Podczas bitwy o Anglię Niemcy Luftwaffe rozpoczyna ciężki nocny nalot na Londyn. Kopuła katedry św. Pawła została przebita przez nazistowską bombę, pozostawiając w ruinie główny ołtarz. Była to jedna z nielicznych okazji, że XVII-wieczna katedra doznała znacznych zniszczeń podczas prawie nieustannych nalotów bombowych na Londyn jesienią 1940 r.
Według tradycji rzymska świątynia bogini Diany stała kiedyś na wzgórzu Ludgate w miejscu katedry św. Pawła. W 604 r. Król Aethelberht I poświęcił pierwszą tam chrześcijańską katedrę św. Pawłowi. Katedra ta spłonęła, a jej zastąpienie zostało zniszczone przez Wikingów w 962 r. Trzecia katedra została zniszczona przez pożar w 1087 r. I została zastąpiona wielką budowlą normańską, która została ukończona w XIII wieku. W XVI wieku czwarta katedra popadła w ruinę i została zniszczona przez pożar, a dalsze szkody wyrządzono podczas angielskich wojen domowych w XVII wieku. W latach 60. XVI w. Angielski architekt Sir Christopher Wren został zaangażowany do naprawy katedry, ale zainterweniował Wielki Pożar Londynu, niszcząc katedrę św. Pawła w 1666 r.
Po pożarze Wren zaprojektował nową katedrę św. Pawła, w której wokół znajdowały się dziesiątki mniejszych nowych kościołów jak satelity. Katedra była arcydziełem Wrena, z barokowym designem i wydatną, okazałą kopułą. Sam Wren postawił blok fundamentowy w 1675 r., Aw 1710 r. Postawił ostatni kamień. Kiedy architekt zmarł w 1723 roku, został pochowany z wielką ceremonią w St. Paul's. Napis przy jego grobie mówi: Lector, si monumentum requiris, circumspicePo łacinie: „Czytelniku, jeśli szukasz pomnika, rozejrzyj się”. Wielu innych znamienitych brytyjskich obywateli dołączyło do niego później w kryptach Świętego Pawła, w tym wojskowych bohaterów Lorda Nelsona i księcia Wellington.
Katedra Świętego Pawła stała się inspiracją dla Brytyjczyków podczas II wojny światowej. W bitwie o Anglię Luftwaffe próbowało zbombardować Wielką Brytanię, waląc Londynem i innymi dużymi miastami, ale cudownie uniknął poważnych zniszczeń bombowych przez św. Pawła, nawet gdy pobliskie historyczne budynki zostały zmiażdżone. Obrazy św. Pawła oprawione w dym i ogień stały się symbolem niezłomnego ducha Wielkiej Brytanii. Cywilne brygady obrony, w tym Straż Pożarna św. Pawła, chroniły konstrukcję przed ogniem, aw pewnym momencie niewybuchła bomba została usunięta z wielkim ryzykiem z dachu katedry. Mimo zniszczeń wyrządzonych w nocy z 9 października 1940 r. Katedra przetrwała Ciężkie bombardowanie w dużej mierze nienaruszone. W 1944 r. Rozległy się dzwony św. Pawła z okazji wyzwolenia Paryża, aw 1945 r. W służbach kończących wojnę w Europie wzięło udział 35 000 osób.
