W Hiszpanii republikańscy obrońcy Madrytu podnoszą białą flagę nad miastem, kończąc krwawą trzyletnią wojnę domową w Hiszpanii.

W 1931 r. Król Hiszpanii Alfonso XIII zatwierdził wybory w celu podjęcia decyzji o rządzie Hiszpanii, a wyborcy w zdecydowanej większości zdecydowali się znieść monarchię na rzecz liberalnej republiki. Alfonso następnie udał się na wygnanie i ogłoszono Drugą Republikę, początkowo zdominowaną przez liberałów klasy średniej i umiarkowanych socjalistów. W ciągu pierwszych pięciu lat istnienia republiki zorganizowani robotnicy i lewicowi radykałowie wymusili szeroko zakrojone reformy liberalne, a hiszpańskie regiony Katalonii i prowincji Basków o niezależnych umysłach osiągnęły wirtualną autonomię.

Wylądowana arystokracja, kościół i duża klika wojskowa coraz częściej stosowały przemoc w opozycji do Drugiej Republiki, aw lipcu 1936 r. Generał Francisco Franco poprowadził bunt prawicowej armii w Maroku, co spowodowało podział Hiszpanii na dwa kluczowe obozy : nacjonaliści i republikanie. Siły nacjonalistyczne Franco szybko opanowały większość kontrolowanych przez republikanów obszarów w środkowej i północnej Hiszpanii, a Katalonia stała się kluczową twierdzą republikańską.

W 1937 r. Franco zjednoczył siły nacjonalistyczne pod dowództwem Falanga, Faszystowska partia Hiszpanii, podczas gdy republikanie ulegali władzy komunistów. Niemcy i Włochy pomogły Franco z dużą ilością samolotów, czołgów i broni, podczas gdy Związek Radziecki pomógł stronie republikańskiej. Ponadto niewielka liczba komunistów i innych radykałów z Francji, ZSRR, Ameryki i innych państw utworzyła Brygady Międzynarodowe, aby pomóc sprawie republikańskiej. Najbardziej znaczącym wkładem tych obcych jednostek była skuteczna obrona Madrytu do końca wojny.

W czerwcu 1938 r. Nacjonaliści pojechali nad Morze Śródziemne i podzielili terytorium republikańskie na dwie części. Później w tym roku Franco przeprowadził poważną ofensywę przeciwko Katalonii. W styczniu 1939 r. Jej stolica, Barcelona, ​​została schwytana, a wkrótce potem upadła reszta Katalonii. Ponieważ sprawa republikanów prawie przegrała, jej przywódcy próbowali wynegocjować pokój, ale Franco odmówił. 28 marca 1939 r. Zwycięscy nacjonaliści wkroczyli triumfalnie do Madrytu i wojna domowa w Hiszpanii dobiegła końca. W konflikcie zginęło prawie milion ludzi, co jest najbardziej niszczycielskie w historii Hiszpanii.