Rok po zgodzie na wolne wybory lewicowy rząd Sandinisty w Nikaragui przegrywa w wyborach. Wybory zakończyły ponad dekadę amerykańskich starań o rozwiązanie rządu Sandinisty.
Sandiniści doszli do władzy, kiedy obalili długoletniego dyktatora Anastacio Somozę w 1979 roku. Od samego początku urzędnicy USA sprzeciwiali się nowemu reżimowi, twierdząc, że jest marksistowski w swojej orientacji. W obliczu tej opozycji Sandiniści zwrócili się do bloku komunistycznego o pomoc gospodarczą i wojskową. W 1981 r. Prezydent Ronald Reagan wyraził zgodę na potajemne poparcie USA dla tak zwanych buntowników Contras’anti-Sandinista z siedzibą głównie w Hondurasie i Kostaryce. Wsparcie to było kontynuowane przez większość administracji Reagana, dopóki dezaprobata ze strony amerykańskiej opinii publicznej i doniesienia o nadużyciach Contry nie zmusiły Kongresu do odcięcia funduszy.
W 1989 r. Prezydent Nikaragui Daniel Ortega spotkał się z prezydentami Salwadoru, Kostaryki, Hondurasu i Gwatemali w celu wypracowania planu pokojowego dla swojego narodu. W zamian za obietnice innych narodów dotyczące zamknięcia baz Contra w ich granicach, Ortega zgodziła się na wolne wybory w ciągu roku. Odbyły się one 26 lutego 1990 r. Ortega i Sandinistas ponieśli oszałamiającą porażkę, kiedy Violeta Barrios de Chamarro, wdowa po redaktorze prasowym zamordowana w latach Somozy, sondowała ponad 55 procent głosów na prezydenta. Opozycja zdobyła także Zgromadzenie Narodowe.
Wybory Chamarro były odrzuceniem ponad 10 lat rządów Sandinisty, które charakteryzowały się niszczycielską wojną z Contrasami i upadającym systemem gospodarczym. Stany Zjednoczone postrzegały zwycięstwo Chamarro jako potwierdzenie długofalowego poparcia Contras, a wielu analityków porównało porażkę wyborczą Sandinistów do rozpadu reżimów komunistycznych w Europie Wschodniej w tym samym okresie. Krytycy polityki USA wobec Nikaragui odparli, że negocjacje między prezydentami Ameryki Środkowej przyniosły wolne wybory do Nikaragui, czego prawie 10 lat amerykańskiego poparcia dla konfliktu zbrojnego nie było w stanie osiągnąć.
Po wyborach administracja prezydenta George'a Busha natychmiast ogłosiła zakończenie embarga USA wobec Nikaragui i obiecała nową pomoc gospodarczą. Choć krążyły plotki, że armia i siły bezpieczeństwa kontrolowane przez Sandinistę nie zaakceptują Chamarro, została zainaugurowana bez żadnych incydentów. Jednak Sandiniści nadal odgrywali rolę w polityce Nikaragui i nadal aktywnie walczą o urząd polityczny, a czasami go zdobywają.
