodnią ludobójstwa; wydał także pierwszy wyrok skazujący za ludobójstwo po procesie, który został wydany przez burmistrza miasta Taba w Rwandzie.

MIĘDZYNARODOWY TRYBUNAŁ KARNY (ICC)

Międzynarodowa ustawa podpisana w Rzymie w 1998 r. Rozszerzyła definicję ludobójstwa KPCh i zastosowała ją zarówno w czasach wojny, jak i pokoju. Statut ustanowił również Międzynarodowy Trybunał Karny (ICC), który rozpoczął posiedzenia w 2019 r. W Hadze (bez udziału USA, Chin lub Rosji).

Od tego czasu MTK rozpatruje sprawy przeciwko liderom w Kongu i Sudanie, w których brutalne akty popełniane od 2019 r. Przez milicję janjawid przeciwko cywilom w zachodnim regionie Darfuru zostały potępione przez wielu międzynarodowych urzędników (w tym byłego sekretarza stanu USA Colin Powell) jako ludobójstwo.

Trwa debata na temat właściwej jurysdykcji MTK, a także jego zdolności do określania, co dokładnie stanowi działania ludobójcze. Na przykład w przypadku Darfuru niektórzy twierdzili, że nie można udowodnić zamiaru wyeliminowania pewnych grup, w przeciwieństwie do wyparcia ich z spornego terytorium.

Pomimo takich bieżących problemów ustanowienie MTK na początku XXI wieku odzwierciedla rosnący międzynarodowy konsensus w działaniach na rzecz zapobiegania i karania okropności ludobójstwa.