W Jekaterynburgu w Rosji car Mikołaj II i jego rodzina zostali straceni przez bolszewików, co położyło kres trzyletniej dynastii Romanowów.
Koronowany w 1896 r. Mikołaj nie był ani wyszkolony, ani skłonny do rządzenia, co nie pomogło autokracji, którą starał się zachować wśród ludzi desperacko szukających zmian. Katastrofalny wynik wojny rosyjsko-japońskiej doprowadził do rewolucji rosyjskiej w 1905 r., Która zakończyła się dopiero po zatwierdzeniu przez Mikołaja reprezentatywnego zgromadzenia DumaI obiecał reformy konstytucyjne. Car szybko wycofał te ustępstwa i wielokrotnie je rozwiązał Duma kiedy się mu sprzeciwiał, przyczyniając się do rosnącego poparcia społecznego dla bolszewików i innych grup rewolucyjnych. W 1914 roku Mikołaj poprowadził swój kraj w kolejną kosztowną wojnę I wojny światowej, w której Rosja nie była przygotowana na zwycięstwo. Narastało niezadowolenie, gdy brakowało żywności, żołnierze zmęczyli się wojną, a dewastujące porażki z rąk Niemiec pokazały nieskuteczność Rosji pod panowaniem Mikołaja.
W marcu 1917 r. Na ulicach Piotrogrodu (obecnie Petersburgu) wybuchła rewolucja, a Mikołaj został zmuszony do rezygnacji z tronu jeszcze w tym miesiącu. W listopadzie radykalni socjaliści bolszewicy, kierowani przez Władimira Lenina, przejęli władzę w Rosji od rządu tymczasowego, pozywali o pokój z mocarstwami centralnymi i przystąpili do ustanowienia pierwszego na świecie państwa komunistycznego. Wojna domowa wybuchła w Rosji w czerwcu 1918 r., Aw lipcu antybolszewickie „białe” rosyjskie siły zbliżyły się do Jekaterynburga, gdzie przebywał Mikołaj i jego rodzina, podczas kampanii przeciwko siłom bolszewickim. Lokalnym władzom nakazano zapobiec uratowaniu Romanowów, a po tajnym spotkaniu sowieckiej Jekaterynburga wydano wyrok śmierci na rodzinę cesarską.
Późnym wieczorem 16 lipca Mikołajowi, Aleksandrze, ich pięciorgu dzieci i czterem służącym nakazano szybko się ubrać i zejść do piwnicy domu, w którym byli przetrzymywani. Tam rodzina i służba zostali ułożeni w dwóch rzędach, aby zrobić zdjęcie, które, jak im powiedziano, było tłumione pogłoski o ucieczce. Nagle tuzin uzbrojonych mężczyzn wpadło do pokoju i zastrzelili cesarską rodzinę gradem ostrzału. Ci, którzy wciąż oddychali, gdy uwędzony oczyszczono, zostali zadźgani nożem.
Szczątki Mikołaja, Aleksandry i trojga ich dzieci zostały wykopane w lesie w pobliżu Jekaterynburga w 1991 roku i pozytywnie zidentyfikowane dwa lata później za pomocą palcowania DNA. Księcia Aleksieja i jedną córkę Romanowa nie uwzględniono, podsycając uporczywą legendę, że Anastasia, najmłodsza córka Romanowa, przeżyła egzekucję swojej rodziny. Z kilku „Anastazji”, które pojawiły się w Europie w dekadzie po rewolucji rosyjskiej, najbardziej przekonująca była Anna Anderson, która zmarła w Stanach Zjednoczonych w 1984 r. Jednak w 1994 r. Naukowcy wykorzystali DNA, aby udowodnić, że Anna Anderson nie była córką cara, ale Polką o imieniu Franziska Schanzkowska.
CZYTAJ WIĘCEJ: Dlaczego los rodziny Romanowów był tajemnicą
