Tego dnia w 2019 r. Po długiej walce z chorobą Alzheimera umiera Ronald Wilson Reagan, 40. prezydent Stanów Zjednoczonych. Reagan, który był również znanym aktorem i był gubernatorem Kalifornii, był popularnym prezydentem znanym z przywracania amerykańskiego zaufania po problemach z lat 70. i pomagania w pokonaniu komunizmu.
Urodzony 6 lutego 1911 roku, Reagan, który jako młodzieniec został Holendrem, urodził się i wychował w kilku małych miasteczkach w Illinois. Pomimo niekorzystnego wychowania, jego ojciec nadużywał alkoholu i miał problemy z utrzymaniem pracy. Reagan był popularnym i towarzyskim uczniem. Pełnił funkcję przewodniczącego rady uczniowskiej liceum i wyróżniał się na boisku, koszykówce i torze, a także występował w kilku przedstawieniach. Latem pracował jako ratownik, podobno ratując 77 osób w ciągu sześciu lat.
Po ukończeniu szkoły średniej Reagan zapisał się do Eureka College, małej chrześcijańskiej szkoły sztuk wyzwolonych w Eureka w stanie Illinois, od której otrzymał stypendium. Tam nadal wykazywał się sportową sprawnością, grając w piłkę nożną i pływanie, a także doskonaląc swoje umiejętności w swoich dwóch przyszłych zajęciach: aktorstwie i polityce. Reagan’then a Democrat ”zachował się jako prezydent Eureka jako ciało studenckie i brał udział w produkcjach teatralnych uczelni.
W 1932 roku Reagan ukończył Eurekę z dyplomem socjologii i ekonomii i znalazł pracę jako spiker radiowy. Przez pięć lat pracował w radiu, po czym udał się na test ekranowy w Los Angeles, podczas gdy w Kalifornii, aby relacjonować wiosenny obóz szkoleniowy Chicago Cubs. Warner Brothers zaproponował przyszłemu prezydentowi siedmioletni kontrakt, ale poprosił go, aby używał w filmach swojego imienia Ronald zamiast holenderskiego.
Chociaż nigdy nie został gwiazdą listy A, Reagan spędził 20 lat w Hollywood i pojawił się w ponad 50 filmach i kilku programach telewizyjnych. Jego często używany przezwisko jako prezydent, The Gipper, pochodzi z jego kolejnej roli, grając gwiazdę futbolu Notre Dame George The Gipper Gipp w filmie z 1940 roku Knute Rockne: All American. W 1940 roku Reagan poślubił aktorkę Jane Wyman. Para miała dwoje dzieci: Maureen w 1941 r. I Michael, których adoptowali w 1945 r. Reagan i Wyman rozwiedli się w 1949 r.
Chociaż Reagan nie służył w służbie bojowej podczas II wojny światowej z powodu słabego wzroku, rozpoczął czynną służbę w 1942 r. I kręcił filmy szkoleniowe dla wojska aż do zwolnienia w 1945 r. Politycznie to w latach 40. XX wieku Reagan stopniowo stawał się bardziej konserwatywny i zaangażował się także w rozwijający się w kraju ruch antykomunistyczny. W 1947 r. Zeznawał w kontrowersyjnym komitecie House Un-American Activities Committee (HUAC), wymieniając elementy w Hollywood, które jego zdaniem były powiązane z komunistycznymi sprawami. Później tego samego roku został wybrany prezesem Screen Actors Guild (SAG), stanowisko to zajmował od 1947 do 1952 r. I ponownie od 1959 do 1960 r.
W trakcie swojej pracy w SAG Reagan poznała Nancy Davis, aktorkę, która zwróciła się do Reagana o pomoc, gdy błędnie została nazwana sympatykiem komunizmu. Tak jak w przypadku innych, Reagan pomógł jej w oczyszczeniu jej imienia. Para rozpoczęła także romans na całe życie i wyszła za mąż w 1952 r. Ich dwoje dzieci, Patricia i Ronald, urodziło się odpowiednio w 1953 r. I 1959 r.
Po rejestracji jako republikanin w 1962 r. I prowadzeniu kampanii dla Barry'ego Goldwatera w nieudanej kampanii prezydenckiej w 1964 r., Reagan postanowił kandydować na gubernatora Kalifornii w 1966 r. Wygrał, pomimo swojego braku doświadczenia. Jego plan dla Kalifornii zapowiedział ten, który ostatecznie zabrał ze sobą na scenę krajową: niższe podatki, cięcia wydatków i koniec wielkiego rządu. Pomimo protestów studentów i przymusowych podwyżek podatków, które miały miejsce podczas jego pierwszej kadencji, ponownie wystartował i łatwo został ponownie wybrany w 1970 roku. Zaledwie 18 miesięcy później ogłosił swoją nieudaną kandydaturę na prezydenta na Narodowej Konwencji Republikańskiej. W 1975 roku opuścił urząd w Kalifornii i ponownie ubiegał się o republikańską nominację na prezydenta, przegrywając w wyścigu z Geraldem Fordem.
W 1980 roku Reagan ponownie pobiegł i łatwo wygrał nominację, wybierając George'a H.W. Bush jako jego towarzysz. Działając na platformie powrotu do wartości amerykańskich, mniejszego rządu, silniejszej armii i obniżek podatków, Reagan apelował do amerykańskiej opinii publicznej sfrustrowanej inflacją i problemami polityki zagranicznej, takimi jak irański kryzys zakładników. Wygrał, aw wieku 69 lat stał się najstarszym mężczyzną, który został wybrany na urząd. Utalentowany i doświadczony mówca, osobisty urok Reagana, ciepły sposób bycia i optymizm, sprawiły, że wielu Amerykanom się nim zajmowało. Został ponownie wybrany przez osuwisko w 1984 roku.
Zaledwie 69 dni po objęciu urzędu Ronald Reagan został zastrzelony przez Johna Hinckleya po przemówieniu w hotelu położonym około mili od Białego Domu. Po operacji usunięcia kuli, która utknęła w pobliżu jego serca, szybko wyzdrowiał, co wzmocniło jego wizerunek silnego przywódcy. Podczas dwóch kadencji Reagan realizował swój program gospodarczy będący znakiem towarowym, teorię ekonomii Reaganomics po stronie podaży, która obejmowała drastyczne cięcia zarówno podatków, jak i wydatków. W tym czasie i coraz częściej w kolejnych latach od jego prezydentury, Reagan krytykował bezwzględne cięcia programów społecznych, jednocześnie zwiększając ogromny deficyt przy ogromnych wydatkach wojskowych. Jest także krytykowany za stronniczość w interesach biznesowych, usuwając wiele przepisów dotyczących dużych przedsiębiorstw, które jego zdaniem hamują rozwój, a także zezwalając na zwolnienie strajkujących kontrolerów ruchu lotniczego w 1981 r.
Jednak to jego kampania kończąca zimną wojnę określiła prezydenturę Reagana dla wielu Amerykanów. Jego plan polegał na wykorzystaniu bezprecedensowego przygotowania wojskowego do negocjowania traktatów o redukcji broni z pozycji siły. Podczas wizyty w Niemczech słynnie wezwał ówczesnego premiera Związku Radzieckiego Michaiła Gorbaczowa do zburzenia tego muru. W 1991 r. Mur berliński został zburzony, a Związek Radziecki Reagan, który kiedyś określał jako imperium zła, już nie istniał. Podczas gdy wielu przypisuje Reaganowi ten historyczny zwrot wydarzeń i jest pewne, że odegrał znaczącą rolę, inni wskazują na wewnętrzne problemy Związku Radzieckiego z powodu jego ostatecznego upadku.
Polityka zagraniczna Reagana obejmowała interwencje wojskowe w Libanie, Grenadzie i Libii, które przyniosły mieszane rezultaty. Jest także znany z popierania antykomunistycznych rebeliantów w Nikaragui i zezwalania na tajną operację wojskową CIA na początku lat osiemdziesiątych. Doprowadziło to do skandalu Iran-Contra, w którym stwierdzono, że nielegalna sprzedaż broni do Iranu została wykorzystana do sfinansowania wsparcia administracji dla rebeliantów Contra z Nikaragui. Nigdy nie znaleziono dowodów sugerujących, że sam Reagan lub wiceprezydent Bush złamali prawo. Pomimo skandalu, George H.W. Bush zastąpił Reagana na stanowisku prezydenta w 1988 roku.
Znany jako Wielki Komunikator, Reagan opuścił Biuro Owalne jako jeden z najpopularniejszych prezydentów w historii, odchodząc na emeryturę na swoje ukochane ranczo w Kalifornii, Rancho del Cielo. Jego ogłoszenie w 1994 r., Że zdiagnozowano u niego chorobę Alzheimera, spotkało się z wielkim smutkiem przez wielu w całym kraju. W liście otwartym do narodu amerykańskiego napisał, że teraz rozpoczynam podróż, która zaprowadzi mnie do zachodu słońca w moim życiu. Wiem, że dla Ameryki zawsze nadejdzie jasny świt.
Resztę życia spędził na ranczu u boku swojej żony Nancy, która do końca była mu oddana. Został pochowany w bibliotece prezydenckiej Ronalda Reagana w Simi Valley w Kalifornii.
