Zawartość

• Czterdzieści akrów i muł
• Czarne kody
• Powstanie systemu udostępniania zbiorów
• „King Cotton” Dethroned

Dzielenie jest rodzajem rolnictwa, w którym rodziny wynajmują małe działki od właściciela gruntu w zamian za część swoich plonów, które mają zostać przekazane właścicielowi gruntu pod koniec każdego roku. Od stuleci na całym świecie praktykowano różne rodzaje upraw dzielonych, ale na wiejskim południu były to zwykle praktyki byłych niewolników. Kiedy południowa gospodarka była w rozsypce po zniesieniu niewolnictwa i dewastacji wojny domowej, w erze Odbudowy doszło do konfliktu między wieloma białymi właścicielami ziemskimi usiłującymi przywrócić siłę roboczą i uwolnionymi Czarnymi poszukującymi niezależności gospodarczej i autonomii.

Czterdzieści akrów i muł

W ostatnich miesiącach wojny domowej dziesiątki tysięcy uwolnionych niewolników opuściło swoje plantacje, by podążać za zwycięskimi żołnierzami armii Unii generała Williama T. Shermana w Gruzji i Carolinas.

W styczniu 1865 r., W celu rozwiązania problemów spowodowanych rosnącą liczbą uchodźców, Sherman wydał Specjalny numer zamówienia polowego nr 15, tymczasowy plan przyznający każdej uwolnionej rodzinie 40 akrów ziemi na wyspach i nadmorskim regionie Gruzji. Armia Unii przekazała także część swoich mułów, niepotrzebnych do celów bojowych, byłym niewolnikom.

Czy wiedziałeś? W 1870 r. Tylko około 30 000 Afroamerykanów na południu posiadało ziemię (zwykle małe działki), w porównaniu z 4 milionami innych, którzy tego nie zrobili.

Gdy wojna zakończyła się trzy miesiące później, wielu uwolnionych Afroamerykanów widziało politykę „40 akrów i muła” jako dowód na to, że po latach niewoli będą w stanie pracować na własnej ziemi. Posiadanie ziemi było kluczem do niezależności gospodarczej i autonomii.

Zamiast tego, jako jeden z pierwszych aktów odbudowy, prezydent Andrew Johnson nakazał, aby wszystkie ziemie podlegające kontroli federalnej zostały zwrócone poprzednim właścicielom latem 1865 roku.

Biuro Freedmen, utworzone w celu pomocy milionom byłych niewolników w epoce powojennej, musiało poinformować freedmenów i kobiety, że mogą podpisać umowy o pracę z plantatorami lub zostać eksmitowani z ziemi, którą zajmowali. Ci, którzy odmówili lub stawili opór, zostali ostatecznie wyparci przez wojska.

Czarne kody

We wczesnych latach odbudowy większość Murzynów na obszarach wiejskich na południu pozostawiono bez ziemi i zmuszono do pracy jako robotnicy w dużych białych gospodarstwach i plantacjach, aby zarobić na życie. Wielu starło się z byłymi panami niewolników, którzy dążyli do przywrócenia systemu pracy gangów podobnego do tego, który panował w niewoli.

Próbując uregulować siłę roboczą i przywrócić białą supremację na powojennym Południu, dawne ustawodawstwa stanowe Konfederacji wkrótce uchwaliły restrykcyjne prawa odmawiające Czarnym równości prawnej lub praw politycznych i stworzyły „czarne kodeksy”, które zmusiły byłych niewolników do podpisywania rocznych umów o pracę lub bycia aresztowany i osadzony w więzieniu za włóczęgostwo.

Te czarne kody wywołały ostry opór wśród wyzwoleńców i osłabiły poparcie na północy dla polityki odbudowy prezydenta Johnsona. Zwycięstwo republikanów w wyborach do Kongresu w 1866 r. Doprowadziło do uchwalenia Ustaw o odbudowie w 1867 r., Rozpoczynając nową fazę Odbudowy.

W tym okresie uchwalenie 14. poprawki i 15. poprawki przyznało Afroamerykanom prawo głosowania, równość wobec prawa i inne prawa obywatelskie.

Powstanie systemu udostępniania zbiorów

Pomimo przyznania Afroamerykanom praw obywateli, rząd federalny (i kontrolowane przez republikanie rządy stanowe utworzone podczas tej fazy odbudowy) podjął niewiele konkretnych działań, aby pomóc uwolnić Czarnych w dążeniu do posiadania własnej ziemi.

Zamiast otrzymywać wynagrodzenie za pracę na ziemi właściciela i poddać się nadzorowi i surowej dyscyplinie, większość zwolenników wolała wynająć ziemię za stałą płatność, niż otrzymywać wynagrodzenie.

Na początku lat 70. XIX wieku system znany jako uprawa akcji zaczął dominować w rolnictwie na południowym obszarze uprawy bawełny. W ramach tego systemu czarne rodziny wynajmowałyby małe działki lub udziały w celu samodzielnej pracy; w zamian podarowaliby część ziemi pod koniec roku.

„King Cotton” Dethroned

System akcji również zablokował znaczną część Południa na uzależnieniu od bawełny w momencie, gdy cena bawełny spadała.

Ponadto, chociaż akcja dzielenia się dawała Afroamerykanom autonomię w ich codziennej pracy i życiu społecznym oraz uwalniała ich od systemu pracy gangów, który dominował w epoce niewolnictwa, często skutkowało to tym, że udziałowcy mieli więcej właścicieli ziemskich (za korzystanie z narzędzi i inne dostawy, na przykład), niż byli w stanie spłacić.

Niektórym Murzynom udało się zdobyć wystarczającą ilość pieniędzy, aby przejść z uprawiania ziemi na dzierżawę lub posiadanie ziemi do końca lat 60. XIX wieku, ale wielu innych zadłużyło się lub zostało zmuszonych przez biedę lub groźbę przemocy do podpisania niesprawiedliwych i wyzyskujących akcji lub kontraktów pracy nie ma nadziei na poprawę ich sytuacji.

Zobacz ponownie przełomową serię. Oglądaj teraz ROOTS w HISTORII.