Zawartość

• Początek dynastii Shang
• Osiągnięcia dynastii Shang
• Miasta Shang
• Religia dynastii Shang
• Shang Graves
• Upadek dynastii Shang
• Źródła

Dynastia Shang jest najwcześniejszą dynastią rządzącą w Chinach, która została ustanowiona w zapisanej historii, chociaż inne dynastie poprzedziły ją. Shang rządził od 1600 do 1046 p.n.e. i zapowiadał epokę brązu w Chinach. Znani byli z postępów w matematyce, astronomii, dziełach sztuki i technologii wojskowej.

Początek dynastii Shang

Pierwsze pisemne zapisy w historii Chin pochodzą z dynastii Shang, która według legendy rozpoczęła się, gdy wódz plemienia o imieniu Tang pokonał dynastię Xia, która w 1600 r.p.n.e. był pod kontrolą tyrana o imieniu Jie.

Zwycięstwo to znane jest jako Bitwa pod Mingtiao, toczona podczas burzy. Jie przeżyła bitwę, ale zmarła później z powodu choroby. Tang jest znany z ustanawiania niewielkiej liczby żołnierzy w armii i rozpoczynania programów społecznych pomagających biednym królestwu.

Osiągnięcia dynastii Shang

Uważa się, że ludzie z dynastii Shang używali kalendarzy i rozwinęli wiedzę z zakresu astronomii i matematyki, dzięki napisom na skorupie żółwia odkrytym przez archeologów.

Kalendarz Shang był początkowo oparty na księżycu, ale kalendarz słoneczny opracował mężczyzna o imieniu Wan-Nien, który ustanowił 365-dniowy rok poprzez swoje obserwacje i wskazał dwa przesilenia.

Dynastia Shang oznaczała początek Chin i była na swój czas zaawansowaną cywilizacją z wyrafinowanymi pracami z brązu, ceramiką i bibelotami wykonanymi z jadeitu. W przeciwieństwie do swoich odpowiedników z epoki brązu, rzemieślnicy z dynastii Shang używali odlewów w formie, w przeciwieństwie do metody traconego wosku. Oznaczało to, że najpierw wykonali model obiektu, który chcieli stworzyć, zanim pokryli go glinianą pleśnią. Następnie glinianą formę pocięto na sekcje, usunięto i ponownie wypalono, aby utworzyć nową, zunifikowaną.

Do 1200 r.p.n.e. wojska Shang zostały wyposażone w rydwany zaprzężone w konie. Wcześniej istnieją dowody spiczastych brązów włóczni, halabard (spiczastych osi) i łuków.

Język dynastii Shang to wczesna forma współczesnego chińskiego. Chińskie znaki pojawiły się po raz pierwszy podczas dynastii Shang na kościach bydła i skorupach żółwi. Istnieją dowody istnienia dwóch systemów numerologicznych, jednego opartego na liczbach od jednego do 10, a drugiego od jednego do 12.

Miasta Shang

W czasach dynastii Shang istniało kilka dużych osad, w tym Zhengzhou i Anyang, choć nie są one uważane za tak gęsto miejskie jak osady mezopotamskie w tym samym czasie.

Anyang stał się stolicą około 1300 roku p.n.e. pod panem królem Panem Gengem i wtedy nazywał się Yin. Zhengzhou słynie z murów, które biegły przez cztery mile i miały 32 stopy wysokości i 65 stóp grubości.

Uważa się, że Anyang jest miastem, z którego królowali Szanghaj od ponad dwóch wieków, z ołtarzami, świątyniami i pałacami w centrum. Wokół centrum politycznego znajdowali się rzemieślnicy, składający się z przemysłowego obszaru rzeźbiarzy z kamienia, robotników z brązu, garncarzy i innych, a następnie małych budowli mieszkaniowych i miejsc pochówku.

Religia dynastii Shang

Znaczna część historii dynastii Shang została odczytana z kości wyroczni znalezionych w Anyang, które przedstawiają wojnę królestwu, z opowieściami o zmianie sojuszy z innymi mocarstwami.

Jeńcy wojenni byli wykorzystywani jako niewolnicy lub czasem zabijani w celu poświęcenia. W religii składano ofiary, czasem w dużych grupach.

W kulturze Shang król pełnił również funkcję kapłana. Uważano, że przodkowie komunikowali się za pośrednictwem boga Di, a król Shangów prowadził cześć Shangdi, uważanego za najwyższego przodka, a także komunikował się z innymi przodkami. Życzenia przodków zostały przyjęte przez grupę mistyków, a następnie zinterpretowane przez króla.

Shang Graves

W pierwszej połowie panowania Shang pochówki królewskie obejmowały pogrzeb podwładnych w komnatach wraz z ich władcą. Pod koniec dynastii liczba ciał w każdym pochówku wzrosła. Jeden grób w Anyang z około 1200 roku p.n.e. mieścił zwłoki nienazwanego władcy w towarzystwie 74 ludzkich ciał oraz koni i psów.

Władcy Szang wyprowadzali nawet drużyny myśliwskie, aby schwytać członków prymitywnych plemion na północnym zachodzie, aby wykorzystać je jako ciała ofiarne w królewskich miejscach pochówku.

Grób Anyang Lady Hao z około 1250 roku p.n.e. zawiera nie tylko 16 ofiar ludzkich, w tym dzieci, ale także wiele cennych przedmiotów, w tym ozdoby i broń z brązu i jadeitu, kamienne rzeźby, spinki do włosów i groty strzał oraz kościane rzeźby. Grób obejmuje również 60 brązowych naczyń na wino z wizerunkami zwierząt.

Uważa się, że Lady Hao jest żoną króla Wu Dinga, który rządził przez 59 lat. Napisy na kościach pokazują, że prowadziła w swoim życiu kilka znaczących kampanii wojskowych.

Upadek dynastii Shang

Dynastia Shang dobiegła końca około 1046 roku p.n.e. Ostatniego króla z linii Shang, król Di Xin, uważano za okrutnego przywódcę, który lubił torturować ludzi, co doprowadziło do wezwania do końca jego rządów.

Zaufana placówką, która ma chronić zachodnią granicę królestwa, armia Zhou pod dowództwem króla Wu wkroczyła do stolicy. Di Xin uzbroił prawie 200 000 niewolników, aby uzupełnić broniącą się armię, ale uciekli do sił Zhou. W tak zwanej bitwie pod Muye wielu żołnierzy Shang odmówiło walki z Zhou, niektórzy nawet przystąpili do drugiej strony.

Di Xin popełnił samobójstwo, podpalając swój pałac. Nadchodząca dynastia Zhou będzie rządzić przez 800 lat, chociaż dynastia Shang pozostawiła niezatarty ślad na osi czasu chińskiej historii.

Źródła

Cambridge Illustrated History of China. Patricia Buckley Ebrey.
Dynastie Chin. Bamber Gascoigne.
Wczesne Chiny: historia społeczna i kulturalna. Li Feng.
Wczesne Chiny i dynastia Shang: Columbia.edu.
Dynastie Shang i Zhou: epoka brązu w Chinach; Spotkanie.